ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ

Και να που τα ταξίδια
μείναν μόνο όνειρα
Και να που οι φωνές
και τα τραγούδια σώπασαν

Και να που η ζωή
τώρα κυλάει πιο γρήγορα
Και να που τα παιδιά
και τα παιχνίδια χάθηκαν

Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω
Χτυπάει πισώπλατα ο χρόνος
Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω
Φταίει η ζωή που είναι μικρή...