Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας
Ὁ Πρωτοπρεσβύτερος πατὴρ Ἰωάννης, ὁ ἀκάματος λειτουργὸς τῆς Παναγίας τῆς Λιμνιᾶς, στὴ Σκιάθο, ἄφησε τὸ ἀγαπημένο του νησὶ καὶ τὸ ἐπίγειο θυσιαστήριο, γιὰ νὰ συνεχίσει νὰ ἱερουργεῖ στὸ οὐράνιο μαζὶ μὲ τοὺς Κολλυβάδες Ἁγίους, ἔχοντας γιὰ ψαλτάδες τοὺς δύο Σκιαθίτες Ἀλεξάνδρους, τὸν Παπαδιαμάντη καὶ τὸν Μωραϊτίδη.
Μορφὴ βγαλμένη μέσα ἀπὸ τὸ διηγήματα τοῦ κυρ-Ἀλέξανδρου ὁ πατὴρ Ἰωάννης συνέχισε τὴν παράδοση τοῦ νησιοῦ του τηρώντας τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμά του, πηγαίνοντας στὰ ξωκκλήσια γιὰ τὰ πανηγυράκια τους, εὐλογώντας τοὺς πιστοὺς καὶ συμπανηγυρίζοντας μαζί τους μὲ τὸ πάντοτε χαμογελαστό του πρόσωπο καὶ τὸ ἔμφυτο πνευματώδη ἀστεϊσμό του, τὴν εὔθυμη διάθεσή του, ποὺ ἐκδηλωνόταν μὲ ἄκακη εἰρωνεία καὶ αὐτοσαρκασμό, αὐτὴ ποὺ προκαλοῦσε σὲ ὅλους διασκέδαση καὶ εὐχαρίστηση.
Ταυτόχρονα ἦταν ἱεροπρεπής, ἁπλός, χωρὶς καμιὰ ἐπιτήδευση ἢ ὑπερβολὴ στὴν εἰκόνα του. Χαιρετοῦσε καὶ ἀντιχαιρετοῦσε στὰ καλντερίμια τῆς Σκιάθου μὲ ἕνα νεῦμα τῆς κεφαλῆς καὶ ἕνα πλατὺ χαμόγελο πού σαγήνευε. Ἦταν ἀπόλυτα χαρούμενος, προσηνὴς καὶ εὐγενὴς στὴ συμπεριφορά του.
Διακρίθηκε ὁ π. Ἰωάννης ὡς πρότυπο λειτουργοῦ μὲ ἄριστη γνώση τοῦ Τυπικοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας, ἔχοντας ἀπὸ μικρὸ παιδὶ σταθεῖ στὸ Ἱερὸ κοντὰ σὲ ἄλλους παραδοσιακοὺς Ἱερεῖς τοῦ νησιοῦ.
Γνώριζε ἄλλωστε μὲ κάθε λεπτομέρεια τὸ τυπικὸ τοῦ μεγάλου τυπικολόγου τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ συνεχιστῆ τῆς κολλυβάδικης παραδόσεως, τοῦ πατρὸς Γεωργίου Ρήγα.
Διακρίθηκε ὁ πατὴρ Ἰωάννης γιὰ τὴν μελωδική του φωνή, ποὺ τὴν χρωμάτιζε ἀνάλογα μὲ τὶς περιστάσεις καὶ προκαλοῦσε κατάνυξη, συγκίνηση καὶ ἀγαλλίαση.
Ἦταν ἕνα καλλικέλαδο ἀηδόνι, ἕνας μελωδικότατος ἱερουργὸς μὲ καλλιτεχνικὸ αἰσθητήριο πολὺ ἰσορροπημένο.
Διακρίθηκε γιὰ τὴν πίστη του καὶ τὴν ἐπιμονή του στὴν Ὀρθόδοξη παράδοσή μας. Ζοῦσε ἔντονα τὶς ἱερὲς ἀκολουθίες καὶ καθιστοῦσε τοὺς πιστοὺς κοινωνοὺς τῶν συναισθημάτων του. Μετέδιδε σὲ ὅλους πλούσια τὴ χαρὰ ποὺ πάντοτε τὸν διακατεῖχε, ἀφοῦ ἦταν δοχεῖο καθαρὸ τοῦ Παναγίου Πνεύματος.
Διακρίθηκε γιὰ τὸ ταπεινό του φρόνημα, γιὰ τὴν εὐγένεια τοῦ χαρακτήρα του, γιὰ τὴν προάσπιση τῶν ἀδικουμένων, γιὰ τὴ συμπάθειά του πρὸς τοὺς ἀδυνάτους καὶ τοὺς ἐμπερίστατους. Δὲν προσέβαλε κανένα καὶ σεβόταν ἀπεριόριστα τοὺς ἀνωτέρους του.
Διακρίθηκε ἐπίσης γιὰ τὴν εὐλάβειά του πρὸς τὴν Παναγία μας, ἐξιστορώντας σὲ κάθε περίσταση τὰ θαυμαστὰ τῆς εἰκόνας τῆς Παναγίας τῆς Εἰκονίστριας, τῆς πολιούχου τῆς Σκιάθου, καὶ τῆς Παναγίας τῆς Λιμνιᾶς, τῆς ἐφόρου τῆς ἐνορίας του.
Ὁ πατὴρ Ἰωάννης ἦταν χριστιανὸς μὲ μεράκι καὶ Ἱερέας μὲ φόβο Θεοῦ καὶ ἀγάπη πρὸς ὅλους. Εἶχε τὸ χάρισμα νὰ ἀπομνημονεύει φράσεις ὁλόκληρες αὐτῶν μὲ τοὺς ὁποίους συναναστρεφόταν καὶ τοὺς ὁποίους ἐμιμεῖτο μὲ πολὺ χάρη δημιουργώντας μιὰ εὐχάριστη ἀτμόσφαιρα.
Ἡ ζωή του ἦταν ὁ Ναὸς τοῦ Θεοῦ. Στὶς ἡμέρες του ἡ Παναγία ἡ Λιμνιὰ ἔζησε κατανυκτικότατες στιγμές. Ἡ εὐπρέπεια τοῦ Ναοῦ του ὑπῆρξε μοναδική.
Τὸ ψαλμικὸ «ἠγάπησα, Κύριε, εὐπρέπειαν οἴκου Σου» (Ψαλμ. κε΄ 8) σφράγιζε τὴ ζωὴ τοῦ πατρὸς Ἰωάννου, τοῦ ὁποίου ὁ Ναὸς ἔλαμπε ἀπὸ καθαριότητα.
Ὅταν λειτουργοῦσε καὶ ἔβγαινε στὴν Ὡραία Πύλη ἀτένιζε στὸ βάθος τοῦ Ναοῦ του, στὸν πρόναο, τὸ κιβώτιο μὲ τὴν κάρα τοῦ Ἁγίου τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων, τοῦ Παπαδιαμάντη μας, ποὺ πάντοτε τὴ θύμιαζε μὲ εὐλάβεια, καὶ τοῦ ἔδινε ὑπόσχεση, ὅτι δὲν θὰ παρεκλίνει ἀπὸ τὰ ἑλληνοχριστινικὰ ἤθη οὔτε κατ’ ἐλάχιστον.
Σὲ κάθε σύναξη εἶχε ὁ πατὴρ Ἰωάννης νὰ διηγηθεῖ ἱστορίες ἀπὸ τὸ παρελθὸν μὲ μοναδικὴ ἀφηγηματικὴ ἱκανότητα, ποὺ ὄχι μόνο δὲν κούραζε, ἀλλὰ λέγαμε νὰ μὴν τελειώσει ὁ χρόνος, γιὰ νὰ τὸν ἀκοῦμε καὶ νὰ εὐφραινόμαστε.
Ὁ Θεὸς ἀξίωσε τὸν πατέρα Ἰωάννη νὰ γίνει καὶ στοργικὸς σύζυγος καὶ πατέρας. Καμάρωνε γιὰ τὴν οἰκογένειά του, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλη τὴν μεγάλη του οἰκογένεια, γιὰ τοὺς ἐνορίτες του, λέγοντας «Ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός» (Ἑβρ. β΄ 13).
Πρὶν λίγες ἡμέρες ἡ Σκιάθος στερήθηκε τῆς παρουσίας καὶ τῆς εὐλογίας τοῦ πατρὸς Ἰωάννου.
Τὸν ἔχασε ἡ Σκιάθος, τὸν κέρδισε ἡ θριαμβεύουσα Ἐκκλησία, γιὰ τὴν ὁποίαν αὐτὸς ἐργαζόταν καὶ ζοῦσε. Τώρα στὸ βασίλειο τῶν αἰνούνων Ἀγγέλων ἡ ψυχή του θὰ βρῆκε ἀσφαλῶς τὸ πλήρωμα τῶν ψαλτικῶν του ἐπιδόσεων.
Θὰ χορταίνει αὐτὴ ἀπὸ ἁρμονία καὶ θὰ δοξολογεῖ ἀσίγητα τὸ ἐφετό της, τὸν ἀγαπημένο μας Σωτήρα καὶ Κύριο.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου