Η προσπάθεια εκμετάλλευσης των υποκλαπεισών συνομιλιών των στελεχών του ΔΝΤ δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά μια πτυχή της διαπίστωσης πως η κυβέρνηση χειρίζεται όλες τις υποθέσεις με επικοινωνιακά κριτήρια.
Είναι σαν κάποιος ασθενής να έχει πάθει γάγγραινα στο πόδι και ο γιατρός αντί να κάνει την εγχείρηση και αφαίρεση όπως πρέπει, να χορηγεί όλο και μεγαλύτερες ποσότητες από παυσίπονα και παραισθησιογόνα προκειμένου ο τραυματίας να μην νιώθει τον πόνο και να νομίζει πως το πρόβλημα αντιμετωπίζεται. Η γάγγραινα όμως προχωρά και στο τέλος η ζημιά θα είναι πολύ μεγαλύτερη.
Είναι σύνηθες τις τελευταίες πολλές δεκαετίες οι κυβερνήσεις να χειρίζονται τις υποθέσεις της χώρας με επικοινωνιακά κριτήρια κυρίως και δευτερευόντως με κριτήριο την εξεύρεση βιώσιμων λύσεων.
Αυτός είναι ο βασικός λόγος που φτάσαμε σε αυτό το επίπεδο πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής χρεοκοπίας σαν χώρα.
Οι πολιτικοί αποφάσιζαν πάντα με βραχυπρόθεσμα πελατειακά πολιτικά κριτήρια και όχι με μακροπρόθεσμα κριτήρια που αφορούν το κοινό συμφέρον.
Όπερ, να κερδίσουμε τώρα τις εντυπώσεις με μια συμφωνία που θα περιλαμβάνει τα μισά από τα μέτρα που χρειάζεται η χώρα, να «δροσιστεί» λίγο η οικονομία από τη ρευστότητα και να βγάλουμε το καλοκαίρι, αν δεν καθίσει καμιά στραβή με το προσφυγικό και τον τουρισμό, και μετά βλέπουμε.
Η διαφορά της παρούσας συγκυρίας με το παρελθόν έγκειται στο πως η χώρα τώρα βρίσκεται, από άποψη οικονομίας και εθνικών θεμάτων, σε οριακό σημείο.
Η ανεργία παραμένει στο 25% και το επενδυτικό κλίμα αντί να γίνεται ελκυστικότερο με την φοροκαταιγίδα και την εισφοροκαταιγίδα επιδεινώνεται. Είναι αμφίβολο αν το κλείσιμο της αξιολόγησης θα μπορέσει να αναστρέψει έστω και προσωρινά το κλίμα της κλιμακούμενης κατάθλιψης στην οικονομία.
Από άποψη εθνικής κυριαρχίας η χώρα ποτέ δεν ήταν πιο ευάλωτη έναντι γειτόνων λόγω της προσφυγικής κρίσης και της ανικανότητας να κρατήσει τα σύνορα κλειστά. Η χώρα δέχεται εισβολή από τα τουρκικά παράλια, καθώς η Τουρκία μπορεί να στέλνει στην Ελλάδα όσους και όποιους θέλει από τα 3 εκατ. λαθρομετανάστες και πρόσφυγες που φιλοξενεί.
Οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας έχουν περιοριστεί στο ρόλο προσφοράς υπηρεσιών ύπνου και σίτισης λαθρομεταναστών και προσφύγων, από τους οποίους είναι θέμα χρόνου να λιντσαριστούν αν το φαγητό δεν είναι αρκούντως ζεστό κάποια μέρα.
Η Ελλάδα είναι ήδη μια χώρα περιορισμένης κυριαρχίας και σύντομα και περιορισμένης δημόσιας ασφάλειας, αφού στους καταυλισμούς των προσφύγων μεταναστών οι νόμοι και η τάξη του κράτους δεν φαίνεται ήδη να ισχύουν.
Κατά τα φαινόμενα οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας αντί να ασχολούνται με την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας της χώρας που είναι η δουλειά τους, ασχολούνται με τους διαλόγους των στελεχών του ΔΝΤ, των αντιπολιτευόμενων δημοσιογράφων, των συμπολιτευόμενων βουλευτών και των πολιτικών αντιπάλων.
Οι αντεγκλήσεις υπουργών με παράγοντες της δικαιοσύνης που διαμαρτύρονται για παραβιάσεις της διάκρισης εξουσιών και παρεμβάσεις στο έργο τους καθημερινές.
Στην κυβέρνηση συνεχίζουν να πιστεύουν πως μια «πέτσινη» αξιολόγηση θα σταθεί ικανή να αντιστρέψει το κλίμα κατάρρευσης στην οικονομία.
Μια «πέτσινη» αξιολόγηση το μόνο που μπορεί να φέρει είναι μια «πέτσινη» έξοδο από το καθοδικό σπιράλ και κατά συνέπεια μια «πέτσινη» ανάπτυξη.
Όποιος μιλάει με λογιστικά γραφεία αυτήν την περίοδο γνωρίζει πως όλοι ασχολούνται με το πώς μπορούν να γλυτώσουν από τη νέα φοροκαταιγίδα και εισφοροκαταιγίδα. Δεκάδες χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις βρίσκονται με το δάχτυλο στη σκανδάλη να κατεβάσουν ρολά με το που θα οριστικοποιηθούν τα νέα μέτρα.
Όλα αυτά δείχνουν πως βρισκόμαστε προ εκρήξεως αλλά δεν πρόκειται περί έκρηξης επενδύσεων όπως αφελώς περιμένουν στην κυβέρνηση αλλά κοινωνικής εκρήξεως.
Το μόνο ερωτηματικό για τη στήλη είναι αν η αφορμή θα προκύψει από το προσφυγικό και τα εθνικά ζητήματα ή την οικονομία.
Του Κώστα Στούπα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου