«ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΕΚΑΝΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟ, ΕΙΠΑΜΕ;»

Η 20άχρονη σκοπεύτρια από τη Δράμα, ολυμπιονίκης πλέον, έκανε περήφανο τον πατέρα της που της έδειξε τον δρόμο της μείζονος προσπάθειας και της αριστείας, τους δικούς της που δεν της είπαν «κορίτσι πράμα κι ασχολείσαι με σκοποβολή;» όσους την στήριξαν οικονομικά και ψυχικά για να προπονείται σε ένα αχούρι και να πηγαίνει σε αγώνες πληρώνοντας η ίδια τα έξοδά της, την ώρα που το επίσημο κράτος έχει λεφτά μόνο για αποστολές στη Βενεζουέλα και για τα σπασμένα των ευρωμπαχαλάκηδων.
Αυτοί που πάλεψαν μαζί της και φυσικά η ίδια είναι οι μόνοι που δικαιούνται να είναι περήφανοι.
Εσένα πολιτικάντη, που έσπευσες να δώσεις συγχαρητήρια μαζί με την κλασική ατάκα «μας έκανες περήφανους» γιατί σε έκανε περήφανο; Επειδή άφησες τα ολυμπιακά ακίνητα να ρημάζουν; Επειδή έχεις εκατομμύρια να σκορπάς για να τα έχεις καλά με την καμόρα του ποδοσφαίρου και τους οπαδούς ψηφοφόρους που σέρνει, αλλά για τα άλλα αθλήματα «δε βαριέσαι, ποιος ασχολείται»; Επειδή επέτρεψες τη βία να μολύνει τις περισσότερες αθλητικές δραστηριότητες; Επειδή για να ισοφαρίσεις την απουσία σοβαρής υποδομής έκανες τα στραβά μάτια στα αναβολικά;
Ε, λοιπόν, όχι. Η επιτυχία ενός κοριτσιού, που έβαλε έναν στόχο στη ζωή του (κυριολεκτικά και μεταφορικά) και τον πέτυχε παρ’ όλες τις αντιξοότητες, θα έπρεπε κάθε άνθρωπο που είχε ή έχει δημόσια θέση να τον κάνει να ντρέπεται. Ας μάθουμε επιτέλους να ντρεπόμαστε. Είναι το πρώτο βήμα για να αισθανθούμε περήφανοι όταν θα έχουμε καταφέρει κάτι ως κράτος, ή ως άτομα αλλά με την κρατική στήριξη και αρωγή που οι πολίτες άλλων χωρών απολαμβάνουν.
Μπράβο λοιπόν Άννα Κορακάκη. Σ΄ ευχαριστούμε που μας έδωσες την ευκαιρία να σε καμαρώσουμε και να ντραπούμε για τη χώρα που σου δώσαμε να ζεις και να αγωνίζεσαι.

πηγή