Δεν σταματούν να μας εκπλήσσουν οι παράξενες “λιχουδιές” που βάζουν οι άνθρωποι στα πιάτα τους.
Surströmming, Σουηδία
Πόσο παράξενη μπορεί να είναι η κονσερβοποιημένη ρέγγα που τόσο αγαπούν οι Σουηδοί; Εκ πρώτης όψεως δεν έχει καμία διαφορά από οποιοδήποτε παστό ψαράκι, μέχρι τη στιγμή που ανοίγεις το καπάκι της κονσέρβας, σου έρχεται η τρομερή μυρωδιά της και εύχεσαι να μπορούσες να αλλάξεις όχι απλά δωμάτιο, αλλά πόλη. Δεν είναι τυχαίο που και οι Σουηδοί συνήθως την καταναλώνουν σε εξωτερικούς χώρους! Το Surströmming (strömming ονομάζεται η ρέγγα της Βαλτικής) λοιπόν, είναι ρέγγα που αλιεύεται την άνοιξη πριν αναπαραχθεί, μπαίνει σε βαρέλια για 1-2 μήνες προκειμένου να ζυμωθεί και κατόπιν μπαίνει σε κονσέρβες, όπου η διαδικασία της ζύμωσης που του χαρίζει τη χαρακτηριστική μυρωδιά και την ελαφρώς όξινη γεύση, συνεχίζεται για αρκετούς μήνες. Το βρίσκεις στα ράφια όλων των super markets στη Σουηδία και αν θες να το δοκιμάσεις, όπως οι Σουηδοί, το σερβίρεις με βραστές πατάτες ή το κάνεις σάντουιτς με tunnbröd (λεπτό σουηδικό ψωμί), βούτυρο, πατάτες πουρέ και κρεμμύδι και το συνοδεύεις με μπύρα ή κρύο γάλα.
Καρδιά Puffin, Ισλανδία
Με τα συκωτάκια πουλιών φτιάχνονται πολλά πιάτα, ωστόσο συνήθως επιλέγονται συκωτάκια από κοτόπουλα ή πάπιες. Στην Ισλανδία, όμως, διευρύνουν τη λίστα με τα πουλιά, προσθέτοντας στις επιλογές τους και το puffin, ένα πολύ ξεχωριστό θαλασσοπούλι με πολύχρωμο ράμφος, γνωστό και ως παπαγάλος της θάλασσας. Στη χώρα βρίσκεται μια από τις μεγαλύτερες αποικίες puffins στον κόσμο και οι Ισλανδοί αποφάσισαν να “εκμεταλλευτούν” αυτή την αφθονία, βάζοντας τα puffins στο πιάτο τους. Το πτηνό γίνεται καπνιστό, ψητό ή τηγανητό, ενώ η καρδιά του θεωρείται εκλεκτό έδεσμα στη χώρα και, μάλιστα, τρώγεται ωμή! Ούτε ο διάσημος σεφ Gordon Ramsay δεν μπόρεσε να της αντισταθεί και όταν το 2008 βρέθηκε στην Ισλανδία με την εκπομπή του “The F Word”, έπιασε ένα puffin και έφαγε την καρδιά του live για τα μάτια των τηλεθεατών του!
Sannakji, Κορέα
Σε ποιον δεν αρέσει το χταποδάκι, ειδικά ψητό στα κάρβουνα και παρέα με ένα ποτηράκι ούζο; Στην Κορέα πάλι που δεν έχουν ούζο, αποφάσισαν να μη μαγειρεύουν ούτε το χταπόδι, αντιθέτως το σερβίρουν ολοζώντανο! Το πιάτο ονομάζεται Sannakji και είναι ακόμη πιο ανατριχιαστικό από όσο ακούγεται αφού όσο είναι ζωντανό το χταπόδι το κόβουν σε κομμάτια, του προσθέτουν λίγο σησαμέλαιο και όταν το σερβίρουν τα πλοκάμια εξακολουθούν να κινούνται… Αν είσαι αρκετά τολμηρός για να το δοκιμάσεις, σημείωσε ότι εκτός από την αναγούλα που ίσως σου προκαλεί η ιδέα να φας ένα ζωντανό χταπόδι, υπάρχει και κίνδυνος πνιγμού, καθώς οι βεντούζες από τα πλοκάμια κολλούν σε κάθε επιφάνεια, ναι και στο λαιμό σου!
Ψάρι Yin-Yang, Ταϊβάν και Κίνα
Στην κινέζικη φιλοσοφία το Γιν και το Γιανγκ ουσιαστικά περιγράφουν τις δύο αντίθετες, αλλά αλληλοεξαρτώμενες δυνάμεις του κόσμου, το φως και το σκοτάδι, τη φωτιά και το νερό, κλπ. Στην κουζίνα πάλι Yin-Yang ονομάζεται ένα πιάτο – επιτομή της βαναυσότητας. Πρόκειται για ένα πιάτο με ψάρι που συναντάται στην κουζίνα της Ταϊβάν και της Κίνας και αποτελείται από ένα ολόκληρο ζωντανό, τηγανητό ψάρι. Αναρωτιέσαι πώς τα καταφέρνουν; Οι μάγειρες έχουν βρει ένα τρόπο να διατηρούν το ψάρι ζωντανό ενώ το τηγανίζουν, συνήθως κρατώντας το κεφάλι εκτός τηγανιού καλυμμένο με υγρό πανί. Έπειτα του προσθέτουν μια sauce και το σερβίρουν στο πιάτο, πάντα ζωντανό. Έτσι, αποδεικνύουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο στους πελάτες τους ότι το ψάρι που τους σερβίρουν είναι φρέσκο! Όπως ήταν αναμενόμενο, αυτή η πρακτική έχει καταδικαστεί, ειδικά από φιλοζωικές οργανώσεις, ωστόσο παραμένει πολύ δημοφιλές πιάτο σε αυτές τις χώρες.
Ikizukuri, Ιαπωνία
Στην Ιαπωνία, από την άλλη, έχουν ένα παρόμοιο πιάτο με ζωντανό ψάρι που ονομάζεται Ikizukuri. Βέβαια, μιας και οι Ιάπωνες αγαπούν το sushi το ψάρι δεν τηγανίζεται, αλλά φιλετάρεται. Το Ikizukuri, λοιπόν, είναι sashimi, συνήθως από ψάρι, αλλά μπορεί να γίνει και από χταπόδι, γαρίδες ή αστακό, με τον σεφ να φιλετάρει το ψάρι διατηρώντας το με κάποιο τρόπο ζωντανό και κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας και κατά το σερβίρισμα. Άλλωστε το sashimi σερβίρεται πάνω στο υπόλοιπο σώμα του ψαριού. Και μόνο το βίντεο από ένα τέτοιο πιάτο αρκεί για να προκαλέσει ανατριχίλα και δεν είναι περίεργο που κάποιες χώρες, όπως η Γερμανία και η Αυστραλία το έχουν απαγορεύσει.
Προνύμφες, Αυστραλία
Οι Αυστραλοί τις ονομάζουν witchetty και πρόκειται για μεγάλες, λευκές προνύμφες νυχτοπεταλούδων. Αποτελούσαν μια από τις βασικές τροφές των Αβορίγινων και παραδοσιακά τρώγονταν είτε ωμές, είτε ελαφρώς ψημένες μέσα σε καυτές στάχτες. Είναι δε περιζήτητες λόγω της υψηλής περιεκτικότητας τους σε πρωτεΐνες. Σύμφωνα με όσους τις έχουν γευτεί, η γεύση των ωμών witchetty θυμίζει αμύγδαλα, ενώ όταν ψηθούν το δέρμα τους γίνεται τραγανό σαν πετσούλα κοτόπουλου και το εσωτερικό γίνεται κίτρινο σαν τηγανητό αβγό. Αν τις δοκιμάσεις ποτέ, μπορείς να μας πεις αν ισχύει!
Shiokara, Ιαπωνία
Ακόμη μία “λιχουδιά” που μας έρχεται από την Ιαπωνία είναι η Shiokara. Όσο για το περιεχόμενο του πιάτου, είναι τόσο αηδιαστικό όσο και η όψη του, μιας και πρόκειται για θαλασσινά που έχουν υποστεί ζύμωση μέσα στα ίδια τους τα σπλάχνα. Για την ακρίβεια, τα σπλάχνα αναμιγνύονται με αλάτι και βύνη ρυζιού δημιουργώντας ένα παχύρρευστο μίγμα, στη συνέχεια προσθέτουν μέσα τα κομμάτια των θαλασσινών και όλο μαζί σφραγίζεται σε ένα δοχείο για περίπου 1 μήνα. Το αποτέλεσμα θυμίζει κάτι σαν παχύρρευστη, καφέ σούπα με κομμάτια θαλασσινών και πωλείται σε γυάλινα ή πλαστικά βάζα. Οι Ιάπωνες το σερβίρουν συνήθως με ένα σφηνάκι ουίσκι, γιατί άραγε;
πηγή
Surströmming, Σουηδία
Πόσο παράξενη μπορεί να είναι η κονσερβοποιημένη ρέγγα που τόσο αγαπούν οι Σουηδοί; Εκ πρώτης όψεως δεν έχει καμία διαφορά από οποιοδήποτε παστό ψαράκι, μέχρι τη στιγμή που ανοίγεις το καπάκι της κονσέρβας, σου έρχεται η τρομερή μυρωδιά της και εύχεσαι να μπορούσες να αλλάξεις όχι απλά δωμάτιο, αλλά πόλη. Δεν είναι τυχαίο που και οι Σουηδοί συνήθως την καταναλώνουν σε εξωτερικούς χώρους! Το Surströmming (strömming ονομάζεται η ρέγγα της Βαλτικής) λοιπόν, είναι ρέγγα που αλιεύεται την άνοιξη πριν αναπαραχθεί, μπαίνει σε βαρέλια για 1-2 μήνες προκειμένου να ζυμωθεί και κατόπιν μπαίνει σε κονσέρβες, όπου η διαδικασία της ζύμωσης που του χαρίζει τη χαρακτηριστική μυρωδιά και την ελαφρώς όξινη γεύση, συνεχίζεται για αρκετούς μήνες. Το βρίσκεις στα ράφια όλων των super markets στη Σουηδία και αν θες να το δοκιμάσεις, όπως οι Σουηδοί, το σερβίρεις με βραστές πατάτες ή το κάνεις σάντουιτς με tunnbröd (λεπτό σουηδικό ψωμί), βούτυρο, πατάτες πουρέ και κρεμμύδι και το συνοδεύεις με μπύρα ή κρύο γάλα.
Καρδιά Puffin, Ισλανδία
Με τα συκωτάκια πουλιών φτιάχνονται πολλά πιάτα, ωστόσο συνήθως επιλέγονται συκωτάκια από κοτόπουλα ή πάπιες. Στην Ισλανδία, όμως, διευρύνουν τη λίστα με τα πουλιά, προσθέτοντας στις επιλογές τους και το puffin, ένα πολύ ξεχωριστό θαλασσοπούλι με πολύχρωμο ράμφος, γνωστό και ως παπαγάλος της θάλασσας. Στη χώρα βρίσκεται μια από τις μεγαλύτερες αποικίες puffins στον κόσμο και οι Ισλανδοί αποφάσισαν να “εκμεταλλευτούν” αυτή την αφθονία, βάζοντας τα puffins στο πιάτο τους. Το πτηνό γίνεται καπνιστό, ψητό ή τηγανητό, ενώ η καρδιά του θεωρείται εκλεκτό έδεσμα στη χώρα και, μάλιστα, τρώγεται ωμή! Ούτε ο διάσημος σεφ Gordon Ramsay δεν μπόρεσε να της αντισταθεί και όταν το 2008 βρέθηκε στην Ισλανδία με την εκπομπή του “The F Word”, έπιασε ένα puffin και έφαγε την καρδιά του live για τα μάτια των τηλεθεατών του!
Sannakji, Κορέα
Σε ποιον δεν αρέσει το χταποδάκι, ειδικά ψητό στα κάρβουνα και παρέα με ένα ποτηράκι ούζο; Στην Κορέα πάλι που δεν έχουν ούζο, αποφάσισαν να μη μαγειρεύουν ούτε το χταπόδι, αντιθέτως το σερβίρουν ολοζώντανο! Το πιάτο ονομάζεται Sannakji και είναι ακόμη πιο ανατριχιαστικό από όσο ακούγεται αφού όσο είναι ζωντανό το χταπόδι το κόβουν σε κομμάτια, του προσθέτουν λίγο σησαμέλαιο και όταν το σερβίρουν τα πλοκάμια εξακολουθούν να κινούνται… Αν είσαι αρκετά τολμηρός για να το δοκιμάσεις, σημείωσε ότι εκτός από την αναγούλα που ίσως σου προκαλεί η ιδέα να φας ένα ζωντανό χταπόδι, υπάρχει και κίνδυνος πνιγμού, καθώς οι βεντούζες από τα πλοκάμια κολλούν σε κάθε επιφάνεια, ναι και στο λαιμό σου!
Ψάρι Yin-Yang, Ταϊβάν και Κίνα
Στην κινέζικη φιλοσοφία το Γιν και το Γιανγκ ουσιαστικά περιγράφουν τις δύο αντίθετες, αλλά αλληλοεξαρτώμενες δυνάμεις του κόσμου, το φως και το σκοτάδι, τη φωτιά και το νερό, κλπ. Στην κουζίνα πάλι Yin-Yang ονομάζεται ένα πιάτο – επιτομή της βαναυσότητας. Πρόκειται για ένα πιάτο με ψάρι που συναντάται στην κουζίνα της Ταϊβάν και της Κίνας και αποτελείται από ένα ολόκληρο ζωντανό, τηγανητό ψάρι. Αναρωτιέσαι πώς τα καταφέρνουν; Οι μάγειρες έχουν βρει ένα τρόπο να διατηρούν το ψάρι ζωντανό ενώ το τηγανίζουν, συνήθως κρατώντας το κεφάλι εκτός τηγανιού καλυμμένο με υγρό πανί. Έπειτα του προσθέτουν μια sauce και το σερβίρουν στο πιάτο, πάντα ζωντανό. Έτσι, αποδεικνύουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο στους πελάτες τους ότι το ψάρι που τους σερβίρουν είναι φρέσκο! Όπως ήταν αναμενόμενο, αυτή η πρακτική έχει καταδικαστεί, ειδικά από φιλοζωικές οργανώσεις, ωστόσο παραμένει πολύ δημοφιλές πιάτο σε αυτές τις χώρες.
Ikizukuri, Ιαπωνία
Στην Ιαπωνία, από την άλλη, έχουν ένα παρόμοιο πιάτο με ζωντανό ψάρι που ονομάζεται Ikizukuri. Βέβαια, μιας και οι Ιάπωνες αγαπούν το sushi το ψάρι δεν τηγανίζεται, αλλά φιλετάρεται. Το Ikizukuri, λοιπόν, είναι sashimi, συνήθως από ψάρι, αλλά μπορεί να γίνει και από χταπόδι, γαρίδες ή αστακό, με τον σεφ να φιλετάρει το ψάρι διατηρώντας το με κάποιο τρόπο ζωντανό και κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας και κατά το σερβίρισμα. Άλλωστε το sashimi σερβίρεται πάνω στο υπόλοιπο σώμα του ψαριού. Και μόνο το βίντεο από ένα τέτοιο πιάτο αρκεί για να προκαλέσει ανατριχίλα και δεν είναι περίεργο που κάποιες χώρες, όπως η Γερμανία και η Αυστραλία το έχουν απαγορεύσει.
Προνύμφες, Αυστραλία
Οι Αυστραλοί τις ονομάζουν witchetty και πρόκειται για μεγάλες, λευκές προνύμφες νυχτοπεταλούδων. Αποτελούσαν μια από τις βασικές τροφές των Αβορίγινων και παραδοσιακά τρώγονταν είτε ωμές, είτε ελαφρώς ψημένες μέσα σε καυτές στάχτες. Είναι δε περιζήτητες λόγω της υψηλής περιεκτικότητας τους σε πρωτεΐνες. Σύμφωνα με όσους τις έχουν γευτεί, η γεύση των ωμών witchetty θυμίζει αμύγδαλα, ενώ όταν ψηθούν το δέρμα τους γίνεται τραγανό σαν πετσούλα κοτόπουλου και το εσωτερικό γίνεται κίτρινο σαν τηγανητό αβγό. Αν τις δοκιμάσεις ποτέ, μπορείς να μας πεις αν ισχύει!
Shiokara, Ιαπωνία
Ακόμη μία “λιχουδιά” που μας έρχεται από την Ιαπωνία είναι η Shiokara. Όσο για το περιεχόμενο του πιάτου, είναι τόσο αηδιαστικό όσο και η όψη του, μιας και πρόκειται για θαλασσινά που έχουν υποστεί ζύμωση μέσα στα ίδια τους τα σπλάχνα. Για την ακρίβεια, τα σπλάχνα αναμιγνύονται με αλάτι και βύνη ρυζιού δημιουργώντας ένα παχύρρευστο μίγμα, στη συνέχεια προσθέτουν μέσα τα κομμάτια των θαλασσινών και όλο μαζί σφραγίζεται σε ένα δοχείο για περίπου 1 μήνα. Το αποτέλεσμα θυμίζει κάτι σαν παχύρρευστη, καφέ σούπα με κομμάτια θαλασσινών και πωλείται σε γυάλινα ή πλαστικά βάζα. Οι Ιάπωνες το σερβίρουν συνήθως με ένα σφηνάκι ουίσκι, γιατί άραγε;
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου