"Μακάριοι οι νεκροί οι εν Κυρίω αποθνήσκοντες απ' άρτι" (Αποκ. ιδ', 13).
Μακάριοι,
όσοι έζησαν με την βίωση της μνήμης του θανάτου.
Μακάριοι, όσοι
αισθάνθηκαν τον εγκάρδιο πόθο και έρωτα προς τον Νυμφίο Χριστό.
Μακάριοι, όσοι πληροφορήθηκαν και γνώρισαν καλά ότι είναι άνθρωποι
"άλλου αιώνος", άλλης πατρίδας, άλλου πολιτεύματος.
Μακάριοι, όσοι
ελκύσθηκαν από τον ερώμενον και τον εραστήν.
Μακάριοι, όσοι υπερέβησαν
τον θάνατο από την ζωή αυτή.
Μακάριοι, όσοι κοιμήθηκαν με την ελπίδα της
αναστάσεως.
Μακάριοι, όσοι έφυγαν από τον κόσμο αυτόν, ομολογούντες
"προσδοκώ ανάστασιν νεκρών".
Μακάριοι, όσοι μπορούν να επαναλάβουν το
ψαλμικό: "εν ειρήνη επί το αυτό κοιμηθήσομαι και υπνώσω". Μακάριοι, όσοι
έζησαν ως νεκροί για την αμαρτία, και όσοι πέθαναν αναστημένοι από την
αμαρτία. Μακάριοι, όσοι εξέρχονται από τον κόσμο αυτόν με την βεβαιότητα
ότι πορεύονται στους πατέρας, στον λαό του Θεού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου