Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Αρκετά μέχρι τώρα η Ιεραρχία έχει ασχοληθεί με ζητήματα ήσσονος σημασίας, επουσιώδη και δευτερεύοντα.




"Ὁ θεσμός αὐτός ἔχει καθιερωθεῖ νά λαμβάνει χώρα δύο φορές τόν χρόνο, εἶναι ὅμως ἀπαραίτητο νά καλλιεργεῖται ὅσο συχνότερα γίνεται, ὥστε νά ἐμβαθύνουμε στήν μεταξύ μας ἐπικοινωνία καί νά ἀναπτύσσουμε τούς προβληματισμούς μας ἐπί καιρίων θεμάτων".
Συμφωνούμε και επαυξάνουμε μακαριώτατε.
Ιδού λοιπόν ένα ακανθώδες και επίκαιρο ζητήμα, που απαιτεί την επί συνόδω εκτενή συζήτηση, τον εξ αυτής εκπεμπόμενο και πυροδοτούμενο προβληματισμό και τη συνακόλουθη λήψη ουσιωδών αποφάσεων.
Κι αυτό δεν είναι άλλο απ τη μεθοδευμένη, απ τους κύκλους της συμφοράς και της παρακμής, μετατροπή του μαθήματος των Θρησκευτικών σε "γυμνή" θρησκειολογία και τους τεράστιους και δυσθεώρητους πνευματικούς κινδύνους που αυτή συνεπάγεται για τους Έλληνες μαθητές. 

Τολμήσατε, λοιπόν, να το συζητήσετε εν συνόδω, έστω και την υστάτη ώρα, κι ας θιγούν, εξ αυτού του γεγονότος, κάποιοι φίλοι σας που πρωτοστατούν στη συγκεκριμένη αποδομητική επιχείρηση.
"Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δε αλήθεια".
Αρκετά μέχρι τώρα η Ιεραρχία έχει ασχοληθεί με ζητήματα ήσσονος σημασίας, επουσιώδη και δευτερεύοντα.
Ας ασχοληθεί επιτέλους και με ζέοντα και φλέγοντα και ακανθώδη!

Δεν υπάρχουν σχόλια: