Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: Ο Χριστός είναι η χαρά της ζωής

Ο Χριστός είναι η χαρά, το φως το αληθινό, η ευτυχία. Ο Χριστός είναι η ελπίδα μας.
Η σχέση μας με τον Χριστό είναι αγάπη, είναι έρωτας, είναι ενθουσιασμός, είναι λαχτάρα του θείου. Ο Χριστός είναι το παν. Αυτός είναι η αγάπη μας, Αυτός ο έρωτάς μας. Είναι έρωτας αναφαίρετος ο έρωτας του Χριστού. Από κει πηγάζει η χαρά..
Όταν βρεις τον Χριστό, σου αρκεί, δεν θέλεις τίποτ’ άλλο, ησυχάζεις. Γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Ζεις παντού, όπου υπάρχει Χριστός. Ζεις στα άστρα, στο άπειρο, στον ουρανό με τους αγγέλους, με τους αγίους, στη γη με τους ανθρώπους, με τα φυτά, με τα ζώα, με όλους, με όλα.
Όπου υπάρχει η αγάπη στον Χριστό, εξαφανίζεται η μοναξιά. Είσαι ειρηνικός, χαρούμενος, γεμάτος. Ούτε μελαγχολία, ούτε αρρώστια, ούτε πίεση, ούτε άγχος, ούτε κατήφεια, ούτε κόλαση.
Ο έρωτας προς τον Χριστό είναι κάτι άλλο. Δεν έχει τέλος, δεν έχει χορτασμό. Δίνει ζωή, δίνει σθένος, δίνει υγεία, δίνει, δίνει, δίνει… Κι όσο δίνει, τόσο πιο πολύ ο άνθρωπος θέλει να ερωτεύεται.
Ενώ ο ανθρώπινος έρωτας μπορεί να φθείρει τον άνθρωπο, να τον τρελάνει. Όταν αγαπήσομε τον Χριστό, όλες οι άλλες αγάπες υποχωρούν. Οι άλλες αγάπες έχουν κορεσμό. Η αγάπη του Χριστού δεν έχει κορεσμό. Η σαρκική αγάπη έχει κορεσμό. Μετά μπορεί ν’ αρχίσει η ζήλεια, η γκρίνια, μέχρι και ο φόνος. Μπορεί να μεταβληθεί σε μίσος. Η εν Χριστώ αγάπη δεν αλλοιώνεται. Η κοσμική αγάπη λίγο διατηρείται και σιγά-σιγά σβήνει, ενώ η θεία αγάπη ολοένα μεγαλώνει και βαθαίνει. Κάθε άλλος έρωτας μπορεί να φέρει τον άνθρωπο σ’ απελπισία. Ο θείος έρως, όμως, μας ανεβάζει στη σφαίρα του Θεού, μας χαρίζει γαλήνη, χαρά, πληρότητα. Οι άλλες ηδονές κουράζουν, ενώ αυτή διαρκώς δεν χορταίνεται. Είναι μία ηδονή ακόρεστος, που δεν τη βαριέται κανείς ποτέ. Είναι το άκρον αγαθόν.
Αυτή είναι η θρησκεία μας. Εκεί πρέπει να πάμε. Ο Χριστός είναι ο Παράδεισος, παιδιά μου. Τι είναι Παράδεισος; Ο Χριστός είναι. Από δω αρχίζει ο Παράδεισος. Είναι ακριβώς το ίδιο∙ όσοι εδώ στη γη ζουν τον Χριστό, ζουν τον Παράδεισο. Έτσι είναι που σας το λέγω. Είναι σωστό, αληθινό αυτό, πιστέψτε με! Έργο μας είναι να προσπαθούμε να βρούμε ένα τρόπο να μπούμε μέσα στο φως του Χριστού.
Δεν είναι να κάνει κανείς τα τυπικά. Η ουσία είναι να είμαστε μαζί με τον Χριστό. Να ξυπνήσει η ψυχή και ν’ αγαπήσει τον Χριστό, να γίνει αγία. Να επιδοθεί στο θείο έρωτα. Έτσι θα μας αγαπήσει κι Εκείνος. Θα είναι τότε η χαρά αναφαίρετη. Αυτό θέλει πιο πολύ ο Χριστός, να μας γεμίζει από χαρά, διότι είναι η πηγή της χαράς. Αυτή η χαρά είναι δώρο του Χριστού. Μέσα σ’ αυτή τη χαρά θα γνωρίσουμε τον Χριστό.
Δεν μπορούμε να Τον γνωρίσουμε, αν Εκείνος δεν μας γνωρίσει.
Αυτά η ψυχή μας θέλει να αποκτήσει. Αν προετοιμαστούμε ανάλογα, η χάρις θα μας τα δώσει. Δεν είναι δύσκολο. Αν αποσπάσουμε την χάρη, όλα είναι εύκολα, χαρούμενα κι ευλογία θεού. Η θεία χάρις διαρκώς κρούει την πόρτα της ψυχής μας και περιμένει ν’ ανοίξουμε, για να έλθει στην διψώσαν καρδία μας και να την πληρώσει.
Το πλήρωμα είναι ο Χριστός, η Παναγία μας, η Αγία Τριάς. Τι ωραία πράγματα! Άμα αγαπάς, ζεις στην Ομόνοια και δεν ξέρεις ότι βρίσκεσαι στην Ομόνοια.
Ούτε αυτοκίνητα βλέπεις, ούτε κόσμο βλέπεις, ούτε τίποτα. Είσαι μέσα σου με το πρόσωπο που αγαπάς. Το ζεις, το ευχαριστιέσαι, σ’ εμπνέει. Δεν είναι αληθινά αυτά; Σκεφθείτε αυτό το πρόσωπο που αγαπάτε να είναι ο Χριστός. Ο Χριστός στο νου σου, ο Χριστός στην καρδιά σου, ο Χριστός σ’ όλο σου το είναι, ο Χριστός παντού.
Ο Χριστός είναι η ζωή, η πηγή της ζωής, η πηγή της χαράς, η πηγή του φωτός του αληθινού, το παν. Όποιος αγαπάει τον Χριστό και τους άλλους, αυτός ζει τη ζωή. Ζωή χωρίς Χριστό είναι θάνατος, είναι κόλαση, δεν είναι ζωή. Αυτή είναι κόλαση, η μη αγάπη. Ζωή είναι ο Χριστός. Η αγάπη είναι η ζωή του Χριστού. Ή θα είσαι στη ζωή ή στο θάνατο. Από σένα εξαρτάται να διαλέξεις..

πηγή:Αγ. Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης- Βίος και Λόγοι. Εκδ. Ιερά Μονή Χρυσοπηγή

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Έλα μωρέ καημένε, μην το κάνεις θέμα και συ! Εύκολο του ήταν.
Μόνος του έμενε! Κουμάντα στον εαυτόν του έκανε. Γυναίκα δεν είχε να του τρώει το καϊμάκι, παιδιά σαρκικά ασέβαστα, δεν είχε να του πρήζουν τα νεύρα, εργοδότη δεν είχε να του κλέβει ένσημα, εντάξει! Ευκολο ήταν να αγαπάει το Χριστό, ο άνθρωπος. Εγώ σε θέλω να συγκατοικούσε με καμιά στριγλίτσα -σαν κάτι που ξέρω που έχουνε το διάολο μέσα τους και ούτε με πέντε εξορκισμούς δε γιατρεύονται- να είχε και κάτι παιδιά-κερατάκια βερνικωμένα, και θα βλέπαμε τότε πόσο πλούσιος θα του ήταν του μακαρίτη, ο θείος έρωτας!

Ανώνυμος είπε...

Το ωραιοτερο σχολιο που με εκανε να πεσω απο την καρεκλα!...5:27,μιλαμε για πολυ δαιμονιο...εγινε και μακαριτης!Τι θεωρηση ειναι αυτη;;;;!!!! Μαλλον λιγο απο παιγνιο ειναι λιγο απο εξερευνηση...λιγο απο ολα...
Και το λοιπον,εμποδιζεται λετε η Χαρις να ενισχυσει τουτον τον ταλαιπωρο εξαιτιας της ''στριγ-λας που δεν εγινε αρνακι και εξ αφορμης του ''τερατακιου''που θεωρει για τεκνο καθως και εκ της λησμονης οτι δεν του κολλησαν τα ενσημα ???
Αναρωτηθηκα και εγω καποτε...... και ΜΟΥ Το -!-Θυμισε και το εχαρηκα πολυ!*
<>
<< πως ο αγ.Σεραφημ και ο αγ.Φλωρεντιος ...η αγ.Θεοδωρα με αρκουδα;;>>...
Θελεις με ανθρωπους;;;
Μιλαμε για τον αββα Δανιηλ* Μετα απο τον φονο ενος βαρβαρου που προσπαθησε να τον κακοποιησει σαρκικα,εκεινος μετανοημενος πηρε στο κελι του εναν λεπρο και διακονουσε! Να πουμε για καποιον αββα που ζουσε μαζι με καποιον που τον αποκαλουσε καθημερινα σκυλο;;;!!! Και εαν αυτοι οι μακαριοι,εξημερωναν ζωα με την αγιοτητα τους,ποιος ο λογος και εσυ που εχεις την στρι-γλιτσα που εχει το δια-ολο μεσα της και ουτε με πεντε ξορκισμους δεν γιατρευεται[Κυριε ελεησον!]....γιατι και εσυ να μην εξημερωσεις και αυτην και το ''τερατακι''-σου[αγγελουδι θελω να ειπω] και να υπηρετουν αυτοι εσε με αυταπαρνηση και αγαπη;;;;Καμια γυναικα δεν ειναι στρι-γλιτσα εαν γνωριζει κανεις να της φερεται με σεβασμο,με τιμιοτητα,με αγαπη, και με φιλια .
Ειπαμε μια σκεψη...Αυτη δεν αντεχει χωρις την πιστη...Παλι η πιστις χωρις αγαπη δεν εχει αξια.Και ολα αυτα χωρις σταυρο,δεν συναδουν Ορθοδοξια!....Αγωνιστικον σταδιον....και θα του'ρθει του μακαριτη ο θειος ερωτας και χωρις να το ζητησει.
Ακομα γελαω.....-π!-
Καλη Ανασταση!
Υ.Γ//παντως ,ωφειλω να ομολογησω πως ειναι δυσκολο να ζεις με αρκουδα!Μπραβο στον αγιο Γερασιμο!
Αλλα ,.....Ορθοδοξια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!(.-)

amethystos είπε...

Οι ευσεβείς καί οι Αγιοι τής παραδόσεώς μας είναι καρποί ευσεβών γεννητόρων. Καί μεγάλωσαν μέ ευσέβεια καί σεβασμό. Πώς είναι δυνατόν ένας ξεχωριστός άνθρωπος τής πίστεώς μας, όπως ο Γέροντας Πορφύριος νά έχει στρίγγλα μητέρα; καί ανάποδα αδέλφια;
Η Παράδοσή μας είναι άγνωστό μυστήριο γιά τούς άθεους καί τούς παλαιοημερολογίτες.
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα φίλε Τρελογιάννη.
Πρόσεχε τούς παλαιοημερολογίτες. Προκαλούν τούς ευσεβείς, γιά νά τούς παρουν τήν ενέργεια τής πίστεώς τους, γι αυτό καί βρίσκονται συνέχεια δίπλα τους, διότι είναι άθεοι καί εσωτερικά νεκροί. Γιαυτό είναι κατεξοχήν αρνητικοί. Διότι είναι διψασμένοι καί πεινασμένοι γιά λίγη δροσιά ζωής.