«Ο λειτουργικός χρόνος, ο χρόνος της Εκκλησίας πού ξεπερνά τα πρόσκαιρα και τα μάταια, τις εγκόσμιες λύπες και χαρές μας καλεί σε συνεστιάσεις πνευματικές και ευκαιρίες πανηγύρεως.
Οι Ανάργυροι, ο Βατάτζης, οι Ταξιάρχες, οι άγιοι Νεκτάριος και Μηνάς, ο Ιερός Χρυσόστομος, το πάνυ γλυκύ και υπέροχο Χριστός Γεννάται των Ιερών Εισοδίων, η σαρακοστή και το σαρανταλείτουργο των Χριστουγέννων, οι άγιοι Αικατερίνα, Στυλιανός και Ανδρέας, η Παρθένος πού έρχεται εν τω σπηλαίω αποτεκείν απορρήτως τον προαιώνιον λόγον και τόσες άλλες εορτές και πνευματικές στιγμές, δίνουν ένα χαρμόσυνο εορτολογικό χαρακτήρα στον μήνα Νοέμβριο, πού σηματοδοτεί τα προεόρτια της Ανατολής του νοητού Ηλίου της Δικαιοσύνης!
Ας παραμείνουμε στον χώρο της Εκκλησίας, στον νοητό ναό της καρδίας και τον τοπικό ναό της λατρείας για να ωφεληθούμε και να ευφρανθούμε. Γιατί η ημέρα και η ώρα είναι του Κυρίου μας.»
Ο Νοέμβριος
Ο Νοέμβριος, ή Νοέμβρης, ή Αεργίτες (ποντιακά), ή Βιέστ (Αρβανίτικα) είναι ο ενδέκατος μήνας του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο και έχει 30 ημέρες. Ο Νοέμβριος ξεκινά κάθε χρόνο την ίδια ημέρα που αρχίζουν ο Φεβρουάριος και ο Μάρτιος, με εξαίρεση τα δίσεκτα έτη. Το λουλούδι του μήνα είναι το χρυσάνθεμο. Η λέξη Φθινόπωρο προέρχεται από το ρήμα φθίνω και το ουσιαστικό οπώρα, επειδή αυτή την εποχή του έτους λιγοστεύουν τα οπωρικά (οι εδώδιμοι καρποί του δέντρου, τα φρούτα).
Ο Νοέμβρης είναι και Κρασομήνας επειδή ανοίγουν τα καινούργια κρασιά, αλλά και τρυγομήνας γιατί είναι ο μήνας του λιομαζώματος. Ουσιαστικά, με το Νοέμβριο τελειώνουν οι αγροτικές εργασίες. Θα ακολουθήσουν οι κλειστές μέρες του χειμώνα, με τις βροχές και τις ατέλειωτες νύχτες.° ☾ °☆
Αδιατάρακτος Νοέμβρης
Ο ίδιος αδιατάρακτος Νοέμβρηςμε σημαίες παντού χθεσινής βροχής
παραδομένα στη γύμνια τα δέντρα –
δυο τρία φύλλα μόνον εστασίαζαν υπάρχοντας.
Το στρογγυλό λιβάδι σαν περιβραχιόνιο
στην ελεύθερη εξάπλωση της φύσης
και πάλι έσκυβα να πιω μέσα από την ίδια ακινησία
που έπιναν σκυμμένα εκείνα τα μουλάρια.
Αστραφτερή η διάταξη του ήλιου
πάνω στο τρίχωμά τους
δεμένη χαλαρά σε ζουζουνιού κορμό
για να μη φύγει.
Κική Δημουλά, απόσπασμα από το ποίημα «Ατροφικό ένστικτο» Ποιήματα, Ίκαρος 1998.
πάνω στο τρίχωμά τους
δεμένη χαλαρά σε ζουζουνιού κορμό
για να μη φύγει.
Κική Δημουλά, απόσπασμα από το ποίημα «Ατροφικό ένστικτο» Ποιήματα, Ίκαρος 1998.
.✟. Ας παραμείνουμε στον χώρο της Εκκλησίας,
στον νοητό ναό της καρδίας και τον τοπικό ναό της λατρείας
για να ωφεληθούμε και να ευφρανθούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου