ΔΥΣΤΥΧΩΣ , Η ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΗΣ Β΄ ΒΑΤΙΚΑΝΕΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ !

Προχωρούν στην Παγκοσμιοποίησι των Πάντων. 
Συνθημά τους το ΣΑΤΑΝΙΚΟ,
 "Κοινωνία εν νομίμω ΠΟΙΚΙΛΙΑ"
 Ενωνόμαστε, παραμένοντας ο καθένας "εν τη διαφορετικοτητί του". 

 

Αναφέρει -μεταξύ άλλων κακοδοξιών- η Κοινή Διακήρυξη που υπέγραψαν ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος:

“Ἡ ἀδελφική ἡμῶν συνάντησις σήμερον εἶναι ἕν νέον καί ἀναγκαῖον βῆμα εἰς τήν πορείαν πρός τήν ἑνότητα, πρός τήν ὁποίαν μόνον τό Ἅγιον Πνεῦμα δύναται νά μᾶς ὁδηγήσῃ, ἐκείνην τῆς κοινωνίας ἐν νομίμῳ ποικιλίᾳ.”

“Ολα τα ψωμιά”, κατά τη λαική έκφραση, τα έχει η φράση “κοινωνία εν νομίμω ποικιλία”.

Η φράση αυτή μπορεί να νοηθεί και ορθοδόξως, πλην όμως ουδείς ξεχνά ότι είναι η κατευθυντήρια γραμμή της Β΄ Βατικάνειας Συνόδου αναφορικά με την ένωση των “Ανατολικών” -όπως τις αποκαλεί- Εκκλησιών, στις οποίες -ειρήσθω εν παρόδω- περιλαμβάνει, όχι μόνον τις Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες αλλά και τις Μονοφυσιτικές- οι οποίες -κατά τη διδασκαλία του Βατικανού- έχουν μεν ιερωσύνη και μυστήρια, πλην όμως χωλαίνουν κατά την πίστη επειδή δεν αναγνωρίζουν το πρωτείο του επισκόπου της Ρώμης, όπως το αντιλαμβάνεται ο Παπισμός. 
Τουτέστιν μπορεί να υπάρχει ποικιλία, όχι μόνον ως προς τη λειτουργική παραδοση, αλλά ακόμη και ως προς το δόγμα, αρκεί οι Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες αλλά και οι Μονοφυσιτικές αιρετικές να αναγνωρίσουν το Πρωτείο και το Αλάθητο του Πάπα.
Το σύστημα αυτό ήδη λειτουργεί με τις Ουνιτικές "Εκκλησίες". Οι Μαρωνίτες λ.χ. δέχονται μόνον τις πέντε Οικουμενικές Συνόδους. Απορρίπτουν την Στ΄. Είναι Μονοθελήτες δηλαδή. Αυτό όμως δεν τις εμποδίζει να βρίσκονται ενωμένοι με τον Πάπα, επειδή αναγνωρίζουν το Πρωτείο και το Αλάθητό του. 
Οι Παπικοί των Κυκλάδων επίσης απαγγέλλουν το Σύμβολο της Πίστεως χωρίς το Filioque χωρίς καθ' οιονδήποτε τρόπο αυτό να εμποδίζει την πλήρη κοινωνία τους με το Βατικανό.

Πίσω, λοιπόν, από την ανέξοδη αναφορά για την οικολογία, την ανοχή των θρησκειών, τον σεβασμό προς τις μειονότητες και τη διαφορετικότητα, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κτλ., κτλ., κτλ., -την οποία ουδείς θα λάβει υπόψη- και πίσω από τις κινήσεις εντυπωσιασμού όπως το χειροφίλημα του Πάπα, το Βατικανό διά του “Αγίου Πατέρα” μας υπενθυμίζει ότι το πρότυπο της Ουνίας είναι το μοντέλο βάσει του οποίου αναμένει την -κατά τα άλλα “εν Αγίω Πνεύματι”- ένωση Ορθοδοξίας και Παπισμού. 

Το πρόβλημα φυσικά δεν είναι τι φρονεί ο Πάπας! Αιρεσιάρχης είναι, κακοδοξίες φρονεί και διατυπώνει! Το πρόβλημα είναι ότι το κείμενο της Διακήρυξης το υπέγραψε και ο Παναγιότατος χωρίς να ακουστεί καμία -τουλάχιστον μέχρι της στιγμής- διαμαρτυρία από άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες. 

Ούτε καν από την Εκκλησία της Ρωσίας, η οποία, διά στόματος του Σεβ. Βολοκολάμσκ, διατύπωσε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, τη διαμαρτυρία της για την απουσία της από τη συνάντηση του Πάπα με τον Οικουμενικό Πατριάρχη.

Προσευχόμαστε διακαώς προς τον Κύριο η σιωπή των ανά την Οικουμένη Ορθόδοξων αρχιερέων να οφείλεται στο γεγονός ότι η φράση “κοινωνία εν νομίμω ποικιλία” μπορεί να ερμηνευθεί και ορθοδόξως και όχι ως συγκατάνευση στη διδασκαλία της Β΄Βατικάνειας Συνόδου.

Υπάρχουν πολλά άλλα επιλήψιμα σημεία της Κοινής Διακήρυξης ορισμένα από τα οποία θα προσπαθήσουμε να επισημάνουμε σύντομα.

 πηγή