Για ποια ανάπτυξη μιλάτε κύριοι της κυβέρνησης

Ο Σιμονάκης παλιά, ήταν ένας πάμφτωχος, πολύτεκνος και ανάπηρος συγχωριανός μου που παρά τα χτυπήματα της μοίρας, δεν έχανε ποτέ του το χιούμορ του. Πολλές φορές αναστέναζε στο καφενείο μονολογώντας αργά-αργά : “- Ε ρε και να ’χαμε καμιά πεντακοσαριά χιλιάδες καράβια γεμάτα λίρες!“ Ξεκινούσε τη φράση του, άκουγες για πεντακοσαριά, υπέθετες δραχμές, αλλά αμέσως συνειδητοποιούσες ότι εννοεί χιλιάδες, που γινόταν μετά καράβια για να καταλήξουν γεμάτα λίρες. Το παράλογο της επιθυμίας του δήλωνε την ακραία στέρηση που βίωνε και την άκρατη επιθυμία του για έξοδο από τη φτώχεια.

Τον θυμήθηκα αυτές τις μέρες βλέποντας τους ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ να πιπιλίζουν ομαδικά την καραμέλα για την Ανάπτυξη.

Την Ανάπτυξη που έρχεται. 

Την Ανάπτυξη, που κάτι της έτυχε στο δρόμο, αλλά όπου να ’ναι καταφθάνει. 

Την Ανάπτυξη, που θα μας λύσει όλα τα προβλήματα, που θα εξαφανίσει την ανεργία και θα γεμίσει το μπεζαχτά της Κυβέρνησης για να θα μπορεί να κάνει ξανά χουβαρτναλίκια στην εκλογική πελατεία της. 

Κούνια που σας κούναγε λέω εγώ! 

Θέλετε ανάπτυξη ρε; Πάρτε χαρτί και μολύβι και γράφτε :

ΧΡΗΣΗ ΓΗΣ

Είναι ανεπίτρεπτο να μην έχουν καθοριστεί επακριβώς οι χρήσεις γης και να μην υπάρχουν ζώνες ανάπτυξης. Οι υπάρχουσες ΒΙΠΕ αποτρέπουν τους επενδυτές γιατί εκεί μέσα στοιχίζει 20 και 30 χιλιάδες το στρέμμα και υπάρχουν ένα σωρό παράλογοι κανονισμοί και διαλυτικές αιρέσεις στους όρους πώλησης των οικοπέδων, που σαστίζει κανείς μόνο να τους διαβάσει.

Από την άλλη, οι εκτάσεις σε όλη την επικράτεια είναι τόσο πολύ κατακερματισμένες που αποτελεί άθλο να μπορέσει να συγκεντρώσει ένας επενδυτής μια έκταση 10 στρεμμάτων. Αν βρει τα μισά, για τα υπόλοιπα πληρώνει πέντε φορές επάνω, γιατί οι γείτονες σκέφτονται ότι ήρθε ο θείος από την Αμερική που θα αγοράσει το ακαλλιέργητο μπαΐρι τους για χρυσάφι.

Υπάρχει και η λύση της μακροχρόνιας μίσθωσης εκτάσεων του δημοσίου, αλλά αυτό το χαρτί είναι καμένο, δεδομένου ότι οι μισθώσεις αυτές δεν μεταγράφονται στο υποθηκοφυλακείο και ως εκ τούτου δεν μπορούν να προσημειωθούν από την Τράπεζα για εξασφάλιση του επενδυτικού δανείου. 

Τέλος δεν νοείται, όλοι αυτοί οι εμπλεκόμενοι για τη χρήση γης, ΕΟΤ, στρατός, αρχαιολογία, δασαρχείο κλπ, να μην έχουν εκδώσει χάρτες με περιοχές του ενδιαφέροντός τους, έτσι ώστε να γνωρίζει με μια ματιά ο επενδυτής αν η περιοχή που τον ενδιαφέρει εμπίπτει στη δικαιοδοσία κάποιας υπηρεσίας ή υπουργείου, αντί να περιμένει μήνες και χρόνια για τις απαντήσεις.

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
Είναι γνωστό θέμα και εξαντλημένο, γι’ αυτό και δεν χρειάζεται να επεκταθούμε. Η υψηλή φορολογία και η γραφειοκρατία τρέπουν σε φυγή τις επενδύσεις.

ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ
Ασχολίαστο.

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
Εκσυγχρονισμός της εργατικής νομοθεσίας. Δεν είναι λογικό κάποιος μακροχρόνια άνεργος να χάνει για ένα ολόκληρο χρόνο το επίδομα ανεργίας επειδή βρήκε να κάνει μερικά μεροκάματα. Με τον τρόπο αυτό τον αποξενώνουμε από την αγορά εργασίας. Δεν είναι λογικό επίσης, ένας αγροτο-εργάτης για μια μέρα εργασίας να χρειάζεται να πληρώσει όλο το μηνιάτικο στον ΟΓΑ, επειδή ο ΟΓΑ αρνείται να εκσυγχρονιστεί.
Περιορισμός της συνδικαλιστικής ασυδοσίας.
Πέρα από τα δικαιώματα του εργαζόμενου, υπάρχουν και τα δικαιώματα του ανέργου.

ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ
Εδώ και δύο χρόνια ισχύει το πόθεν έσχες για κεφάλαια που προορίζονται για επενδύσεις. Ρωτάω: με ποια λογική τα κεφάλαια ενός αλλοδαπού, που μπορεί να είναι και μαφιόζος, είναι καλοδεχούμενα και ενός Έλληνα πολίτη όχι; Μήπως αποφασίσαμε να χαρίσουμε τα ελληνικά αυτά κεφάλαια στους Ελβετούς Τραπεζίτες; Η υστερία αυτή, επεκτείνεται και σε νόμιμα κεφάλαια εντός της επικράτειας. Έχεις, ας υποθέσουμε μια Α.Ε. που θέλεις να μειώσεις το κεφάλαιό της και με τα χρήματα που θα πάρεις να συστήσεις μια νέα Εταιρία. Ε, λοιπόν, δεν μπορείς! Το σκεπτικό είναι πως επειδή πριν 20 χρόνια δε σε ρώτησαν που τα βρήκες, ενδέχεται τα χρήματα αυτά να ήταν μαύρα. Αν τώρα εσύ μπορείς να αποδείξεις ότι τα κατείχες νόμιμα, ότι με την επένδυση αυτών των χρημάτων πληρώθηκαν μισθοί, φόροι, ασφαλιστικές εισφορές κλπ, τους είναι απλά αδιάφορο.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, αν πιστεύουμε ότι υπάρχουν πολλοί Έλληνες που έχουν στην Τράπεζα εκατομμύρια και είναι διατεθειμένοι να ρισκάρουν και να τα επενδύσουν, είμαστε πολύ γελασμένοι. Θα χρειαστεί να περιμένουμε πολύ.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ – ΠΑΤΕΝΤΕΣ
Στον τομέα αυτόν είμαστε αιώνες πίσω. Όλοι όσοι κατασκευάζουν κάτι, από αλατιέρες μέχρι γεωργικά μηχανήματα, διατείνονται ότι έχουν πατέντα. Στην πράξη όμως, ούτε τη διεύθυνση του ΟΒΙ γνωρίζουν. Πολύ περισσότερο δε, αγνοούν παντελώς το κόστος και τη διαδικασία απόκτησης ενός διπλώματος ευρεσιτεχνίας, καθώς επίσης και τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτό. Στα Πολυτεχνεία και τις τεχνικές σχολές, θα μπορούσαν να διδάσκονται κάποια πράγματα που έχουν σχέση με τις ευρεσιτεχνίες, έτσι ώστε με τον καιρό να αποκτήσουμε τη σχετική κουλτούρα.

ΕΛΟΤ – ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ
Κάθε κράτος που σέβεται τον εαυτό του, έχει εδώ και αιώνες κάποια πρότυπα και προδιαγραφές που τα ακολουθεί σε κάθε κατασκευαστικό βήμα. Οι ξένοι τεχνίτες τα έχουν αυτά για Ευαγγέλιο. Σε εμάς εδώ, αν δεν κάνω λάθος, υπάρχουν ελληνικές προδιαγραφές μόνο για τους ηλιακούς θερμοσίφωνες. Όλα τα άλλα πρότυπα είναι ξένα, που πρέπει να πληρώσει κάποιος για να τα προμηθευτεί. Είναι σε ξένη γλώσσα, αγγλικά συνήθως ή γερμανικά. Θα έπρεπε να συσταθεί μια επιστημονική επιτροπή προκειμένου να μεταφράσει και να εντάξει στους ελληνικούς κανονισμούς κάποια πετυχημένα και χρηστικά ξένα πρότυπα, έτσι ώστε σταδιακά να εφαρμόζονται από όλους.

ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
Δεν γίνονται δουλειές υψηλής προστιθέμενης αξίας χωρίς καταρτισμένο τεχνικό προσωπικό. Τελεία και παύλα. Στη χώρα μας, οι τεχνικές σχολές είναι υπό διωγμό και κατατρεγμό. Πάνε οι εποχές που ο Προμηθέας, το Ευγενίδειο Ίδρυμα και ο Ευκλείδης έβγαζαν τεχνιταράδες. Τη χαριστική βολή, ή μάλλον το χτύπημα καράτε το έδωσε πριν 15 χρόνια ο ανεγκέφαλος καρατέκα Πέτρος Ευθυμίου όταν αναβάθμισε τα ΤΕΙ σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Από τότε, κανείς σπουδαστής τους δεν καταδέχεται να πιάσει κατσαβίδι ή γερμανοπολύγωνο. Ψάξτε στην αγορά εργασίας να βρείτε ένα πιστοποιημένο ηλεκτροσυγκολλητή, έναν βιομηχανικό σχεδιαστή, ή κάποιον που να γνωρίζει από αυτοματισμούς βιομηχανίας. Αν βρείτε κάποιον για να τον προσλάβετε, τρυπήστε μου τη μύτη.

ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΙΑ
Το ζητούμενο των ημερών! Παρόλη τη διάδοση της πληροφορίας, σήμερα περισσότερο από ποτέ, οι επιχειρήσεις έχουν ανάγκη από εξειδικευμένες γνώσεις. Θα έπρεπε να δοθούν κίνητρα για να ιδρυθούν τα ανάλογα αυτοδιοικούμενα και αυτοχρηματοδοτούμενα ινστιτούτα, που να παρέχουν έναντι αμοιβής φυσικά, εξειδικευμένες γνώσεις σε όσους τις έχουν ανάγκη. Λαμπρό παράδειγμα τέτοιου ιδρύματος εδώ και πολλά χρόνια είναι η Αμερικανική Γεωργική Σχολή στη Θεσσαλονίκη, η οποία και τα έξοδά της βγάζει, αλλά και διαφωτίζει ένα μεγάλο αριθμό αγροτοκτηνοτρόφων.
Το ιδανικό στην περίπτωση θα ήταν να υπάρχουν ιδιωτικά πανεπιστήμια συνδεμένα με την παραγωγή και αμειβόμενα για τις υπηρεσίες τους με τους όρους της αγοράς.
Ανάμεσα στις υπηρεσίες που έχουν μεγάλη ζήτηση είναι και η οργάνωση που απαιτείται για την εξαγωγή προϊόντων π.χ. προδιαγραφές, πρότυπα, ευρωπαϊκοί κανονισμοί, ετικέτες (αν πρόκειται για ποτά ή τρόφιμα), οργάνωση συμμετοχής σε εκθέσεις του εξωτερικού κλπ. Πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει να ενθαρρυνθούν ιδιώτες να αναλάβουν αυτή τη δουλειά. Είναι κάτι που θα βοηθήσει την εξαγωγή ελληνικών προϊόντων. Υπάρχει βέβαια και ο Οργανισμός Προώθησης Εξαγωγών, αλλά αυτός οργανώνει εκδρομές μόνο για τους υπαλλήλους και τους συγγενείς τους.

ΜΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ
Καμιά επιχείρηση δεν μπορεί να επιβιώσει αν δεν μπορεί να βρει άμεσα στην αγορά, ανταλλακτικά, αναλώσιμα, πρώτες ύλες και τεχνική υποστήριξη. Με εξαίρεση τον Πειραιά και λίγο τη Θεσσαλονίκη, σε όλες τις άλλες περιοχές της Ελλάδας, αν χρειάζεται κανείς κάτι από τα παραπάνω, είναι μόνος σαν την καλαμιά στον κάμπο.
Γι’ αυτό χρειάζονται οι μεγάλες επιχειρήσεις που δημιουργούν εταιρίες δορυφόρους. Από τη συνεργασία όλων έρχεται η προκοπή και η ανάπτυξη.

Η ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΑΠΝΟΙΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ
Όταν οι Γερμανοί έχασαν τις επιχειρήσεις κλωστοϋφαντουργίας, έχασαν και τον κλάδο κατασκευής ανάλογων μηχανημάτων γιατί δεν είχαν πελάτες στη γειτονιά τους.
Κατασκευάζει κάποιος ας πούμε ένα εργαλείο, ή ένα μηχάνημα. Το πρώτο μοντέλο είναι σίγουρο ότι έχει “παιδικές ασθένειες” και χρήζει βελτιώσεων. Δεν μπορεί να πουληθεί αμέσως στην άλλη άκρη του κόσμου, παρά μόνο στη γειτονιά του κατασκευαστή. Θα μπορέσει έτσι να πάρει πληροφορίες και σχόλια για τη λειτουργία του προϊόντος του, έτσι ώστε να προσπαθήσει να το βελτιώσει.
Με την υπάρχουσα κατάσταση στην Ελλάδα, λύση στο πρόβλημα αυτό δε φαίνεται να υπάρχει, παρά μόνο αν εστιαστούμε σε δυο-τρία αντικείμενα που θα αποτελέσουν την ατμομηχανή της ανάπτυξης. Δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα στην παρούσα φάση. Η κατασκευή όμως αγροτικών μηχανημάτων (λέω ένα παράδειγμα), ή μηχανημάτων επεξεργασίας και τυποποίησης τροφίμων δείχνουν να έχουν κάποια προοπτική. Σίγουρα θα υπάρχουν και άλλοι τομείς.

ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ ΜΕ ΣΥΝΕΣΗ
Οι περισσότεροι συνεταιρισμοί στην Ελλάδα απέτυχαν επειδή δημιούργησαν ασύλληπτα χρέη και οι Τράπεζες κάποια στιγμή σταμάτησαν να τους χρηματοδοτούν. Κάποιους απ’ αυτούς, εξακολουθούμε βέβαια να τους πληρώνουμε ακόμη.
Παλιά, όταν κάποιος δεν τα έπαιρνε τα γράμματα, έλεγαν δεν πειράζει θα γίνει αγρότης ή κτηνοτρόφος. Λάθος! Η ασθένεια των συνεταιρισμών λέγεται αγραμματοσύνη. Ανάμεσα σε εκατό-διακόσιους συνεταιριστές, βρίσκεται ένας που ξέρει λίγα κολλυβογράμματα και αυτός ορίζεται πρόεδρος του συνεταιρισμού. Τα αποτελέσματα είναι λίγο πολύ γνωστά: Ο πρόεδρος αυτός καλείται να διοικήσει ένα οργανισμό τέτοιο, που υπερβαίνει τις ικανότητές του στη διοίκηση, μπερδεύει την τσέπη του με το ταμείο του συνεταιρισμού με αποτέλεσμα να επέρχεται το λογιστικό και ταμειακό χάος, ενώ σε ακραίες περιπτώσεις υποκύπτει στον πειρασμό του μαμωνά, (βοηθάνε σ’ αυτό και οι συναλλασσόμενοι με το συνεταιρισμό). Και επειδή κανείς συνεταιριστής δεν έχει τις γνώσεις να ζητήσει και να κάνει έλεγχο στα πεπραγμένα του συνεταιρισμού, το πράγμα ξεφεύγει των ορίων, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει να δοθούν ιδιαίτερα κίνητρα σε συνεταιρισμούς που έχουν μορφωμένα μέλη.

ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΩΝ

Τελευταίο κι όχι αμελητέο, είναι το συμπέρασμα ότι πρέπει να εστιαστούμε στα ανταγωνιστικά μας πλεονεκτήματα και να βρούμε τρόπους να τα κάνουμε έσοδα.
Τέτοιο πλεονέκτημα είναι για παράδειγμα η ηλιοφάνεια της Ελλάδας.
Μια ηλιόλουστη περίοδος του χρόνου, αποδίδει τετραπλάσια παραγωγή οπωροκηπευτικών από ότι μια μουντή και συννεφιασμένη στη Βόρεια Ευρώπη. Ένα κιλοβάτ φωτοβολταϊκής εγκατεστημένης ισχύος αποδίδει 1600 κιλοβατώρες ετησίως, τη στιγμή που το αντίστοιχο στη Γερμανία αποδίδει λιγότερο από 1000.
Η ευεργετική δράση του Ήλιου και στην υγεία του ανθρώπου εξαίρεται ήδη από την εποχή του Ομήρου. Ο Ήλιος της Ελλάδας μπορεί να αποτελέσει πόλο έλξης και για ανθρώπους που ψάχνουν τρόπους να βελτιώσουν την υγεία τους.
Η ομορφιά του Ελλάδας και των ανοιχτόκαρδων κατοίκων της αποτελούν επίσης ακαταμάχητο πλεονέκτημα.
Ο τουρισμός στην Ελλάδα, δεν έχει δώσει ακόμα ούτε το ένα δέκατο των δυνατοτήτων του. Εξαντλούμε τη φαντασία μας σο “Rooms to let” ενώ θα μπορούσαν να γίνουν χιλιάδες άλλα πράγματα που να προσελκύσουν τουρίστες αλλά και μόνιμους αλλοδαπούς κατοίκους εισοδηματίες.
Η ναυτιλία είναι ένα άλλο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Εκεί που οι Γερμανοί έφαγαν τα μούτρα τους, οι Έλληνες εφοπλιστές διαπρέπουν. Ανάγκη μεγάλη να λειτουργήσουν τα ελληνικά ναυπηγεία με ιδιωτικά κεφάλαια, απαλλαγμένα από τη γάγγραινα του κακώς εννοούμενου συνδικαλισμού. Ο παραλογισμός να γυρνάνε τους χώρους εργασίας με το θερμόμετρο ανά χείρας και μόλις γράψει 25 βαθμούς να μετατρέπουν το 8ωρο σε 4ωρο αλλά με πλήρεις αποδοχές, η άρνηση της εργασίας κατά τα Σ/Κ όταν το καράβι είναι στη δεξαμενή για μια μικροεπισκευή και τρέχουν οι ρήτρες της πλοιοκτήτριας εταιρίας, όλα αυτά είναι πράγματα που κάνουν τους εφοπλιστές να ρίχνουν μαύρη πέτρα μετά την πρώτη εμπειρία σε ελληνικό ναυπηγείο.
Λιμάνια, μαρίνες ιστιοπλοΐας, θαλάσσια φυσικά και αρχαιολογικά πάρκα είναι τομείς με τεράστιο ενδιαφέρον.
Η αγροτικές καλλιέργειες πρέπει να φύγουν από τα επιδοτούμενα καλαμπόκια και βαμβάκια και να στραφούν σε άλλες με υψηλότερη προστιθέμενη αξία. Οι αγρότες μας καλώς ή κακώς, βρέθηκαν να κατέχει ο καθένας τους ένα μηχανολογικό εξοπλισμό πολλών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, τη στιγμή που ο μέσος Βούλγαρος, ο Σκοπιανός, ή ο Αλβανός γείτονας, έχει για μόνα εργαλεία μια τσάπα και ένα φτυάρι. Ας βάλουν οι Έλληνες αγρότες τα μηχανήματά τους να δουλέψουν, όσο το δυνατόν περισσότερες ώρες το χρόνο. Έτσι θα μπορέσουν να αποπληρώσουν και τα δάνειά τους.
Άλλος τομέας είναι οι υδροπονικές καλλιέργειες που είναι πρωτόγνωρες στη χώρα μας, αλλά είναι πολλά υποσχόμενες.

Τα 12 εκατομμύρια αιγοπρόβατα της ελληνικής κτηνοτροφίας πρέπει να πάψουν να εκτρέφονται με τις ίδιες μεθόδους που είχε ο κύκλωπας Πολύφημος. Μια βόλτα σε σύγχρονες κτηνοτροφικές μονάδες της Δανίας και της Ολλανδίας θα μας δείξει το δρόμο για σύγχρονες εκμεταλλεύσεις.

Επιχείρησα να σκιαγραφήσω λίγο τα θέματα που σχετίζονται με την ανάπτυξη.
Ζητώ συγνώμη για το σεντόνι.
Τελειώνοντας, να τονίσω ότι το θέμα της ανάπτυξης δεν εξαντλείται με λίγα λόγια, αλλά πρέπει επειγόντως να χαραχθούν στρατηγικοί στόχοι από σοβαρούς ανθρώπους γνώστες του αντικειμένου.

Ιεροκλής Σαββίδης