Σηκώθηκεν ο άνεμος
Και σκίζει τα πανιά μας
Πέφτει η βροχή και μούσκεψε
Τα πιο κρυφά όνειρά μας
Μα εσύ μικρή τρελή και παραπονεμένη
Τόλεγες πως θα γίνουσαν
Μικρή λησμονημένη;
Σε πάτησαν τα πόδια μας
Σε μάτωσεν η βιά μας
Σου σπάσανε τα κόκκαλα
Τ΄ ασθενικά παιδιά μας
Κι όταν ξερή κι αναίσθητη σε πέταξαν στο χώμα
Ποιος τάχα σε θυμήθηκε
Έτσι θλιμμένη
Μικρή λησμονημένη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου