Η
μικρή πόλη Lalibela βρίσκεται στην Αιθιοπία. Δημιουργήθηκε μεταξύ 12ου
και 13ου αιώνα, με σκοπό να αποτελέσει την νέα Ιερουσαλήμ για τον
χριστιανικό κόσμο, μετά την πτώση της Ιερής Πόλης στα χέρια των
Μουσουλμάνων.
Οι κάτοικοί της, Μονοφυσίτες Χριστιανοί στην πλειοψηφία τους, κατασκεύασαν 13 εκκλησίες, όλες λαξευμένες με το χέρι σε βράχους μέσα στο έδαφος ή σε σπηλιές. Οι εκκλησίες αυτές συνδέονται μεταξύ τους με ένα σύστημα υπόγειων τούνελ, τα οποία λέγεται ότι στο παρελθόν χρησίμευαν και σαν σύστημα υδροδότησης της πόλης.






πηγή
Με την γενική ονομασία «Μονοφυσίτες» εννοούμε ένα πλήθος θρησκευτικών ομάδων με μικρές δογματικές διαφορές αναμεταξύ τους.
Η βασική και μεγαλύτερη πλάνη της διδασκαλίας τους είναι πως ο Ιησούς Χριστός, δεν είχε δύο Φύσεις, την θεία δηλαδή και την ανθρώπινη, όπως πιστεύουμε και ομολογούμε εμείς οι Ορθόδοξοι, αλλά είχε μόνο μια Φύση, -εξ ου και η ονομασία τους- την θεϊκή.
Πάνω σ΄αυτό δε λένε ότι, κατά την ένωση της θείας με την ανθρώπινη Φύση, υπερτέρησε η πρώτη και ούτε λίγο ούτε πολύ η πρώτη, η θεία Φύση, «απορρόφησε» την δεύτερη, την ανθρώπινη Φύση.
Αυτήν την αυθαίρετη θεωρία επινόησε πρώτος ο Αρχιμανδρίτης Ευτυχής τον 5ο αιώνα παρασύροντας μαζί του στην πλάνη πολλούς ακόμη, όπως τον Διόσκορον, Πατριάρχη Αλεξανδρείας, τον Σεβήρον και άλλους.
Δυστυχώς από τότε, πολλοί αποκόπηκαν από την Εκκλησία μένοντας μέχρι και σήμερα σ΄αυτήν την πλάνη και αίρεση και παραδεχόμενοι μόνον τις 3 πρώτες Οικουμενικές Συνόδους.
Απόγονοι αυτών των Μονοφυσιτών σήμερα είναι οι Κόπτες, Συριάνοι, Ιακωβίτες, Αρμένιοι, Αιθίοπες κ.α.
Οι κάτοικοί της, Μονοφυσίτες Χριστιανοί στην πλειοψηφία τους, κατασκεύασαν 13 εκκλησίες, όλες λαξευμένες με το χέρι σε βράχους μέσα στο έδαφος ή σε σπηλιές. Οι εκκλησίες αυτές συνδέονται μεταξύ τους με ένα σύστημα υπόγειων τούνελ, τα οποία λέγεται ότι στο παρελθόν χρησίμευαν και σαν σύστημα υδροδότησης της πόλης.






πηγή
Με την γενική ονομασία «Μονοφυσίτες» εννοούμε ένα πλήθος θρησκευτικών ομάδων με μικρές δογματικές διαφορές αναμεταξύ τους.
Η βασική και μεγαλύτερη πλάνη της διδασκαλίας τους είναι πως ο Ιησούς Χριστός, δεν είχε δύο Φύσεις, την θεία δηλαδή και την ανθρώπινη, όπως πιστεύουμε και ομολογούμε εμείς οι Ορθόδοξοι, αλλά είχε μόνο μια Φύση, -εξ ου και η ονομασία τους- την θεϊκή.
Πάνω σ΄αυτό δε λένε ότι, κατά την ένωση της θείας με την ανθρώπινη Φύση, υπερτέρησε η πρώτη και ούτε λίγο ούτε πολύ η πρώτη, η θεία Φύση, «απορρόφησε» την δεύτερη, την ανθρώπινη Φύση.
Αυτήν την αυθαίρετη θεωρία επινόησε πρώτος ο Αρχιμανδρίτης Ευτυχής τον 5ο αιώνα παρασύροντας μαζί του στην πλάνη πολλούς ακόμη, όπως τον Διόσκορον, Πατριάρχη Αλεξανδρείας, τον Σεβήρον και άλλους.
Η Δ΄Οικουμενική Σύνοδος

Η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος, καταδίκασε αυτήν την αίρεση. Η
απόφαση μάλιστα αυτή επικυρώθηκε και με το γνωστό θαύμα της Αγίας
Ευφημίας, όπου θαυματουργικώς όλα τα ορθόδοξα βιβλία βρέθηκαν στα χέρια
της Αγίας, ενώ όλα τα αιρετικά και κακόδοξα στα πόδια της.
Η
Δ΄Οικουμενική Σύνοδος συγκλήθηκε από τον Αυτοκράτορα Μαρκιανό και τη
σύζυγό του, Αυγούστα Πουλχερία το 451 μ.Χ. στην Χαλκηδόνα. Αποτελούνταν από 630 επισκόπους και καταπολέμησε την αιρετική διδασκαλία αυτή του Μονοφυσιτισμού.
Η
Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος μετά από μια ταραχώδη περίοδο ήρθε ως το
αναγκαίο επιστέγασμα της διασφάλισης της καθολικής πλειοψηφίας του
σώματος των μελών της εκκλησίας ως προς την απόρριψη κάθε μονοφυσιτικής ή
ακραίας δυοφυσιτικής ορολογίας, την επικύρωση στην πίστη του συμβόλου της Πίστεως
τόσο της Νίκαιας, όσο και της Νίκαιας-Κωνσταντινούπολης, τη θέσπιση του
διοικητικού καταστατικού κανόνα της ορθοδόξου εκκλησίας σύμφωνα με το
λεγόμενο μητροπολιτικό σύστημα και την οριστική επίλυση του χριστολογικού ζητήματος, το οποίο για περισσότερο από 80 έτη βρέθηκε στο προσκήνιο της θεολογικής διαμάχης στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Δυστυχώς από τότε, πολλοί αποκόπηκαν από την Εκκλησία μένοντας μέχρι και σήμερα σ΄αυτήν την πλάνη και αίρεση και παραδεχόμενοι μόνον τις 3 πρώτες Οικουμενικές Συνόδους.
Απόγονοι αυτών των Μονοφυσιτών σήμερα είναι οι Κόπτες, Συριάνοι, Ιακωβίτες, Αρμένιοι, Αιθίοπες κ.α.
Για την ονομασία "Ορθόδοξες Ανατολικές Εκκλησίες" (Oriental Orhtodox Churches),
με την οποία είναι πλέον γνωστοί οι Αντιχαλκηδόνιοι, σε αντιδιαστολή με
το όνομα Eastern Orthodox Church, με το οποίο χαρακτηρίζεται η κανονική
Ορθόδοξη Εκκλησία, ο π. Θεόδωρος Ζήσης γράφει:
Σχετικά μάλιστα με το όνομα των Αντιχαλκηδονίων, που αποτέλεσε θέμα συζητήσεως στον Διάλογο, με την επιμονή τους οι Αντιχαλκηδόνιοι επέτυχαν να μη ονομάζονται πλέον Μονοφυσιτικές Εκκλησίες ή Προχαλκηδόνιες Εκκλησίες, αλλά σε πρώτη φάση δέχθηκαν να ονομάζονται Αρχαίες Ανατολικές Εκκλησίες. Εζήτησαν κατόπιν να ονομάζονται απλώς Ορθόδοξες Εκκλησίες. Δεν δέχθηκαν συμβιβαστική πρόταση των Ορθοδόξων να ονομάζονται Ανατολικές Ορθόδοξες μη Χαλκηδόνιες Εκκλησίες, ζήτησαν την απάλειψη του μη Χαλκηδόνιες Εκκλησίες και ονομάζονται τώρα στο Διάλογο Ανατολικές Ορθόδοξες Εκκλησίες, επιβεβαιουμένης έτσι δια του ονόματος της ανυπάρκτου εν τοις πράγμασι Ορθοδοξίας των.
Οι διεργασίες αυτές στα πλαίσια του Θεολογικού Διαλόγου είχαν και έχουν σαν συνέπεια να δημιουργηθεί όντως το κοινώς λεγόμενο comfusio, σύγχυση αληθινή, κατά την συγχυτική των Αντιχαλκηδονίων Χριστολογία. Τα ονόματα Ορθοδοξία και Ορθόδοξος δεν χαρακτηρίζουν πλέον μόνον τις κατά παράδοση Ορθόδοξες Εκκλησίες, τις ενωμένες απολύτως στην πίστη, την λατρεία και την διοίκηση, που έχουν επί κεφαλής ως πρώτον τη τιμή τον οικουμενικό της Κων/πόλεως θρόνο, αλλά και τους Μονοφυσίτες Αντιχαλκηδονίους.Έτσι μέσα στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών ταυτιζόμαστε οι Ορθόδοξοι με τους Μονοφυσίτες και ονομαζόμαστε όλοι από κοινού Ορθόδοξοι, συμμετέχοντας σε κοινές "διορθόδοξες" επιτροπές. Το πιο δυσάρεστο όμως είναι, μετά από αυτήν την άμβλυνση, να συγκροτούμε και μόνοι μας διορθόδοξες επιτροπές και να συντάσσουμε κοινά κείμενα με τους Μονοφυσίτες ως κείμενα των Ορθοδόξων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου