Κούκλες βουντού γίνονται ανάρπαστες στην Πάφο!!...

"Ν": Χωρίς καμιά διάθεση να προσβάλουμε το λαό της όμορφης Πάφου (και της Κύπρου με τους τόσους αγίους), αλλά αντίθετα με την ελπίδα να θορυβήσουμε εκείνους, στους οποίους αφορά το ζήτημα, αναδημοσιεύουμε από το Αντιαιρετικό Εγκόλπιο. Σημειώνουμε ότι η ενασχόληση με τη μαγεία για "παιχνίδι" είναι κάτι συνηθισμένο στους έφηβους, όχι μόνο τώρα αλλά από τότε που ήμουν εγώ έφηβος. Φυσικά δεν είναι κάτι υγιές, αλλά ένα σύμπτωμα (και συγχρόνως αίτιο) της γενικής παρακμής και της νοσηρότητας που βασανίζει την κοινωνία.

Τον περασμένο Ιούλιο βρέθηκα με την οικογένειά μου στην όμορφη και γραφική Πάφο, για ολιγοήμερες διακοπές.

Πάντοτε συγκινούμαι όταν βρίσκομαι σ’ αυτήν την ιστορική πόλη, την οποία ο Απόστολος των εθνών Παύλος, μαζί με τον ιδρυτή και προστάτη της Εκκλησίας της Κύπρου Απόστολο Βαρνάβα, είχαν επισκεφτεί πριν 2.000 περίπου χρόνια, σταλμένοι  από το Άγιο Πνεύμα.
Προερχόμενοι από τη Σαλαμίνα [της Κύπρου], οι δυο Απόστολοι, οι οποίοι είχαν για βοηθό τους τον ευαγγελιστή Μάρκο, διέσχισαν την Κύπρο, μεταδίδοντας το λόγο του Θεού στους κατοίκους της νήσου. Στην Πάφο, όπως μας ενημερώνουν οι Πράξεις των Αποστόλων (Πραξ. 13. 6), ο ραδιούργος Ιουδαίος ψευδοπροφήτης και μάγος Ελύμας, είχε προσπαθήσει να διαστρέψει την οδό του Κυρίου, παρεμβάλλοντας εμπόδια στους Αποστόλους οι οποίοι προσπαθούσαν να κηρύξουν το ευαγγέλιο, στον τότε Ρωμαίο ανθύπατο Σέργιο Παύλο, άνθρωπο συνετό.

Οι μαγικές τέχνες του Ελύμα, στάθηκαν όμως αδύναμες και ανίσχυρες μπροστά στην πανίσχυρη δύναμη του θεοφόρου Παύλου, ο οποίος τύφλωσε το μάγο, κατατροπώνοντας τη σκοτεινή δύναμή του.
Τον είχε αποκαλέσει μάλιστα γιο του διαβόλου, γεμάτο από κάθε είδους πονηριά και ραδιουργία, που πολεμά καθετί το καλό.
Μετά το πέρασμα των Αποστόλων από την Πάφο, η λατρεία των ειδώλων και των δαιμονίων, παραχώρησε τη θέση της στη λατρεία του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Οι ειδωλολατρικοί ναοί έκλεισαν και χριστιανικές ορθόδοξες εκκλησίες έκαναν την εμφάνισή τους, σε όλη την περιοχή. Περπατώντας στον παραλιακό δρόμο της Κάτω Πάφου, κοντά στο λιμανάκι, απ’ όπου ο Παύλος και η συνοδεία του είχαν φύγει με πλοίο και μετέβησαν στην Πέργη της Παμφυλίας, μπήκαμε σε κάποια καταστήματα αναμνηστικών δώρων, γνωστά ως souvenir shops.

Ξαφνικά και ενώ περιεργαζόμουν τα διάφορα αντικείμενα, τα μάτια μου καρφώθηκαν σε κάτι περίεργες κούκλες, αναρτημένες  σ’ ένα κυκλικό περιφερόμενο σταντ. Διερωτήθηκα αν αυτό που έβλεπα ήταν αληθινό ή οφθαλμαπάτη. Η πινακίδα όμως στο πάνω μέρος του σταντ, με προσγείωσε ανώμαλα. Κούκλες βουντού!!!

 

Μάλλινες κούκλες διαφόρων μορφών, εντός πλαστικών διάφανων σακουλιών, με οδηγίες χρήσης στα αγγλικά. Πώς και που να τοποθετήσεις τις βελόνες στο κουκλάκι, για να μαγέψεις αυτήν ή αυτόν που αγαπάς, ή να κάνεις κακό σ’ αυτούς που μισείς!!! Ανατρίχιασα.
Πήγα γρήγορα στο ταμείο διαμαρτυρόμενος στην υπεύθυνη.
«Μα ήμουν έτοιμη να παραγγείλω και άλλες, γιατί σχεδόν έχουν τελειώσει. Έχουν γίνει ανάρπαστες, δεν προλαβαίνουμε να τις τοποθετούμε στο σταντ και αμέσως τις αγοράζουν. Βρίσκονται στην κορυφή των πωλήσεων», ήταν η απάντηση της.

Φύγαμε απογοητευμένοι.

Σκέφτηκα ότι ίσως να είναι το μοναδικό κατάστημα που πωλεί τέτοια σατανικά αντικείμενα. Διαψεύστηκα όμως, όταν μπαινοβγαίνοντας από το ένα κατάστημα στο άλλο, διαπίστωσα έκπληκτος, ότι όλα διέθεταν κούκλες βουντού!!!
Η απογοήτευσή μου είχε κορυφωθεί, όταν όλοι οι καταστηματάρχες με ενημέρωσαν, ότι οι σχετικές κούκλες γίνονται ανάρπαστες από ντόπιους και ξένους, μικρούς αλλά και μεγάλους.

Μια αλλοδαπή έφηβη μάλιστα, την οποία συνόδευαν οι γονείς της και τ’ αδέλφια της, τη στιγμή που μιλούσαμε με την υπεύθυνη του καταστήματος, είχε ξεκρεμάσει από το σταντ τρεις-τέσσερεις κούκλες, προφανώς για να τις δωρίσει σε γνωστούς της, όταν θα επέστρεφε στη χώρα της, αλλά να κρατήσει και για τον εαυτό της.
Διερωτήθηκα εάν πήγε χαμένο το κήρυγμα του Παύλου στην Πάφο και οι σαράντα παρά μίαν μαστιγώσεις που σύμφωνα με την τοπική παράδοση, είχε δεχθεί στην πλάτη του ο ουρανοβάμων Απόστολος, στην προσπάθειά του να εκχριστιανίσει τους ειδωλολάτρες αλλά και Ιουδαίους κατοίκους της.

Από τη σελίδα της Παγκύπριας Ένωσης Γονέων

BOYNTOY (VOODOO)

Ιερέας βουντού "προσευχόμενος"... 
(από εδώ)

Περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ τεύχος 40 
Πρωτοπρ. Βασίλειου Α. Γεωργόπουλου (M.Th). Από εδώ. 

            α) Τι είναι τo Βουντού.

    Βουντού ονομάζεται μια μορφή αφροαμερικανικής μαγικής λατρείας η οποία αρχικά παρουσιάστηκε τον 18ο αιώνα στα νησιά της Καραϊβικής και κυρίως στην Αϊτή μεταξύ των μαύρων σκλάβων που μεταφέρονταν από τους δουλέμπορους βίαια από την Αφρική στο Νέο Κόσμο.
Παρά τον αναγκαστικό εκχριστιανισμό τους, οι αφρικανοί σκλάβοι με εξωτερικό χριστιανικό περίβλημα, διατήρησαν τα εντόνως ανιμιστικά, φετιχιστικά, μαγικά θρησκευτικά τους στοιχεία, τους τελετουργικούς χορούς τους και την προγενέστερη νοηματοδότησή τους. Σήμερα συναντά κάποιος τη λατρεία βουντού εκτός από τα νησιά της Καραϊβικής, κυρίως στις Η.Π.Α.

            β) Σε τι πιστεύουν οι οπαδοί του Βουντού;
 
   ΟΙ οπαδοί του Βουντού πιστεύουν σε μία υπέρτατη θεότητα το Αγαθό πνεύμα, σε διάφορους αφρικανικούς θεούς που θεωρούνται κατώτερες θεότητες και σε θεοποιημένα πνεύματα προγόνων. Αυτοί οι θεοί και τα πνεύματα ονομάζονται Λόα (Loa).
Κατά την εποχή του δουλεμπορίου, είχαν αντιστοιχήσει τα Λόα, για να αποκρύψουν την πραγματικότητα, με Ρωμαιοκαθολικούς αγίους. Τα Λόα, απαιτούν πιστότητα και αφοσίωση από τους λάτρεις τους. Τα πιο φοβερά και πλέον δαιμονικά Λόα ονομάζονται Guede και έχουν σχέση με το θάνατο, το σεξ, τη μαύρη μαγεία.
Κάθε οικογένεια ή επιμέρους ομάδες ανθρώπων, συγκροτούν λατρευτικούς κύκλους ενός ή πολλών Λόα, με υποχρεωτική την παρουσία κάποιου Ιερέα που ονομάζεται "χάνγκαν" ή και Ιέρειας που ονομάζεται "μάμπο" ως ενδιάμεσου για προστασία.
Τα Λόα, αισθητοποιούν την παρουσία τους στους πιστούς όταν στην κυριολεξία τα πνεύματα τους καταλαμβάνουν κατά την διάρκεια της τελετουργίας.
           

            γ) Γνωρίσματα της λατρείας Βουντού.
 
   Γνωρίσματα της εν λόγω μαγικού και δαιμονικού χαρακτήρα λατρείας είναι: α) Ο εξαιρετικά έντονος φρενήρης και εκστατικός τελετουργικός χορός. β) Η έκχυση αίματος κατά τη διάρκεια της τελετουργίας, συνήθως μέσω θυσίας ζώου. Παλαιοτέρα είχαν καταγραφεί και ανθρωποθυσίες. γ) Η παρουσία ιερέως ή ιέρειας. δ) Η κατάληψη κυριολεκτικώς των οπαδών-λάτρεων κατά την έκσταση από τα πνεύματα (Λόα). ε) Η έκδηλη παρουσία του μαγικού - δαιμονικού στοιχείου.

 

            δ) Βουντού και μαύρη μαγεία.

  Φωτο: βουντουϊστής με κεφάλι θυσιασμένης κατσίκας (από το ίδιο άρθρο)

   Η έκδηλη παρουσία μαγικών πρακτικών και δαιμονικών οντοτήτων στη λατρεία Βουντού, έχει σε μεγάλο βαθμό ταυτίσει το Βουντού στις Η.Π.Α. και στην Ευρώπη γενικότερα με την άσκηση μαύρης μαγείας.
Ιδίως στις Η.Π.Α. και κυρίως στη Νέα Ορλεάνη, είναι γνωστές οι κούκλες Βουντού, που στις διάφορες αποκρυφιστικές και μαγικές τελετές χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατα και ομοιώματα των ανθρώπων, στους οποίους θέλουν να προξενήσουν πόνο, ασθένεια ή κακό. Στα πλαίσια αυτά, το Βουντού κατανοείται κυρίως ως αποκρυφιστική πρακτική και όχι ως ονομασία συγκεκριμένης ομάδας.

Για τη σύνταξη του παρόντος άρθρου βασιστήκαμε στα:
1) Handbuch Religiose Gemeinschaften und Weltanscha-uungen, (Hrsg. H. Reller, H. Krech, M. Kleiminger), 5η εκδ. 2000.
2) H. Gasper - J. Muller - F. Valentin, Lexikon der Sekten, Sondergruppen und Weltanschauugen, 7η έκδ. 2001.
3) Kirchen, Sekten, Religionen, (Hrsg. G. Schmid, G. O. Sc-hmid), 7η εκδ. 2003.
4) A. Fincke - M. Pohlmann, Kompass Sekten und religiose Weltan -schauungen, 2004. 5) Βλ. Kompaktlexikon Religionen, [Hrsg: Rudiger Hauth], 1998.

Από τη Βικιπαίδεια:

  

Βουντού, Βουντούν ή Αϊτινό Βουντού (αγγλ. Voodoo) ονομάζεται η συγκρητική^[1] θρησκεία που αναπτύχθηκε στην Αϊτή και εξασκείται κυρίως στην ευρύτερη περιοχή της Καραϊβικής. Διαμορφώθηκε από τη μείξη των Δυτικών Αφρικανικών παραδόσεων με τα πιστεύω της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Η λατρεία Βουντού δημιουργήθηκε από τους Αφρικανούς σκλάβους που μεταφέρθηκαν στις Δυτικές Ινδίες τον 16ο αιώνα, όταν υποχρεώθηκαν να ασπαστούν τη θρησκεία των δουλεμπόρων τους και να απορρίψουν τα διάφορα Αφρικανικά δόγματα^[2].

Σε ορισμένες περιπτώσεις ο όρος Βουντού μπορεί να αναφέρεται στο Βουντού της Λουιζιάνα, το οποίο διαφέρει σε ελάχιστα σημεία από το Αϊτινό Βουντού, ή στο Βουντού της Δυτικής Αφρικής που αναφέρεται κυρίως στις δοξασίες των Αφρικανών χωρίς τις Χριστιανικές επιρροές.

Οι ακόλουθοι του Βουντού πιστεύουν σε ένα πάνθεο θεοτήτων το οποίο αποκαλούν Λόα (Lwa). Οι θεότητες αυτές είναι κατώτερες του μοναδικού Θεού (Bondyè). Ο Θεός δεν παρεμβαίνει στις ανθρώπινες σχέσεις, και αυτός είναι ο λόγος που οι πιστοί δεν επικαλούνται τον Θεό στις τελετές τους, αλλά τα πνεύματα Λόα^[3]. Άλλα χαρακτηριστικά του Βουντού περιλαμβάνουν τον σεβασμό των νεκρών και την προστασία από τη μαύρη μαγεία^[4]. ["Ν": όπως την εννοούν βέβαια αυτοί την προστασία, δηλαδή μαγεία κατά της μαγείας, πράγμα εσφαλμένο].

Το Αϊτινό Βουντού συναντάται στην Αϊτή, τη Δομινικανή Δημοκρατία, την ανατολική Κούβα^[1], σε διάφορα νησιά στις Μπαχάμες, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, και σε πολλές άλλες χώρες όπου υπάρχουν Αϊτινοί μετανάστες. Σε διάφορα όμως μέρη, όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Βουντού προϋπήρχε με διαφορετική μορφή, καθώς είχε ήδη διαμορφωθεί από άλλους Αφρικανούς μετανάστες.

Γιώργος Λιάγκας: Κάνει βουντού στην ομάδα της Εθνικής Γερμανίας (από εδώ, 22 Ιουνίου 2012)

Φυσικά όλοι οι παρακάτω συνάνθρωποί μας κάνουν πλάκα. Προφανώς κανείς δεν τους είπε - και να τους το έλεγε, μάλλον θα τον κορόιδευαν - ότι δεν είναι όλα για πλάκα. Για να γίνει κατανοητό αυτό (επειδή προφανώς πολλοί θα γελάσουν γιατί "δεν πιστεύουν" και "δε φοβούνται" κτλ), ας γράψουμε μόνο ότι οι μαύρες σκλάβες του σεξ που εκπορνεύονται στην Ελλάδα (και έξω απ' την Ελλάδα) εκβιάζονται με βουντού. Αν μη τι άλλο, λοιπόν, δεν είναι αστείο...
"Απολαύστε" το θέαμα & ανάψτε κι ένα κεράκι (στην εκκλησία, όχι σε ...τελετές) για τους αφελείς.


Και μετά απ' αυτά; η συνέχεια εδώ