Μια σπάνια ποιητική ψυχή, της οποίας ελάχιστα έργα μας παρεδόθησαν επ ονόματι της μια και η ανδροκρατούμενη κοινωνία και φιλολογία, αλλά και εκκλησία φρόντισαν να τα αποδώσουν σε άλλα υμνογραφικά αναστήματα άρρενος γένους.
Η αγία Κασσιανή στέκεται επάξια δίπλα στον Ρωμανό και τον Δαμασκηνό και τους Κοσμάδες και τον Στουδίτη και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το τάλαντο και το θεολογικοποιητικό τους βάθος και ύψος.
Το παρακάτω δοξαστικό ψάλλεται στον εσπερινό των Χριστουγέννων, την παραμονή το πρωϊ και είναι θαυμάσιο σε σχήματα και νοήματα:
Αὐγούστου μοναρχήσαντος ἐπὶ τῆς γῆς, ἡ πολυαρχία τῶν ἀνθρώπων ἐπαύσατο,
καὶ σοῦ ἐνανθρωπήσαντος ἐκ τῆς Ἁγνῆς, ἡ πολυθεΐα τῶν εἰδώλων κατήργηται.
Ὑπὸ μίαν βασιλείαν ἐγκόσμιον, αἱ πόλεις γεγένηνται· καὶ εἰς μίαν Δεσποτείαν Θεότητος, τὰ Ἔθνη ἐπίστευσαν.
Ἀπεγράφησαν οἱ λαοί, τῷ δόγματι τοῦ Καίσαρος, ἐπεγράφημεν οἱ πιστοί, ὀνόματι Θεότητος, σοῦ τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ ἡμῶν.
Μέγα σου τὸ ἔλεος, δόξα σοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου