του π. Παντελεήμονος Δ. Καρύκα
Η Υπατία, η μεγάλη φιλόσοφος και μαθηματικός της πρώιμης Βυζαντινής περιόδου (4ος~5ος αιώνας
μ.Χ.), στην ταινία παρουσιάζεται ως «μάρτυρας» της «πατρώας θρησκείας»,
που δολοφονήθηκε άγρια από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Πρωτεργάτη δετής
δολοφονίας θεωρούν τον τότε Επίσκοπο Αλεξάνδρειας άγιο Κύριλλο. Στο
σημείο αυτό θα πρέπει καταρχήν να θέσουμε το ερώτημα: Ποια ήταν αυτή η «πατρώα θρησκεία»; Ήταν μήπως η μινωική λατρεία στη μεγάλη μητέρα θεά; Ήταν η ορφική και μυκηναϊκή λατρεία; Μήπως ήταν η λατρεία του Δωδεκαθέου; Ή μήπως αναφέρονται στον θρησκευτικό συγκρητισμό -στον απίθανο θρησκευτικό «αχταρμά»-
που επικράτησε στις ελληνικές χώρες από τους ελληνιστικούς χρόνους και
έφτασε στο θλιβερό του απόγειο στους χρόνους της ρωμαϊκής κυριαρχίας;
«Μάρτυρας» ποιας «πατρώας θρησκείας» ήταν λοιπόν η Υπατία;
Είναι
αλήθεια ότι η Υπατία δολοφονήθηκε από κάποιους χριστιανούς στην πίστη
αλλά, όπως αποδείχτηκε, όχι στο φρόνημα. Το γεγονός αυτό όμως αποτελεί
την καλή και αναγκαία συνθήκη για να κατηγορηθεί συλλήβδην η Ορθοδοξία;
Μπορεί το συμβάν αυτό να επιτρέπει να βλασφημείται η Ορθοδοξία;
Με την ίδια λογική θα όφειλαν να κατηγορήσουν, εκείνοι που φέρνουν την
ιστορία στα μέτρα τους, και την περίφημη αθηναϊκή δημοκρατία για την
καταδίκη σε θάνατο του μεγάλου Σωκράτη. Δεν
το πράττουν όμως. Εξιδανικεύουν μια κατάσταση, παρουσιάζοντας την
αρχαία Ελλάδα ως τον απόλυτο παράδεισο, όπου επικρατούσε η ισονομία, η
ισοπολιτεία, η λογική. αντίθετα, καταδικάζουν την
υπερχιλιετή βυζαντινή αυτοκρατορία, θεωρώντας την ως το απόγειο της
θρησκοληψίας και του σκοταδισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου