Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016

Η Πανορθόδοξη Σύνοδος και οι επιπτώσεις της στο μοναχισμό του Αγίου Όρους.



Μοναχός Πρόδρομος 
Καρυές Αγ. Όρους 14.7.2016

 Τους τελευταίους μήνες στο Αγ. Όρος παρατηρείται μία αναταραχή λόγω των γνωστών θεμάτων της πανορθοδόξου Συνόδου και πιο συγκεκριμένα για την προσπάθεια του Φαναριού να χαρακτηρίσει ως εκκλησία τους Λατίνους.  Πολλοί πατέρες υπόγραψαν κείμενο διακοπής του μνημοσύνου του Πατριάρχη τον οποίο και χαρακτηρίζουν ως αιρετικό. Ακούστηκε ότι στην μονή Χιλιανδαρίου τέσσερις μοναχοί αρνήθηκαν να μνημονεύουν τον Πατριάρχη και διώχθηκαν. Η αντίδραση σιγά σιγά παίρνει διαστάσεις, θα γίνει ανεξέλεγκτη. 


     Πάμε για σχίσμα.
        Με πολύ πόνο βλέπουμε μοναχούς που πορεύονταν μαζί μέσα στην χάρη της ασκήσεως να χωρίζονται, να απομακρύνονται, ο αριθμός αυξάνεται και άλλοι ετοιμάζονται με επανάσταση και κόψιμο του μνημοσύνου. 
        Ίσως πρέπει να προλάβει το πατριαρχείο, η Ιερά κοινότητα και τα μοναστήρια ενεργώντας με πατρική αγάπη να διασωθεί η ενότητα των μοναχών. Ας αφήσουμε τις αγάπες προς τους φραγκολατίνους της ΕΕ, την αγάπη προς τους πατέρες συνασκητές που δώρισαν την ζωή τους στον Θεό οφείλουμε, για αυτήν την αγάπη θα δώσουμε λόγο. Για την αγάπη προς τους Λατίνους δεν έχουμε καμία υποχρέωση όσο παραμένουν στα αιρετικά πιστεύω τους. Θα απολογηθούν γιαυτούς οι Άγιοι Μάρκος ευγενικός, και οι αγιορείτες Αγ. Κοσμάς (Αιτωλός) και Αγ. Κοσμάς ο Πρώτος. Το Άγιο Όρος σφράγισε με αίμα και πανηγυρίζει την αντίσταση προς τους Λατινόφρονες και τους ακολούθους των. Δεν ξεχνιούνται αυτά έτσι απλά εν ονόματι της γενικής αγάπης προς όλους. Μακάρι να ξεφύγουν από τις αιρέσεις τους οι Παπικοί και τους στρώνουμε χαλί να μπουν στην Εκκλησία. Το Άγιο Όρος ζει στο οξυγόνο των άκτιστων ενεργειών του Θεού (κατά τον Αγιορείτη αγ. Γρηγόριο τον Παλαμά) αν κοπεί αυτό το οξυγόνο, θα διαλυθεί. Οι Λατίνοι ακούν για άγιο Γρηγόριο και παθαίνουν ομαδική αλλεργία. Τι μας ενώνει λοιπόν με αυτούς;
         Μόνο οι εκβιαστικές επιταγές σκοτεινών κύκλων θέλουν μία τέτοια ένωση. Μία ένωση που θα εξαφανίσει όποια εκκλησία την αποδεχθεί. Αυτά τα εξωθεσμικά κέντρα ενεργούν εκβιάζοντας χρόνια τώρα το σκλαβωμένο πατριαρχείο μας και την σκλαβωμένη πλέον χώρα μας.
        Ας ελπίσουμε ότι το πατριαρχείο θα σκύψει με πατρική αγάπη ν΄ ακούσει τις ανιδιοτελείς φωνές του αγγελικού σχήματος, ώστε να δοθούν εξηγήσεις και εγγυήσεις ότι δεν θα πουληθεί  η πίστη μας, λόγω απειλών και εκβιασμών, αλλά και του πακτωλού χρημάτων της πολιτικής ηγεσίας, μέσα σε ένα απειλητικό περιβάλλον πολέμων, ανέχειας και λιτότητας. 
        Παραθέτουμε κάποια αποσπάσματα ομιλιών από την ανακομιδή των λειψάνων του Αγ. Κοσμά του Πρώτου (18 Νοεμβρίου 1981) στο ναό του Πρωτάτου Καρυών προς επίρρωση των ανωτέρω.
     Ο Πρωτεπιστάτης Προηγούμενος Ματθαίος Βατοπαιδινός στον πάνσεπτο Ιερό Ναό του Πρωτάτου μεταξύ άλλων ανέφερε: «Πιστός συνεχιστής της ευσεβούς Αγιορείτικης Παραδόσεως το Ιεροκοινοτικόν Σώμα ήχθη εις την ιστορικήν απόφασιν αυτού, όπως προβή εις την ανακομιδήν των λειψάνων του υπό των Ενωτικών αποκταθέντος Πρώτου Κοσμά, αποκταθέντος, τούτο το λέγω και το διακηρύττω μετά πεποιθήσεως, τόσον εξ ιδίας αντιλήψεως όσον και εκ της εκθέσεως του ιατρού κ. Χατζηεμμανουήλ κατά την γενομένη γνωμάτευση αυτού, και εκ της διατάξεως των λειψάνων άτινα κείνται ανέπαφα ως ευρέθησαν, και ημπορεί ο καθένας να εκφέρη την γνώμην του. Και όμως ευρέθησαν άνθρωποι κατέχοντες υψηλάς θέσεις εν τη Εκκλησιαστική Γραμματολογία και απεφάνθησαν γράφοντες ότι του 13ου αιώνος θρυλούμενος διωγμός των Αγιορειτών είναι μύθος. Την απάντησιν δεν την δίδωμεν ημείς, αλλά τα ευρεθέντα διά της ανακομιδής λείψανα του Οσίου Ιερομάρτυρος Κοσμά, όλως δε ιδιαιτέρως η διάταξις αυτών, εντός του ευρεθέντος τάφου. Την ως άνω απάντησιν την δίδει το Ιεροκοινοτικόν Σώμα προς τους δυσφορούντας».
     Ο καθηγούμενος της ιεράς μονής Γρηγορίου αρχιμ. Γεώργιος σε ομιλία του στον Ιερό ναό του Πρωτάτου ανέφερε μεταξύ άλλων εμπνευσμένα και ομολογιακά: «Εδώ τελειούται μαρτυρικώς ο ομολογητής του Αγίου Όρους Ιερομάρτυς Κοσμάς, του οποίου το σεβάσμιο, ευωδιάζον και χαριτόβρυτο μαρτυρικό λείψανο ανεκαλύφ θη, μερίμνη της Σεβαστής Ιεράς Κοινότητος, στο Νάρθηκα του πανσέπτου αυτού ναού. Εδέχθη τον μαρτυρικό θάνατο ο μακάριος από αγάπη προς τον Χριστό. Το μαρτύριο είναι ό,τι υψηλότερο έχει να προσφέρει ο άνθρωπος προς τον Θεό. Μακάριε και Σεπτέ Πρώτε του Αγίου Όρους, Ιερομάρτυς του Χριστού Κοσμά, πρώτος στο ιερό διακόνημα του Πρώτου της Ιεράς Κοινότητος, πρώτος και στο μαρτύριο και την ομολογία του Χριστού. Πρώτος στην έδρα του Πρωτάτου, πρώτος και στην αγχόνη και τον θάνατο και τον τάφο. Το πολύαθλο και μαρτυρικό σου σώμα ως πολύτιμο θησαυρό έκρυψε και εφύλαξε η ιερά αυτή γη. Τώρα, με θεία νεύσι, ως αστήρ εωθινός ανατέλλεις πάλι στο Αγιώνυμο αυτό Όρος και στην απανταχού Εκκλησία του Θεού, για να φωτίσης και οδηγήσης τις ψυχές μας στην ακλινή ομολογία του Θεανθρώπου Χριστού. Σφραγίζονται σήμερα τα στόματα όσων ηθέλησαν να αμφισβητήσουν την ομολογία των Αγιορειτών και την μαρτυρική τους τελείωσι από τους λατινόφρονες. Χάρις στην ιδική σου θυσία ημπορεί η Ορθόδοξος Εκκλησία και το Άγιον Όρος να λέγουν προς τον σύγχρονο άνθρωπο «έρχου και δε», τον αληθινό Χριστό, το πλήρωμα της αληθείας του και της Χάριτός του, τον όλο Χριστό, την κεφαλή και το σώμα του. Η φωνή σου ως φωνή ύδάτων πολλών άκούγεται σήμερα. Από τον τάφο σου ένας μυστικός ποταμός αναβλύζει του οποίου τα ορμήματα ευφραίνουν την Πόλη του Θεού, την Αγία ανά την οικουμένην Ορθόδοξο Καθολική Εκκλησία. Ευλογημένη η άσκησίς σου. Ευλογημένη η ομολογία σου. Ευλογημένος ο μαρτυρικός σου θάνατος. Ευλογημένη η επί 700 χρόνια σπορά σου στην Αγιορειτική γη Ευλογημένη και η φανέρωσίς σου στους δύσκολους για τον κόσμο και την Εκκλησία καιρούς μας. Το Άγιον Όρος στο πρόσωπό σου και στα πρόσωπα των άλλων αγίων Αγιορειτών οσιομαρτύρων των ελεγξάντων τους Λατινόφρονες δεν συνεβιβάσθη ούτε συμβιβάζεται. Η αγχόνη σου επιβάλλει και σε μας να ανανεώσουμε σήμερα την ομολογία την ιδική σου και των λοιπών οσιομαρτύρων, όντες διάδοχοί σας και συνεχισταί της παραδόσεώς σας. Ομολογούμε, λοιπόν, όπως έγραψαν οι Αγιορείται προς τον λατινόφρονα Αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ τον Παλαιολόγο, λήγοντος του 13ου αιώνος, ότι «πάσα η του Χριστού και Θεού ημών ποίμνη εν σώμά εστιν, υπό μιας κεφαλής διοικούμενον, ος εστι Χριστός Ιησούς».

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

https://www.youtube.com/watch?v=ZnFhKU8NYtY

Απίστευτο!.. δάκρυσα! Μετά από τόση καταδίωξη του κομμουνιστικού συστήματος για δεκαετίες, μετά από τέτοιο διωγμό και εκατομμύρια νεκρούς, η πίστη αναδεικνύεται ζωντανή και ισχυρότερη.
ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ!

Ανώνυμος είπε...

Μάλλον είναι ο Πρόδρομος της Γρηγορίου, που του παραχωρήθηκε ένα κελλί δίπλα στις Καρυές.

Ανώνυμος είπε...

«Και όμως ευρέθησαν άνθρωποι κατέχοντες υψηλάς θέσεις εν τη Εκκλησιαστική Γραμματολογία και απεφάνθησαν γράφοντες ότι του 13ου αιώνος θρυλούμενος διωγμός των Αγιορειτών είναι μύθος.»

Εάν ανατρέξετε στους δύο τόμους περί των αιτιών του Σχίσματος, έργο του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως, θα δείτε ότι και ο ίδιος έτρεφε αμφιβολίες διότι καθώς εξηγεί, η μοναδική πηγή πληροφορίας εκείνων των γεγονότων ήταν ένα χειρόγραφο. Δεν υπάρχουν δηλαδή άλλες πληροφορίες που να διασταυρώνουν την είδηση αυτή. Οπότε, πραγματικό γεγονός, ή όχι, άλλες πηγές δεν συμμαρτυρούν. Άλλωστε η Σύνοδος που καταδίκασε την ψευδοένωση της Λυώνος, επί πατριαρχείας Γρηγορίου Β' του Κυπρίου (Σύνοδος Βλαχερνών 1285), δεν αναφέρει τίποτε για τον Ιωάννη Βέκκο σε σχέση με αυτό το γεγονός. Για τους λόγους αυτούς προκύπτουν οι αμφιβολίες.

Ερώτηση: Εάν όντως αληθεύει η είδηση του Αγίου Νεκταρίου και άλλων ιστορικών, μήπως αναδεικνύεται περίτρανα ποια ήταν η διάθεση των αγιορειτών την εποχή εκείνη για τα ενωτικά θέματα; Είτε ότι ήσαν εντελώς απληροφόρητοι, ή αδιάφοροι, ή σε έναν βαθμό ουδέτεροι, περιμένοντας την έκβαση, γιατί δεν έχουμε άλλες μαρτυρίες για αντιδράσεις, εκτός από ένα χειρόγραφο;

Την ένωση της Λυώνος την είχαν υπογράψει ο Βέκκος και ο Αυτοκράτορας. Δεν φαίνεται από τις πηγές κάποια σημαντική αντίδραση, όχι μόνο των αγιορειτών, αλλά και άλλων μοναχικών κέντρων. Ακόμη και στη ψευδοσύνοδο Φεράρας Φλωρεντίας, και εκεί πάλι η φωνή των μοναχών βουβή, ενώ των πιστών και πολλών κληρικών περίτρανη. Γιατί άραγε;