ΥΨΗΛΟΙ ΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ λόγῳ διατροφῆς

Μᾶς σώζει ἡ μεσογειακὴ διατροφὴ

ΕΙΣ. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛ.»: Ἀκριβέστερα Η ΝΗΣΤΕΙΑ (ἀντὶ τῆς «μεσογειακῆς διατροφῆς»). Ἀπὸ δῶ καὶ πέρα ὅμως ἡ ἁγία παραδοσιακὴ αὐτὴ «συνήθεια» “κόβεται” (ὑπὸ τοὺς παιάνες τῆς ἀντιχριστιανικῆς προπαγἀνδας καὶ τῆς ἐκκλησιομαχίας).  Καὶ οἱ δεῖκτες ὑγείας θὰ ἔχει ἐνδιαφέρον νὰ μελετηθοῦν σὲ 10 χρόνια.
Τότε ποὺ θὰ ἔχουμε πλήρως «ἐκπολιτισθεῖ» ἀπὸ τὴν Δύση. Πρὸς μεγάλην χαρὰν φυσικὰ ἐκτὸς τῶν «φίλων» μας στὴν ἑσπερία (!) καὶ ὅλων τῶν “οἰκείων”: οἰκουμενιστῶν, νεοπατερικῶν, “μεταφραστῶν” καὶ ἄλλων μεταπρατῶν.  

.             Τὸ καλό μας γονίδιο καὶ ἡ ἀρκετὰ ὑψηλὴ κατανάλωση λαχανικῶν μᾶς κρατοῦν ὡς λαὸ ἀρκετὰ ψηλὰ στὴν παγκόσμια κατάταξη ἀπὸ πλευρᾶς δεικτῶν ὑγείας.
.           Ἡ Ἑλλάδα, βέβαια, ἔχει ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὴν πρώτη εὐρωπαϊκὴ θέση στὸ προσδόκιμο ἐπιβίωσης, καθὼς υἱοθετοῦνται ἐπικίνδυνες συνήθειες, ὅπως τὸ κάπνισμα καὶ ἡ κακὴ διατροφή. Ἡ χώρα μας βρίσκεται στὴν τελευταία θέση σὲ ἐπενδύσεις στὴν πρόληψη τῶν παθήσεων καὶ ἀντιλαμβάνεται κανεὶς πὼς τίποτε δὲν εἶναι τυχαῖο…
.             Τὰ συμπεράσματα αὐτὰ προκύπτουν ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση πρόσφατης μελέτης εἰδικῶν του Ὀργανισμοῦ Οἰκονομικῆς Συνεργασίας καὶ Ἀνάπτυξης (ΟΟΣΑ), ἡ ὁποία ἀφορᾶ 35 χῶρες – μέλη τοῦ Ὀργανισμοῦ.
.              Στοὺς πίνακες τοῦ ΟΟΣΑ, ἡ Ἑλλάδα ἔχει πολὺ καλὴ ἕως ἀξιοπρεπῆ κατάταξη στὴν κατανάλωση ἀλκοόλ, στὴ συχνότητα διαβήτη σὲ παιδιὰ καὶ ἐνηλίκους, στὴν καθημερινὴ κατανάλωση λαχανικῶν καὶ στὴ θνησιμότητα ἀπὸ καρκίνο καὶ ἐμφράγματα. Ἔχει καλύτερους δεῖκτες θνησιμότητας καρκίνου ἀπὸ 29 ἄλλες χῶρες καὶ τὴν ἕκτη καλύτερη θέση σὲ θανάτους ἀπὸ ἰσχαιμικὴ καρδιοπάθεια.
.               Στὸν ἀντίποδα, κατέχει τὴ χειρότερη θέση σὲ καπνιστὲς καὶ συνταγογράφηση ἀντιβιοτικῶν. Τὸ μεγάλο ποσοστὸ καπνιστῶν (38,9% τοῦ γενικοῦ πληθυσμοῦ) σπρώχνει πρὸς τὰ πάνω καὶ τοὺς θανάτους ἀπὸ καρκίνο τοῦ πνεύμονα, στοὺς ὁποίους ἡ Ἑλλάδα ἔχει τὴ 19η χειρότερη θέση, μὲ 60 θανάτους ἀνὰ 100.000 ἀνθρώπους στὸν γενικὸ πληθυσμό.
Ἀξιοπρεπὴς πρὸς ὑψηλὴ μπορεῖ νὰ χαρακτηριστεῖ ἡ θέση ποὺ κατέχουμε στὸ προσδόκιμο ἐπιβίωσης. Οἱ Ἕλληνες ἐκτιμᾶται ὅτι θὰ ζήσουν 80,7 ἔτη, ξεπερνώντας αἰσθητὰ τὸν μέσο ὄρο τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης τῶν 28 (79,2 ἔτη). Τὰ περισσότερα χρόνια ζωῆς ἐμφανίζονται νὰ ἔχουν οἱ Ἰσπανοὶ (82,5) καὶ οἱ Ἰταλοὶ (82,5), ἐνῶ πάνω ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα εἶναι καὶ ἡ Γερμανία, μὲ προσδόκιμο τὰ 81 ἔτη.

Λιγότερο ποιοτικὴ

.             Προβληματισμὸ προκαλοῦν τὰ στοιχεῖα γιὰ τὴν ποιότητα τῆς ζωῆς τῶν ἡλικιωμένων. Στὴν ἡλικία τῶν 65 ἐτῶν, οἱ Ἑλληνίδες ἐκτιμᾶται ὅτι θὰ ζήσουν 21 χρόνια ἀκόμη καὶ οἱ Ἕλληνες 18,1. Ἀπὸ αὐτά, ὅμως, ὑγιῆ χρόνια εἶναι μόλις τὰ 7, καθὼς στὰ ὑπόλοιπα ἐκτιμᾶται ὅτι θὰ ὑπάρχουν διάφορα προβλήματα.
.             Διπλάσια ἀναμενόμενα χρόνια ὑγιοῦς ζωῆς ἔχουν ἄλλες χῶρες, ὅπως ἡ Σουηδία. Πολὺ ψηλὰ βρίσκονται στὸν συγκεκριμένο δείκτη οἱ περισσότερες σκανδιναβικὲς χῶρες, στοιχεῖο τὸ ὁποῖο δείχνει ὅτι ἡ ποιότητα ζωῆς στὴν τρίτη ἡλικία σχετίζεται ἄμεσα μὲ τὴν ἀποδοτικότητα τοῦ συστήματος Ὑγείας.
.             Ἡ Ἑλλάδα φαίνεται πὼς ὑστερεῖ σημαντικὰ στὴν ἀποτύπωση τῶν ποιοτικῶν δεικτῶν τοῦ συστήματος. Διαθέτει, μέν, στοιχεῖα γιὰ νοσηλεῖες καὶ κόστη, ἀλλὰ δὲν περιλαμβάνεται μεταξὺ τῶν χωρῶν οἱ ὁποῖες ἔχουν δώσει στὸν ΟΟΣΑ στοιχεῖα γιὰ τὴν ἔκβαση τῆς νοσηλείας: ἐάν, δηλαδή, ὑπῆρξαν ἐπιπλοκὲς μετὰ τὴν ἐπέμβαση ἢ τὴ θεραπεία, στὴν ὁποία ὑποβλήθηκε ὁ ἀσθενής.
.               Δὲν διαθέτουμε ὡς χώρα ἐπίσημα στοιχεῖα γιὰ τὴ θνησιμότητα τῶν ἐπεμβάσεων ἀνοικτῆς καρδιᾶς, ὅπως πράττουν χῶρες, ὅπως ἡ Τουρκία, ἡ Οὐγγαρία, ἡ Μάλτα καὶ ἡ Ἱσπανία. Δὲν γνωρίζουμε δέ πόσοι ἀσθενεῖς μὲ ἔμφραγμα ἢ ἐγκεφαλικὸ ἐπεισόδιο ἔχασαν τὴ ζωή τους ἕναν μήνα μετὰ τὴν εἰσαγωγή τους γιὰ νοσηλεία.
.             Τὸ ἔλλειμμα στοιχείων δὲν δικαιολογεῖται ἀπὸ τὸν «νοσοκομειοκεντρικὸ» χαρακτήρα ποὺ ἔχει τὸ ἑλληνικὸ ΕΣΥ. Σύμφωνα μὲ τὰ στοιχεῖα τοῦ ΟΟΣΑ, τὸ 47% τῶν συνολικῶν δαπανῶν Ὑγείας στὴ χώρα μᾶς διατίθεται γιὰ νοσοκομειακὴ περίθαλψη, ποσοστὸ ποὺ ξεπερνάει κατὰ πολὺ τὴ δεύτερη Γαλλία (38%).
.         Ἀντιστρόφως ἀνάλογη εἶναι ἡ εἰκόνα στὶς δαπάνες γιὰ πρόληψη, στὶς ὁποῖες ἡ Ἑλλάδα κατέχει τὴν τελευταία θέση (μόλις 3% τῶν συνολικῶν δαπανῶν), ὅταν χῶρες ὅπως ἡ Ρουμανία, Ὀλλανδία καὶ Γερμανία διαθέτουν γιὰ πρόληψη τὸ 9% τῶν δαπανῶν τους. Τὸ ἴδιο (χαμηλὸ) ποσοστὸ μὲ τὴ χώρα μᾶς ἔχουν ἡ Κύπρος, ἡ Πολωνία καὶ ἡ Λιθουανία.
.          Μὲ τόσο χαμηλὲς δαπάνες γιὰ πρόληψη, εἶναι ἀπολύτως δικαιολογημένες οἱ ἀρνητικὲς πρωτιὲς τῆς Ἑλλάδας στὸ κάπνισμα καὶ στὴν κατανάλωση ἀντιβιοτικῶν. Πρωτιὲς ἀναμένονται τὰ ἑπόμενα χρόνια καὶ στὴν παχυσαρκία τῶν ἐνηλίκων, μὲ τὰ παιδιὰ νὰ ἔχουν ἤδη πιάσει τὴν εὐρωπαϊκὴ κορυφή.

Δημήτρης Καραγιῶργος