Είναι ένα φαγητό της εποχής του τίποτε δεν πάει χαμένο. Το έφτιαχναν με
τα βασικά υλικά όσοι ξώμεναν σε μεγάλες στεριές δίπλα στη θάλασσα ή σε
ερημονήσια. Είναι κάτι σαν την κακαβιά των οστράκων. Γι αυτό
χρησιμοποιήσαμε υλικά που μπορεί κάποιος να έχει μαζί του στη ξωμονή,
κρεμμύδι, σκόρδο, κρασί, αλάτι και πιπέρι. Κανονικά μπαίνει και ντομάτα,
αλλά θεωρήσαμε ότι μπορεί στα νησιά που ξώμεναν οι γεωργοί και οι
βοσκοί να μην υπήρχε, αν δεν είχαν δικό τους μικρό μποστάνι, αφού τότε
δεν κρατούσε πολύ καιρό εκτός ψυγείου. Νομίζουμε όμως ότι η ντομάτα
κάνει το πατελιόρυζο (στο νησί τις πεταλίδες τις λένε πατελίες)
καλύτερο. Δεν είχαμε και πολλά περιθώρια πειραματισμών, γιατί σε αυτό το
φαγητό το δύσκολο είναι να μαζέψεις τις πεταλίδες. Πρέπει να σκύψεις
και να σηκωθείς άπειρες φορές, να αισθανθείς ζωσμένη με πόνο τη μέση
σου, για να φανεί ότι δημιουργείται στη σακούλα ένας μικρός σωρός. Οι
τόποι των πεταλίδων είναι τα κοφτερά βράχια που απειλούν τα πόδια και τα
χέρια, συν το μυτερό μαχαίρι που «δουλεύει» απέναντι από το άλλο χέρι
που καραδοκεί να πιάσει την πεταλίδα όταν αποκολληθεί, πριν πάει στο
βυθό. Οι πεταλίδες είναι αμέριμνες όταν τρέφονται, καθώς περνά από μέσα
τους το θαλασσινό νερό. Εκεί λοιπόν πρέπει να βάλεις ξαφνικά το μαχαίρι
κάτω από το όστρακό τους για να τις σηκώσεις εύκολα. Αν τις αγγίξεις
απλώς, τότε πεισμώνουν και κολλούν με όλη τη δύναμή τους στο βράχο.
Πρέπει να βάλεις και εσύ αρκετή δύναμη για να βρει το μαχαίρι μια άκρη
για να τις αποκολλήσεις.
Πότε είναι αρκετές οι πεταλίδες που μαζεύετε; Δεν μπορώ να σας πω ακριβώς. Μάλλον όταν δεν αντέχει πια η μέση σας να μαζεύετε. Πάντως για τέσσερα πιάτα (μια μεγάλη κούπα ρύζι) χρειάζονται τουλάχιστον ένα κιλό μεγάλες πεταλίδες (με τα όστρακά τους). Όταν τις εξασφαλίσετε, τις πλένετε πολλά νερά και τις ρίχνετε σε καυτό νερό για να αποκολληθούν από τα όστρακά τους. Τις σουρώνετε σε σουρωτήρι που στον πάτο έχετε βάλει βαμβάκι για να κρατήσει την άμμο που πιθανόν να υπάρχει. Το νερό το φυλάτε και ξεχωρίζεται τις πεταλίδες από τα όστρακά τους.
Στο καζάνι που θα κάνετε το πιλάφι, βάζετε το λάδι να ζεσταθεί και μετά το τριμμένο κρεμμύδι και το σκόρδο. Μετά βάζετε τις πεταλίδες και όταν τσιγαριστούν με το κρεμμύδι και το σκόρδο τα σβήνετε με λευκό κρασί. Αν βάλετε τριμμένη ντομάτα θα τη βάλετε τώρα και θα προσθέσετε αλάτι και πιπέρι. Μετά βάζετε το ρύζι να ανακατευτεί καλά με τα άλλα υλικά και μετά προσθέτετε το νερό από τις πεταλίδες, λίγο-λίγο για να έλθει στα ίσα με το ρύζι όταν θα είναι έτοιμο.
πηγή
Πότε είναι αρκετές οι πεταλίδες που μαζεύετε; Δεν μπορώ να σας πω ακριβώς. Μάλλον όταν δεν αντέχει πια η μέση σας να μαζεύετε. Πάντως για τέσσερα πιάτα (μια μεγάλη κούπα ρύζι) χρειάζονται τουλάχιστον ένα κιλό μεγάλες πεταλίδες (με τα όστρακά τους). Όταν τις εξασφαλίσετε, τις πλένετε πολλά νερά και τις ρίχνετε σε καυτό νερό για να αποκολληθούν από τα όστρακά τους. Τις σουρώνετε σε σουρωτήρι που στον πάτο έχετε βάλει βαμβάκι για να κρατήσει την άμμο που πιθανόν να υπάρχει. Το νερό το φυλάτε και ξεχωρίζεται τις πεταλίδες από τα όστρακά τους.
Στο καζάνι που θα κάνετε το πιλάφι, βάζετε το λάδι να ζεσταθεί και μετά το τριμμένο κρεμμύδι και το σκόρδο. Μετά βάζετε τις πεταλίδες και όταν τσιγαριστούν με το κρεμμύδι και το σκόρδο τα σβήνετε με λευκό κρασί. Αν βάλετε τριμμένη ντομάτα θα τη βάλετε τώρα και θα προσθέσετε αλάτι και πιπέρι. Μετά βάζετε το ρύζι να ανακατευτεί καλά με τα άλλα υλικά και μετά προσθέτετε το νερό από τις πεταλίδες, λίγο-λίγο για να έλθει στα ίσα με το ρύζι όταν θα είναι έτοιμο.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου