Στην κορυφή του βουνού, στην περιοχή μεταξύ Ραφήνας και Νέας Μακρής, πάνω από τον παλαιό οικισμό του Νέου Βουτζά, μοναχές, γυναίκες απλές, παλεύουν να φροντίσουν 76 παιδιά, ηλικίας από μερικών ημερών μέχρι και 18 ετών.
Οι αδελφές Μαρία, Δωροθέα, Παρθενία και Καλλινίκη λειτουργούν το παιδικό χωριό Λύρειο για πάνω από σαράντα χρόνια ως καταφύγιο κακοποιημένων και ανεπιθύμητων παιδιών, που όλα τις αποκαλούν "μάνα".
"Ήμασταν δώδεκα νεαρές κοπέλες ηλικίας είκοσι ετών, που φοιτούσαμε στο ίδιο σχολείο στον Πειραιά. Πηγαίναμε παντού μαζί και φυσικά στο κατηχητικό. Η φιλία μας μεγάλη και τα όνειρά μας κοινά. Θέλαμε να αφιερώσουμε τη ζωή μας στο Θεό, αλλά εκείνη την εποχή πού να τολμήσεις να πεις κάτι τέτοιο στους γονείς σου, που, εκτός των άλλων, είχαν καταγωγή και από τη Μάνη. Εμείς όμως ήμασταν αποφασισμένες" διηγείται στην "Εspresso" της Κυριακής η αδελφή Δωροθέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου