ΜΙΑ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Μια μεγάλη απώλεια στο χώρο της δημοσιογραφίας.Σε ηλικία 92 ετών «έφυγε» από τη ζωή, ο ζωντανός θρύλος, της Θεσσαλονίκης, Γιάννης Κυριακίδης, ο οποίος έγραψε ιστορία, στον χώρο του φωτορεπορτάζ, με το δικό του, μοναδικό στυλ. Τα ρεπορτάζ που κάλυψε για 70 χρόνια, είναι αναρίθμητα. Ο Γιάννης Κυριακίδης ταξίδεψε σε όλες τις ηπείρους, για να καταγράψει πολέμους, φυσικές καταστροφές, ανθρώπινα δράματα και προσωπικότητες. Είχε φωτογραφίσει -μεταξύ άλλων- πρωθυπουργούς, βασιλείς, δικτάτορες, αλλά και απλούς ανθρώπους της καθημερινότητας.

Γιάννης  Κυριακίδης – Ζωή Γεμάτη Εικόνες

Πολύτιμες μαρτυρίες, μοναδικές φωτογραφίες, γενναίες «δόσεις»  ιστορικού ρεπορτάζ  και μια σοφή και άμεση αφήγηση για όλους και όλα από τον  κορυφαίο φωτορεπόρτερ, είναι το βιογραφικό άλμπουμ  ‘’ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ –Ζωή Γεμάτη Εικόνες’’ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΙΛΗΤΟΣ σε έρευνα και επιμέλεια του δημοσιογράφου Κώστα Δ. Μπλιάτκα. Η καλλιτεχνική επιμέλεια είναι της Αθηνάς Κυριακίδου. Την έκδοση προλογίζει ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
«Από την Καλαμαριά ως το κέντρο της Θεσσαλονίκης κατέβαινα με τα πόδια, χειμώνα – καλοκαίρι. Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι λάσπες. Δούλεψα πολύ: καθημερινές, Κυριακές, γιορτές και αργίες. Φωτογράφισα τη χαρά, το γάμο, τη γέννηση, τα βαφτίσια. Και τη λύπη,  την αρρώστια και το θάνατο. Πολλές φορές οι συνθήκες ήταν τραγικές. Η αστείρευτη ελπίδα όμως στα μάτια των ανθρώπων μού έδινε πάντοτε κουράγιο. Η ίδια η ζωή με συγκλονίζει κάθε μέρα. Και γι’ αυτό δεν παραιτούμαι από τη δουλειά μου».
(Από την αφήγηση του Γιάννη Κυριακίδη).

Κείμενα για τον Γιάννη Κυριακίδη, δηλώσεις και αφηγήσεις στιγμών από τη ζωή του μεγάλου φωτορεπόρτερ  κατέθεσαν φίλοι του και επί πολλά έτη συνεργάτες του: Γιάννης Μπουτάρης, Αλέξης Δερμεντζόγλου, Αντώνης Δούδος,  Γεράσιμος Δώσσας,  Χρίστος Ζαφείρης, Πάνος Θεοδωρίδης,  Λευθέρης  Κογκαλίδης, Γιάννης Λογοθέτης, Μάριος Λωλός, Νικόλαος Μέρτζος,  Μπάμπης Μπαρμπουνάκης, Κώστας και Νώντας Όχονος,  Λευτέρης Παπαδόπουλος, Γιάννης Παπαμίχος, Λευτέρης Ραφτόπουλος, Άρης Σκιαδόπουλος, Χρίστος Τελίδης, Σταύρος Τζίμας, Τραιανός Χατζηδημητρίου και ο Ντίνος Χριστιανόπουλος.
Προσωπικές καταθέσεις για τη ζωή του Γιάννη Κυριακίδη παραθέτουν η σύζυγός
του Χρύσα Κυριακίδου, οι κόρες του Τίτη και Αθηνά Κυριακίδου και ο  εγγονός του Γιάννης Σακκής.
Ο επιμελητής της έκδοσης, Κώστας Μπλιάτκας, σημειώνει:
«Ο Γιάννης Κυριακίδης απεχθάνεται τα στερεότυπα και το τελετουργικό τέλμα σε δεξιώσεις, εκδηλώσεις, φεστιβάλ και άλλα τέτοια. Σίγουρα θα συνυπέγραφε το σλόγκαν των σαμποτέρ του Β’ Παγκοσμίου πολέμου που έδρασαν εναντίον των κατακτητών: «Μην σταματάτε να τους αναστατώνετε». Δεν σταμάτησε ποτέ να αναστατώνει δημιουργικά τους επισήμους, τα πλήθη και τους δημοσιογράφους σε κάθε άφιξή του στο «θέμα». Πάνω στη σκάλα, δίπλα στην εξέδρα, μέσα στο πλήθος, ο Γιάννης από νωρίς κέρδισε όλη την κατανόηση, για να μην πω το σεβασμό, για να κάνει τη δουλειά του με τη φωτογραφική του μηχανή και το μοναδικό του τρόπο. Κυριακίδης είναι αυτός…»
Αποσπάσματα:
«Ο Γιάννης Κυριακίδης είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας, ο χρονογράφος, που κυριαρχεί με την έντονη παρουσία του στη σκηνή των γεγονότων, γίνεται μέρος τους αλλά εξαφανίζεται στο τελικό φωτογραφικό προϊόν (αποτέλεσμα), που κατατίθεται στο λογαριασμό της ιστορίας». (Ευάγγελος Βενιζέλος).
«Οι φωτογραφίες του Γιάννη Κυριακίδη μιλούν για τις ζωές μας. Μάρτυρας και χρονογράφος όλων των μεγάλων γεγονότων των τελευταίων 70 χρόνων, αλλά και παρών στις οικογενειακές μας στιγμές, γάμοι, γεννήσεις, επέτειοι, ο δικός μας σκηνοθέτης, φίλος και μαέστρος των αναμνήσεών μας». (Γιάννης Μπουτάρης).

«Πράγματι, στο δόγμα ότι ο φακός λέει την αλήθεια εγείρεται η ένσταση ότι «βλέπει» ό,τι θέλει το μάτι που είναι από πίσω του. Ο Γιάννης έκανε την υπέρβαση και κατήργησε το δίλημμα. Είναι τόσο απόλυτα ταυτισμένος με την αξία της «είδησης» και της «ακρίβειας» (με την πιο αυστηρή δημοσιογραφική έννοια των λέξεων), ώστε το «υποκειμενικό» μάτι του να αποκτήσει την αντικειμενική ουδετερότητα του ίδιου του φακού».  (Γεράσιμος Μιχαήλ Δώσσας).

«Ο Γιάννης χάρισε οντότητα και λόγο σε αμέτρητους ανθρώπους από όλα τα μέρη της γης σε μιαν εποχή που το διαδίκτυο δεν υπήρχε. Τα χιλιάδες αρνητικά που αποτελούν το αρχείο του κατέγραψαν την ιστορία της Ελλάδας αλλά και την καθημερινότητά της για επτά δεκαετίες. Όλοι οι προσωπικοί του χώροι, το εργαστήριο της Τσιμισκή 56 και το δωμάτιό του στο σπίτι της Λ. Νίκης είναι γεμάτοι από τη ζωή του και τη ζωή των άλλων, με τη μυρωδιά του πούρου να πλανιέται παντού.».  (Χρύσα Κυριακίδου)

πηγή