Του Παναγιώτη Τελεβάντου
Διαβάσαμε, στη Romfea.gr, την ακόλουθη δήλωση του Σεβ. Φθιώτιδος για τον Οικουμενισμό:
"Ο διαχριστιανικός διάλογος είναι απαίτηση των καιρών. Εάν τον αρνηθούμε, μένουμε στο περιθώριο της ζωής με όλους τους κινδύνους που συνεπάγεται αυτή η επιλογή".
"Ο ισχυρός αντίπαλος του Χριστιανισμού είναι το συνεχώς διογκούμενο Ισλάμ, είπε, που θα σαρώσει κάθε αντίσταση. Οι ηγέτες όλων των χριστιανικών δογμάτων επιδιώκουν τη συνεργασία γιατί, πέρα από την ενότητα, δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τη διατήρηση του Χριστιανισμού. Τα όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή πρέπει να αφυπνίσουν ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο, γιατί σήμερα ο κίνδυνος είναι εκεί, αύριο θα λάβει μορφή επιδημίας και θα απλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο."
Λίαν αποκαρδιωτική η δήλωση του Σεβ. Φθιώτιδος για τους ακόλουθους λόγους:
1.) Καταρχήν ο διαχριστιανικός και ο διαθρησκειακός διάλογος δεν είναι επιτρεπτό να εξυπηρετεί οιανδήποτε εγκόσμια σκοπιμότητα.
Δεν μπορεί να διεξάγονται διάλογοι της Εκκλησίας με τους αιρετικούς και με τους αλλόθρησκους για να αντιμετωπιστεί το Ισλάμ ή για να εξυπηρετηθεί οιοσδήποτε πολιτικός στόχος.
Ο μόνος λόγος που ο διαχριστιανικός και ο Διαθρησκειακός διάλογος, ακόμη και ο διάλογος με τους άθεους, είναι απολύτως επιβεβλημένοι είναι επειδή το να πορευθούμε προς πάντα τα έθνη και να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο σε όλη την κτίση, συνιστά αυτόλεκτη Δεσποτική εντολή και αφορά τη σωτηρία των εν τη πλάνη ευρισκομένων αδελφών μας.
2.) Ύστερα είναι τουλάχιστον αφελές να πιστεύουμε ότι θα μειωθεί η επιθετικότητα του Ισλάμ επειδή λ.χ. η Ορθοδοξία και ο Παπισμός θα άρουν τις υφιστάμενες διαφορές τους.
Το Ισλάμ και μάλιστα το επιθετικό Ισλάμ αντιλαμβάνεται μόνον τη στρατιωτική δύναμη σαν αποτρεπτικό παράγοντα της επεκτατικής του πολιτικής.
Αλλά ακόμη και αν τυχόν η ένωση Παπικών και Ορθοδόξων θα αποσοβούσε τον κίνδυνο από το Ισλάμ αυτός δεν είναι λόγος για να απεμποληθούν οι 'Οροι της πίστεως και οι προυποθέσεις σωτηρίας του ανθρώπου. Η σωτηρία καμιάς εγκόσμιας πατρίδας δεν μπορεί να αντισταθμίσει την αιώνια πατρίδα και τη σωτηρία του ανθρώπου.
Ουδείς αντιτίθεται στους διαλόγους. Τους θεωρούμε, όχι απλά δικαίωμα επιλογής, αλλά επιβεβλημένο χρέος της Εκκλησίας προς τους συνανθρώπους μας. Αυτό που προκαλεί αντιδράσεις είναι η έκπτωση σε θέματα πίστεως με την υπογραφή κακόδοξων συμφωνιών όπως του Μπαλαμάντ και του Σαμπεζύ, κακόδοξων κειμένων, όπως της Ραβέννας, του Πόρτο Αλέγκρε, του Πουσάν κτλ. και η αδίστακτη συστηματική συμπροσευχή με αρχηγούς αιρέσεων.
Από τον Σεβ. Φθιώτιδος αναμένουμε πολύ περισσότερα από το να κάνει τόσο άστοχες δηλώσεις.
Θα μπορούσαμε να συγχωρέσουμε τον Πατριάρχη Ειρηναίο, τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο ή τον Σεβ. Θεσσαλονίκης να εκφράζονται με τόση θεολογική απαιδευσία επειδή είναι γνωστή η θεολογική τους κατάρτιση. Από τον Σεβ. Φθιώτιδος, όμως, έχουμε μεγαλύτερες αξιώσεις επειδή ξέρει γράμματα και ως εκ τούτου οι φιλοοικουμενιστικές του δηλώσεις πρέπει να αποδοθούν σε κάτι πολύ χειρότερο από άγνοια. Λυπάμαι που το λέγω αλλά δυστυχώς πρέπει αποδοθούν σε ύποπτη σκοπιμότητα.
πηγή
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου