"άγιος τόπος ευλογημένος
το περβόλι της Παναγιάς,
10 ημέρες ξενιτεμένος
από τον πόνο της καρδιάς,
ψάχνω να βρω την γαλήνη,
και ο γέροντας μου δίνει,
μια στο σβέρκο και μου λέει,
τι σου φταίει?βρε κεφάλα
εργασία και χαρά,
σύρε πάνε για δουλειά,
και ξεχνιέμαι λίγο λίγο
σα τον Βέγγο πάνω κάτω,
πλένοντας και κάνα πιάτο,
σα να ησύχασε ο νους μου
από τους τόσους λογισμούς μου,
πες μου γέροντα που είσαι πνεύμα του καλού,
αν θα δούμε άσπρη μέρα,
κάθε μέρα είναι μέρα του Θεού
πάρ΄το φτιάρι την πηρούνα και καθάρισε 'δω πέρα,
κάθε μέρα είναι μέρα του Θεού."
Ωραίος ο Μπαλάφας, αδίστακτος.
Και τελικά ποιος ξέρει τι έχει ο καθένας στην ψυχούλα του.
...
Χριστός Ανέστη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου