Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Της Ληθης Το Πηγαδι


Γιαννης Χαρουλης

Της παπαρούνας τον ανθό
Να μην τον εμυρίσεις
Γιατί σε μένα μάτια μου
Μια μέρα θα γυρίσεις

Να μου γυρέψεις τη φωτιά
Και του τρελού το χάδι
Πάντα ζητούσες τα φιλιά
Που αφήνουνε σημάδι

Τα χάδια μου τα πέταξα
Στις λήθης το πηγάδι
Να μην τα βρουν οι αγκαλιές
που βγαίνουνε σεργιάνι

Με διαβατάρικα πουλιά
Έρωτα να μην πιάνεις
Γιατί είναι διαβατάρικα
Και γρήγορα τα χάνεις

Και σου κουρσεύουν τη λαλιά
Κι ανάσα πια δεν έχεις
Κι όλο γυρίζεις το πρωί
Χάδι να μου γυρεύεις

Τα χάδια μου τα πέταξα
Στις λήθης το πηγάδι
Να μην τα βρουν οι αγκαλιές
που βγαίνουνε σεργιάνι

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ιδιαιτερο κομματι που βγαζει ενα δυναμισμο και Συγχρονως και μια τρυφεροτητα...

Ε.

Ανώνυμος είπε...

Ο κατα γνωμην και σκοπον φιλων εξαμαρτανειν
Κατακριθηστε φασιν ως εις αιωνας πταιων.π
----