Η Μάγια Αγγέλου ήταν μια από τις πιο αναγνωρισμένες φωνές του καιρού μας, βραβευμένη ποιήτρια, πεζογράφος, εκπαιδευτικός, παραγωγός, ηθοποιός, κινηματογραφίστρια και ακτιβίστρια στους αγώνες για κοινωνικά δικαιώματα.
Γεννημένη στο Σεντ Λούις του Μιζούρι, παράτησε το σχολείο στα 14 της και έγινε η πρώτη αφροαμερικανή οδηγός τραμ. Επέστρεψε στο σχολείο αργότερα και για να πάρει το απολυτήριό της και λίγο μετά την αποφοίτησή της γέννησε τον γιο της. Στα 17 της, ανέθρεψε μόνη της τον γιο της εργαζόμενη ως σερβιτόρα. Την ίδια εποχή άρχισε να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τη μουσική και τον χορό.
Παρότι δεν φοίτησε ποτέ στο πανεπιστήμιο, τιμήθηκε από πολλά πανεπιστημιακά ιδρύματα των ΗΠΑ και δίδασκε ως καθηγήτρια Αμερικανικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Wake Forest από το 1982. «Εθνικό θησαυρό της οποίας η ζωή και τα διδάγματα ενέπνευσαν εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο» την αποκαλεί σε ψήφισμά του Πανεπιστήμιο του Wake Forest.
Μιλούσε άπταιστα έξι γλώσσες και είναι διάσημη για τη φράση: «Οι άνθρωποι θα ξεχάσουν αυτά που είπες, οι άνθρωποι θα ξεχάσουν τι έκανες, αλλά δεν θα ξεχάσουν ποτέ πώς τους έκανες να αισθάνονται».
Το 1993 είχε επιλεγεί από τον πρόεδρο Μπιλ Κλίντον για να συνθέσει το ποίημα για την τελετή της ορκωμοσίας του στον προεδρικό θώκο. Το 2000 τιμήθηκε με το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών του αμερικανικού National Endowment for the Arts και τo 2011 με το Presidential Medal of Freedom.
Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα αυτοβιογραφικού χαρακτήρα βιβλία της: Ξέρω γιατί κελαηδάει το πουλί στο κλουβί (Πατάκης, 1993) και Τα δυνατά πουλιά της επαγγελίας (Πατάκης, 1995).
πηγή
ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ
(PASSING TIME)
Το δέρμα σου σαν αυγή
Το δικό μου σαν μοσχοκάρυδο
Το δικό μου σαν μοσχοκάρυδο
Ο ένας ζωγραφίζει την αρχή
Ενός βέβαιου τέλους
Ενός βέβαιου τέλους
Ο άλλος, το τέλος
Μιας σίγουρης αρχής
Μιας σίγουρης αρχής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου