ΡΙΤΣΟΣ και ΠΑΤΤΑΚΟΣ
Η πρόσκληση μεταφέρθηκε στους δικτάτορες από τον Σύλλογο Ελλήνων Εφοπλιστών και φυσικά μια τέτοια πρόταση που έρχεται μέσω τέτοιας οδού δεν θα μπορούσαν να αρνηθούν να την εξετάσουν.
Έτσι, ο Ρίτσος παίρνει άδεια να ταξιδέψει στην Αθήνα, όπου ο Στυλιανός Παττακός τον καλεί στο γραφείο του για να του κάνει συστάσεις, τί πρέπει να πει στο Λονδίνο εάν ερωτηθεί για την κατάσταση στην Ελλάδα. Ο Παττακός θεωρούσε τον εαυτό του μέγα θεωρητικό και φιλόσοφο και έπηξε τον πατέρα μου στις μπούρδες στην προσπάθειά του να τον αποτρέψει από το να καταφερθεί κατά της Χούντας. Ο Ρίτσος του είπε πως αν ερωτηθεί, θα πει απλώς την αλήθεια.
-Και ποιά είναι η αλήθεια κύριε Ρίτσο; τον ρώτησε ο Παττακός.
-Αυτή που πολύ καλά γνωρίζετε, Πως στην Ελλάδα υπάρχει μια στυγνή στρατιωτική δικτατορία.
Κατόπιν τούτου ο Ρίτσος πήρε το δρόμο για Πειραιά, τμήμα μεταγωγών, Καρλόβασι, και οι διοργανωτές στο Λονδίνο πήραν την απάντηση πως ο Ρίτσος αρνείται να ταξιδέψει.
Περιττό να πω πως ο πατέρας μου άκουγε "Παττακός" και του σηκωνόταν η τρίχα κάγκελο, ενθυμούμενος το θράσος και τις φιλοσοφικές μπούρδες του ανόητου φασιστοδικτατορίσκου.
Ερη Ριτσου
Το 1970 δίνεται άδεια στον Ρίτσο να ταξιδέψει από τη Σάμο, όπου βρισκόταν σε κατ' οίκον περιορισμό, στην Αθήνα.
Στο Καρλόβασι όπου ζούσαμε περνούσε τις διακοπές του και ο Μιχάλης Περατικός, που την εποχή εκείνη ήταν γραμματέας, αν δεν κάνω λάθος, του συλλόγου Ελλήνων εφοπλιστών στο Λονδίνο. Ο Περατικός ήταν άνθρωπος που αγαπούσε τις τέχνες και εκτιμούσε ιδιαίτερα το έργο του πατέρα μου. Με πρωτοβουλία και ενέργειες του λοιπόν ήρθε για τον Ρίτσο μια...
πρόσκληση
να πάρει μέρος ως τιμώμενο πρόσωπο στο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης του
Λονδίνου, μαζί με τον Πάμπλο Νερούδα. Στο Καρλόβασι όπου ζούσαμε περνούσε τις διακοπές του και ο Μιχάλης Περατικός, που την εποχή εκείνη ήταν γραμματέας, αν δεν κάνω λάθος, του συλλόγου Ελλήνων εφοπλιστών στο Λονδίνο. Ο Περατικός ήταν άνθρωπος που αγαπούσε τις τέχνες και εκτιμούσε ιδιαίτερα το έργο του πατέρα μου. Με πρωτοβουλία και ενέργειες του λοιπόν ήρθε για τον Ρίτσο μια...
Η πρόσκληση μεταφέρθηκε στους δικτάτορες από τον Σύλλογο Ελλήνων Εφοπλιστών και φυσικά μια τέτοια πρόταση που έρχεται μέσω τέτοιας οδού δεν θα μπορούσαν να αρνηθούν να την εξετάσουν.
Έτσι, ο Ρίτσος παίρνει άδεια να ταξιδέψει στην Αθήνα, όπου ο Στυλιανός Παττακός τον καλεί στο γραφείο του για να του κάνει συστάσεις, τί πρέπει να πει στο Λονδίνο εάν ερωτηθεί για την κατάσταση στην Ελλάδα. Ο Παττακός θεωρούσε τον εαυτό του μέγα θεωρητικό και φιλόσοφο και έπηξε τον πατέρα μου στις μπούρδες στην προσπάθειά του να τον αποτρέψει από το να καταφερθεί κατά της Χούντας. Ο Ρίτσος του είπε πως αν ερωτηθεί, θα πει απλώς την αλήθεια.
-Και ποιά είναι η αλήθεια κύριε Ρίτσο; τον ρώτησε ο Παττακός.
-Αυτή που πολύ καλά γνωρίζετε, Πως στην Ελλάδα υπάρχει μια στυγνή στρατιωτική δικτατορία.
Κατόπιν τούτου ο Ρίτσος πήρε το δρόμο για Πειραιά, τμήμα μεταγωγών, Καρλόβασι, και οι διοργανωτές στο Λονδίνο πήραν την απάντηση πως ο Ρίτσος αρνείται να ταξιδέψει.
Περιττό να πω πως ο πατέρας μου άκουγε "Παττακός" και του σηκωνόταν η τρίχα κάγκελο, ενθυμούμενος το θράσος και τις φιλοσοφικές μπούρδες του ανόητου φασιστοδικτατορίσκου.
Ερη Ριτσου
7 σχόλια:
Να σου πώ τρελογιαννη λέξεις όπως δικτάτορας ,φασίστας κ.τ.λ. θά πρέπει να έχουν μια περαιτέρω ανάλυση ώστε να αναγνωρίζονται από κάποια αρχέτυπα Όλη η ανθρώπινη φιλοσοφία --για να μήν θεωρηθεί οτι πουλάω πνεύμα δεν αναφερω --στηρίχθηκαν σε αυτά τά αρχέτυπα δηλαδή στο κοινό περί δικαίου αίσθημα του ανθρώπου Δέν έζησα τη περίοδο εκείνη ήμουν σέ πολύ μικρή ηλικία μήπως το καλύτερο σύνταγμα το έχαν οι συνταγματάρχες ; Ο Μεταξάς τουλάχιστον το είχε
Χαίρετε,
μού άρεσε ιδιαίτερα το σημείο του κειμένου της κόρης του Ποιητού "μας" πρός τις τελευταίες αράδες: "Περιττό να πω πως ο πατέρας μου άκουγε Παττακός και του σηκωνόταν η τρίχα κάγκελο, ενθυμούμενος το θράσος και τις φιλοσοφικές μπούρδες του ανόητου φασιστοδικτατορίσκου" όντως μνημειώδης έκφραση αριστερόστροφης σκέψης από την θυγατέρα του μεγάλου θεωρητικού & τιτάνα του πνεύματος ...... Επί τη ευκαιρία λοιπόν, αφού ο συγχωρεμένος ο Ρίτσος απεχθάνονταν, κατά πώς λέει η κόρη του τούς θρασείς δικτακτορίσκους κάθε εποχής, να παραθέσω ένα σχετικό "ποίημα" - ύμνο του πατρός της αφιερωμένο σε μιά μεγάλη μορφή του περασμένου αιώνα (μιά μορφή την οποία σίγουρα αναπολούν στην Ρωσία & όχι μόνο) :
Όχι, δεν είναι αλήθεια. Δεν είναι αλήθεια.
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις
Ο Ιωσήφ Στάλιν δεν πέθανε.
Είναι παρών ο Στάλιν στο παγκόσμιο πόστο του.
Ο Στάλιν ανεβάζει στις επάλξεις των πέντε ηπείρων τις σημαίες της ειρήνης.
Ο Στάλιν ετοιμάζει με το σκόρπιο αλεύρι του κόσμου
Ένα ολοστρόγγυλο καρβέλι υγείας ...
...;Σώπα γιαγιά και σκούπισε με το τσεμπέρι σου τα μάτια σου.
Όταν σβύνει η φωτιά σου κάτω από το τσουκάλι σου
Είναι ο Στάλιν που σκύβει και φυσάει τη φωτιά σου ν' ανάψει.
Όταν λείπει από το τραπέζι μας το ψωμί κι από το στρώμα μας τ' όνειρο κι απ' το δώμα μας το λυχνάρι είναι ο Στάλιν που ανάβει τα μεγάλα ηλεκτρικά στον ορίζοντα κι ακούμε κάτω από τα τούνελ της νύχτας τη βοή των τραίνων που μεταφέρουν λάδι και ψωμί και κάρβουνο στους πεινασμένους ...
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες
Οι αιώνες σκαρφαλώνουν στην κορυφή της ψυχής του ν' ανασάνουν μην πείτε πως ο ήλιος ορφάνεψε. Κοιτάχτε
Κάθε ήλιος και σελίδα - μέρα με την ημέρα - με τους ήλιους των 74 χρόνων του έφτιαξε ένα χοντρό βιβλίο από ατσάλι και τ' ακούμπησε στα γόνατα του κόσμου
Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν
Το έργο του: Λευτεριά
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες κι ακούστε
Πάνου από την κόκκινη πλατεία στην εξέδρα του ήλιου
ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν μιλάει: «Υπερασπείστε, Λαοί, την Ειρήνη».
(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Αυγή»5 Μαρτίου 1953)
Στο εν λόγω έργο - ποίημα ο ΠΟΙΗΤΗΣ Γιάννης Ρίτσος εξυμνεί τον θανόντα Στάλιν. Τον θανόντα Στάλιν πού ,κατά πώς λένε, έβαψε τα χέρια του στο αίμα εκατομμυρίων ανθρώπων, ανάμεσα σ΄αυτούς και πατριωτών που πολέμησαν και έδωσαν τη νίκη στη Σοβιετική Ένωση εναντίον των Γερμανών. Των χιλιάδων Πολωνών πατριωτών που δολοφονήθηκαν στο δάσος Κατύν.
Σ΄αυτόν τον άνθρωπο λοιπόν ο Γιάννης Ρίτσος γράφει έναν ύμνο-διθύραμβο, που διαβάζοντάς τον ανατριχιάζεις από την -επιεικώς- αμετροέπεια του ανθρώπου!
"...η τρίχα κάγκελο..."
Ενώ οταν άκουγε 'Στάλιν';
Σαν δεν ντρεπόμαστε Τρελογιάννη!!!
Αυτό είναι το οξύμωρο μπορεί κάποιος να «καταλαβει» την εποχή ,όμως πιστεύουμε το ένα δεν αναιρεί το άλλο ,για μας και ο ένας και ο άλλος δικτάτορες ήταν!
Δέν είναι κακό να ακούμε και λίγο μπαμπά Πλεύρη Δέν είναι απαραίτητο να τον καταπιούμε ,αλλά δέν μπορούμε σε πάαααρα πολλά πράγματα να μήν τον δικαιώσουμε Διαβάζοντας το παραπάνω ποίημα που μας παραθέτει ο σχολιαστής νόμισα οτι ήταν ειρωνικό και αυτοκριτικό Αν πας σέ έναν άνθρωπο που πεινάει καί του πείς οτι η δικτατορία είναι ένα στυγερό καθεστώς,γιατί καταργεί την ελευθερία του λόγου , θα σέ κοιτάξει περίεργα ,δέν το αναγνωρίζει κανένα αρχέτυπό του Μέ κάθε επιφύλαξη ,δέν το έζησα το πράγμα .....
΄΄ Τό άριστο πολίτευμα ειναι η μοναρχία ,όταν αυτος που την εκπροσωπεί έχει τα χαρίσματα ενός ηγέτη ,γιατί αυτό δηλαδη το πολίτευμα έχει το προτέρημα της ενότητος της κυβαρνητικής θελήσεως ΄΄ Κων/νος Παπαρρηγόπουλος ,ο ενθνικός ιστορικος ,του οποίου την ιστορια η βουλή των 300 δέν έχει την μέριμνα να επανεκδώσει ως το εθνικό ευαγγέλιο !
https://www.youtube.com/watch?v=MO2A_7nisXo&feature=youtu.be
f
Δημοσίευση σχολίου