Aνδρέας ο Πρωτόκλητος

Ο Χάρης ζει στην Αυστραλία. η γραφίδα του θυμίζει λαϊκούς αφηγητές της ελληνικής υπαίθρου, περασμένων δεκαετιών . έχει ζωντάνια ,παραστατικότητα,ιδιωματισμούς,χιούμορ  μάς γράφει για τον γιο τού Ιωνά και αδερφό τού αποστόλου Πέτρου,απόστολο Ανδρέα. 


Παραμονή λένε τα κάλαντα Παραμονή κι εγω σας τα λέω ότι σήμερο είναι η Μεγάλη γιορτή του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ και μετά από αυτό αύριο μεθαύριο θα ακολουθίσει το ιστορικό χάρις του Αγίου πως πήρε η Πάτρα το νερό του υδραγωγείου που μέχρι σήμερα έχει. Μιλώντας με πατρινούς έχουν τελείως άγνοια. Και όμως είναι ένα θαυμάσιο ιστορικό που θα είναι ευχής έργο να μάθουμε καλή ακρόαση παιδάκια μου!
 
Χάρης

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Ο ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΣ
Καταγόταν από μία μικρή πόλη της Ιερουσαλήμ ονομαζόμενη Βηθσαΐδα η οποία ήταν πατρίδα και του Πέτρου και Φιλίππου. Είχαν πατέρα τον Ιωνά πολύ καλλιεργημένος και έμπειρος ψαράς ο Πέτρος είχε γυναίκα την κόρη του Αριστοδούλου αδελφού του Βαρνάβα, ο δε Ανδρέας προτίμησε την παρθενία.
Οι Απόστολοι μετά την Ανάσταση του Κυρίου έβαλαν κλήρο που θα πήγαινε ο κάθε ένας από αυτούς να κηρύξει. Ο δε Ανδρέας έλαβε κλήρο να κηρύξει στην Βυθανία την Θράκη, τα παράλια της Κων/λεως από το Βυζάντιο την Καβάλλα η οποία λέγεται και Νεάπολης. Εις τον κλήρο έλανχε όλη η Ελλάδα ήτοι Μακεδονία, Θσαλίακαι όλα τα μέρη από την Θεσσαλονίκη, μέχρι τα Φάρσαλα, και μέχρι την Αχαΐα, όπου βρίσκεται η παλαιά Πάτρα
Εκεί στην Πάτρα έκανε πάρα πολλά θαύματα κάνοντας αμέτρητους Χριστιανούς δια του κηρύγματος του και τα θαύματα συνγχρόνος. Οι νεοχριστιανοί έρχονταν και του έθεταν στα πόδια πολλά χρυσαφικά και δώρα, αλλά αυτός τους είπε να τα πάρουν και να τα δώσουν στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Και ένα μέρος των χρημάτων να τα πάρουν και να χτίσουν Εκκλησία για να έρχονται να δοξάζουν τον Θεό. Εντός ολίγου ο Ναός ήταν έτοιμος και μεγαλοπρεπείς. ¨

Έρχονταν εκεί και ευχαριστούσαν τον Θεό και με Λειτουργίες από τους ιερείς που είχε χειροτονήσει ο Απόστολος, ακούωντας και την διδαχή του από το ίδιο του το στόμα Ερμήνευε και τους Προφήτες οι οποίοι μιλούσαν για την έλευση του Χριστού όπου κατά τους εσχάτους καιρούς κατελθών εκ των Ουρανών και σαρκωθείς εκ της Αγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρία δια την σωτηρία των ανθρώπων

Ένα από τα θαύματα του, ήταν και τα εξής Ηγεμόνας της πόλεως ήταν ο ονομαζόμενος Αιγεάτης του οποίου ο δούλος ήταν παράλυτος και πεταμένος σε μια άκρη. Όταν τον είδε ο Απόστολος τον ελυπίθει και του λέγει. Εν ονόματι του Ιησού Χριστού που εγώ κηρύττω φίνε υγιείς κα πήγαινε εν ειρίνη.
Γύρισε ο πρώην παράλυτος και πήγε στο παλάτι και διηγήθηκε την ιστορία στην γυναίκα του Αιγεάτης ονομαζόμενη Μαξιμίλλα. Μετά από καιρό η Μαξιμίλλα αρρώστησε, και ξοδεύτηκαν πολλά λεφτά για να γίνει καλά, αλλά κανείς γιατρός δεν μπόρεσε να την ιατρεύσει και ο Αιγεάτης ήταν πολύ απελπισμένος μέχρι σημείου να θανατωθεί κι' αυτός μαζί της Τότε θυμήθηκαν τον Απόστολο κάποιοι και το είπαν στον Αιγεάτης, και αμέσως κάλεσε τον Απόστολο να πάει προς συνάντηση.
¨
όταν έφτασε εκεί έβαλε τα χέρια του με προσευχή και αμέσως έγινε καλά η Μαξιμίλλα. Από την χαρά του ο Αιγεάτης έριξε πολύ θησαυρό στα πόδια του Αγίου, και γονατιστός παρεκάλει να τα πάρει΄Λέει ο Άγιος. Ο Διδάσκαλος μας, μας είπε. Δωρεάν λάβατε δωρεάν δώτε
.
Εμείς δεν κάνουμε αυτά τα θαύματα με αμοιβή χρημάτων. Κατήχησε αυτούς και έφυγε. Μετα από αυτά οι χριστιανοί γκρέμισαν τους ναούς των ειδώλων με τα ίδια τους τα χέρια. Μετά λίγο καιρό ο Αιγεάτης πήγε στην Ρώμη για κάποιες δουλιές Στρατοκλής ο αδελφός του Αιγεάτη σοφός και μαθηματικός πήγε στην Πάτρα να επιτρόπευση κατά την απουσία του αδελφού του.
Είχε μαζί του ο Στρατοκλής έναν υπηρέτη τον οποίο αγαπούσε πολύ, Αυτός εσεληνιάσθη τις ημέρες εκείνες και υπόφερε τρομερά. Ο Στρατοκλής αγαπούσε τόσο πολύ τον δούλο του που έφτανε μέχρι να κλαίει μαζί του. ¨Όταν έμαθε η Μαξιμίλλα κάλεσε τον ανδράδελφων του και του είπε Είναι αδύνατον να γιατρευτεί ο δούλος σου ότι και να κάνεις, αλλά υπάρχει εδώ στην πόλη μας ένας ξένος ιατρός που θεραπεύει μόνο με έναν λόγο, χωρίς χρήματα.
¨Όταν άκουσε αυτά ο Στρατοκλής σοφός και πεπαιδευμένος εξ Αθηνών προσκάλεσε τον ¨Αγιον σπίτι του. Με την είσοδο του Αγίου στο σπίτι αμέσως τα δαιμόνια εξαφανίστηκαν. Όταν είδαν το θαύμα ο Στρατοκλής και η Μαξιμίλλα αμέσως ανεθεμάτησαν την αρχαία εκείνη πλάνη και έγιναν Χριστιανοί και βαπτίσθηκαν από τον Απόστολο, και συνέχεια έκτοτε δεν έλειπαν από κοντά του.

Μετά λίγο καιρό επίστεψε ο Αιγεάτης από την Ρώμη και θέλησε να συνευρεθεί με τη γυναίκα του, αλλά αυτή προφασιζόταν κάποια αδιαθεσία, και απόφευγε με κάθε τρόπο γιατί ήταν αβάπτιστος και ειδωλολάτρης Δεν μπορούσε να πάει για πόλη ακόμη έως του φανέρωσε την αλήθεια. Είπαν στον Αιγεάτη ότι από την ημέρα που έφυγες άλλαξε και τα φαγητά και έκανε μεγάλη νηστεία, και κορόιδευε τους θεούς μας.

Προσηνών μόνον τον Χριστόν αυτόν που κηρύττει ο ξένος άνθρωπος. Περικυκλωθεί από πολλά δαιμόνια τον έριξε στην φυλακή και σκεπτόταν με ποιον τρόπο να τον θανατώσει. Κατά τα μεσάνυχτα ο Στρατοκλής και η νύφη του Μαξιμίλλα πήγαν στην φυλακή και χτύπησαν ελαφρά την πόρτα. ¨Όταν άκουσε τον κτύπο στην πόρτα προσεχθείς ο Άγιος άνοιξε η πόρτα και μπήκαν μέσα, και παρακαλούσαν τον Άγιον Ανδρέα να τους δυναμώσει στην πίστη.
Τους κατήχησε αρκετά και χειροτόνησε τον Στρατοκλής, επίσκοπον Παλαιων Πατρών, και τους απέστειλε εν ειρίνη. Φεύγοντας αυτοί προσευχηθείς πάλι ο Άγιος έκλεισε η πόρτα πάλι όπως ήταν πριν και περίμενε την απόφαση του Ηγεμόνα. Τυφλωμένος από τον θυμό του ο Ηγεμών αποφάσισε τον Σταυρικόν θάνατο, νομίζων ότι άμα θα ακούσει θα φοβηθεί, και θα μεταμεληθεί.

Αυτό ήταν ιδιαίτερη χαρά και αγαλλίασης γιατί θα γινόταν, συγκοινωνός των παθημάτων του Διδασκάλου του. Οι στρατιώτες είχαν διαταγή να τον σταυρώσουν κατακέφαλα. Όταν εύθασαν στον τόπο και είδε ο Απόστολος Ανδρέας τον Σταυρόν εχάρη πολύ, και ανέβει στον Σταυρόν αφού πρώτα ευλόγησε τους παραβρισκόμενους χριστιανούς γύρω του.

Μετά την Σταύρωση ο Στρατοκλής πήγε να ξεκρεμάσει από τον Σταυρόν τον Άγιον, αλλά ο Αιγεάτης έχοντας την εξουσία της πόλεως δεν τον άφησε. Μαζεύτηκαν πολλοί Χριστιανοί και φώναζαν να κατεβάσουν τον ¨Αγιο από τον Σταυρό, αλλά ο Άγιος ζούσε ακόμη, είπε στους Χριστιανούς να μην κάνουν φασαρία, γιατί ήθελε και ήταν ευχαριστημένος για τον Σταυρικό του Θάνατο.
Όταν είδε την φασαρία την μεγάλη ο Αιγεάτης, πήγε ο ίδιος να τον κατεβάσει, αλλά ούτε αυτόν άφησε ο ¨Άγιος, αλλά του είπε. Καλύτερα είναι να λύσεις ον εαυτόν σου από τα δεσμά της απιστίας παρά εμένα. Εγώ σε λίγο πηγαίνω εις αιωνία ανάπαυση ενώ εσύ αν δεν μετανοήσεις σε λίγες ημέρες χάνεις και την πρόσκαιρον ζωή και την αιώνια. Αυτά είπε, ο Απόστολος του Θεού, και Παρέδωκεν την ψυχή του στα χέρια του Κυρίου. Ο Αιγεάτης μην υποφέρων την φωνή του λαού, και οδηγούμενος υπό των δαιμόνων, δια τον άδικο θάνατον του Αποστόλου και ιατρού της πόλεως, ανέβει σε υψηλόν γκρεμό ονομαζόμενον, ΥΨΗΛΑ ΑΛΩΝΙΑ έπεσε από εκεί και διασκορπίστηκαν τα οστά του.

Τότε ο Στρατοκλής και η Μαξιμίλλα κατέβασαν από τον Σταυρό τον Απόστολο Ανδρέα τον άλειψαν με Μύρο και τον έβαλαν σε τόπο επίσημο. Ο δε Στρατοκλής διαμοίρασε τα πλούτη του αδερφού του, εις τους φτωχούς και με δικά του έξοδα έχτισε επισκοπή ωραιωτάτη διετέλεσε Επίσκοπος μέχρι τέλος της ζωής του.

Το ίδιο και η Μαξιμίλλα μοίρασε την περιουσία της και κράτησε μέρος από αυτά και έχτισε δύο μοναστήρια ένα για τους άνδρες και ένα για τις γυναίκες. Έζησε και αυτή Θεοπρεπως απήλθε εις τας αιωνίας μονάς.
Καλοί μου φίλοι, έχει ακόμη ένα πολύ σπουδαίο θέμα εν συνεχεία, αλλά για να προλάβουμε τους εορτάζοντας κατά πρώτον και για να μην πέσει μεγάλο πολύ το θέμα θα το συνεχίσουμε αργότερα.