Η μεγάλη (στρατηγική) αντίφαση της Παγκοσμιοποίησης βρίσκεται στη Λογική της: Δηλαδή στην ίδια της τη στρατηγική.
Ποια είναι αυτή η Λογική; Η αχαλίνωτη βουλιμία και ολοκληρωτική κυριαρχία του χρηματιστηριακού κεφαλαίου η οποία υπονομεύει, ακόμα και καταστρέφει, τη βιομηχανική παραγωγή σε εθνικό επίπεδο, συγκεντρώνοντάς την στα χέρια των ΥΠΕΡ-εθνικών κολοσσών.
Γενικά η χρηματιστηριακή ΛΟΓΙΚΗ,
λογική κερδοσκοπικής αποχαλίνωσης και απληστίας, είναι αυτή που καθορίζει και τη βιομηχανική παραγωγή, ανάλογα με τα συμφέροντα και τις απαιτήσεις ΟΧΙ της βιομηχανικής παραγωγικής ανάπτυξης, αλλά ανάλογα με τα συμφέροντα της κερδοσκοπικής απληστίας των διεθνών (πολυεθνικών) μαφιόζων του χρήματος.
Η Παγκοσμιοποίηση, συνεπώς, κλείνει μέσα στην ίδια τη ΛΟΓΙΚΗ της, τις άλυτες αντιφάσεις της και τις εστίες της κατάρρευσής της: Των μεγάλων ενδοκαπιταλιστικών συγκρούσεων…
Μία από αυτές τις κύριες και μεγάλες ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ της (άγριες εσωτερικές συγκρούσεις) είναι αυτή μεταξύ των «κεφαλών» της Παγκοσμιοποίησης. «Κεφαλές» που η ίδια η ΛΟΓΙΚΗ της Παγκοσμιοποίησης τις υπονομεύει, έχοντας ως στρατηγική τάση, την ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ των πάντων σε μία «κεφαλή»: ΥΠΕΡ-ιμπεριαλισμός…
Σχηματικά μπορούμε να πούμε ότι σήμερα το παγκόσμιο πλαίσιο λειτουργεί μέσω των εξής πόλων: Των ΗΠΑ, της ΕΕ και Ιαπωνίας (κυρίαρχες δομές της Παγκοσμιοποίησης), της Ρωσίας και της Κίνας (περιφερειακές δομές, ατελώς προσαρμοσμένες στο πλανητικό ΥΠΕΡ-εθνικό πλαίσιο).
Με βάση αυτά τα δεδομένα μπορούμε να αντιληφτούμε την «εθνική αναδίπλωση» των ΗΠΑ που επιχειρείτε με τον Τραμπ.
Η αυτοκρατορική ηγεμονία των ΗΠΑ στηρίχτηκε και καθορίστηκε από τη ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ της δύναμη: Την ικανότητα παραγωγής περισσότερων προϊόντων με λιγότερη και αποτελεσματικότερη ΕΡΓΑΣΙΑ.
Η βιομηχανική υπερτροφία αυτή των ΗΠΑ είχε ως αποτέλεσμα και τη χρηματιστηριακή υπερτροφία: Τη συγκέντρωση των ΥΠΕΡ-εθνικών χρηματιστηριακών κολοσσών στις ΗΠΑ.
Αυτοί οι κολοσσοί αναζήτησαν μεγαλύτερα κέρδη στις ΕΞΑΓΩΓΕΣ κεφαλαίων…
Αυτή η αναζήτηση μεγαλύτερων κερδών, μέσω της εξαγωγής κεφαλαίων, ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΕ τη βιομηχανική ισχύ των ΗΠΑ, αναπτύσσοντας, ταυτόχρονα, τη βιομηχανική δυναμική σε άλλα κέντρα της Παγκοσμιοποίησης και ιδιαίτερα της γερμανικής ΕΕ και της Ιαπωνίας, καθώς και της νέας απειλής: Της Κίνας…
Το παραγωγικό κεφάλαιο, η βάση της καπιταλιστικής ισχύς, αρχίζει να συγκεντρώνεται εκτός των ΗΠΑ. Ο κυρίαρχος καπιταλιστικός νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης λειτουργεί, πλέον, σε βάρος της αυτοκρατορίας των ΗΠΑ, απειλώντας τους παλιούς συσχετισμούς ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δομές της Παγκοσμιοποίησης.
Αυτή η ΠΤΩΣΗ και η ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ της βιομηχανικής δύναμης των ΗΠΑ, με τις ανάλογες, οδυνηρές συνέπειες στον αμερικάνικο λαό, οδήγησε στην ΕΠΙΛΟΓΗ και στη νίκη του Τράμπ.
Κάποια ακόμα κείμενα σχετικά με τη νίκη του Τραμπ και το πλανητικό «αμόκ» εναντίον του, διαβάστε τα εδώ:
Από τη ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ, λοιπόν, της βιομηχανικής δύναμης των ΗΠΑ ξεκινούν οι «βρυχηθμοί» της νέας κυβέρνησης: Τα κάλπικα «εθνικιστικά» ιδεολογήματα, ο «εθνικός προστατευτισμός», οι «πολεμικές» εναντίον της γερμανικής ΕΕ και της Κίνας: Της νέας απειλής.
Και λέμε κάλπικα «εθνικιστικά» ιδεολογήματα διότι αυτός ο νέος «εθνικισμός» δεν έχει καμία σχέση με τον ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ της καπιταλιστικής περιόδου των εθνικών ιμπεριαλισμών. Είναι ένας «εθνικισμός» που δεν ανταποκρίνεται στις ΑΝΑΓΚΕΣ τις σημερινές, δηλαδή του πλανητικού ιμπεριαλισμού, του ΥΠΕΡ-εθνικού ιμπεριαλισμού ή με άλλα λόγια του «πλανητικού εθνικισμού»…
Ο σημερινός, νέος «εθνικισμός» δεν μπορεί να λειτουργήσει όπως ο παλιός της ΕΘΝΙΚΗΣ, καπιταλιστικής ανάπτυξης για τον απλό λόγο ότι σήμερα δεν υπάρχουν οι αντικειμενικοί και οι υποκειμενικοί όροι: Αυτοί των εθνικών κεφαλαίων και της δημιουργίας των εθνικών κρατών και ιμπεριαλισμών…
Αντίθετα, αυτός ο νέος «εθνικισμός» λειτουργεί, καταλυτικά, για το ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ των ιδεολογημάτων της Παγκοσμιοποίησης, για την απελευθέρωση των λαών από την κηδεμονία των δομών εξουσίας της νέας αποικιοκρατίας (παγκοσμιοποίηση -Νέα Τάξη), καθώς και για την ανάπτυξη νέων ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ, κινημάτων με «εθνικό-απελευθερωτικές αιχμές εναντίον της ΠΛΑΝΗΤΙΚΗΣ εξουσίας…
Οι δυνάμεις της ενσωματωμένης «αριστεράς», της «αριστεράς» της Παγκοσμιοποίησης, σκόπιμα και δόλια ταυτίζουν αυτό το νέο «εθνικισμό» με τον ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ της ιμπεριαλιστικής ολοκλήρωσης, το ίδιο όπως ταυτίζουν το ΦΑΣΙΣΜΟ εκείνης της περιόδου με τα «κλούβια αυγά» κάποιων ιδεολογικών απομειναριών, ή με τις «εθνικές» διαθέσεις των λαών εναντίον του σημερινού ΦΑΣΙΣΜΟΥ: του 4ου Ράιχ…
Ουσιαστικά η σημερινή «αριστερά», μη θέλοντας να αντιληφτεί τις αντιφάσεις της Παγκοσμιοποίησης και υστερικά προσκολλημένη σε παλιούς ιστορικούς τύπους, η «αριστερά» των «χρήσιμων ηλιθίων», αλλά και των έμμισθων μισθοφόρων της Παγκοσμιοποίησης (έχει γεμίσει ο χώρος), όλο αυτό το μωσαϊκό της «αριστεράς» στηρίζει την Παγκοσμιοποίηση και την ξεπλένει με το να ταυτίζει τα νέα ιδεολογήματα του «εθνικισμού» με τον ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ της ιμπεριαλιστικής ολοκλήρωσης…
Το ίδιο ξεπλένει το νέο ΦΑΣΙΣΜΟ της Νέας Τάξης με τα υστερικά αναθέματα εναντίον του παλιού φασισμού…
Έτσι συκοφαντεί τις «εθνικές» ανατάσεις και διαθέσεις των λαών, τα αγωνιστικά, εθνικά ρεύματα εναντίον του πλανητικού ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ, αντί να μπει στην πρωτοπορία των νέων ΕΘΝΙΚΩΝ αγώνων, αναδεικνύοντας την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΙΧΜΗ και ΔΥΝΑΜΙΚΗ αυτού του νέου «εθνικισμού», καθώς και τις επαναστατικές του προοπτικές …
1 σχόλιο:
Πολύ καλή ανάλυση.
Δημοσίευση σχολίου