tales

Μια φορά κι ένα καιρό,  ήταν ένα μεγάααλο κορίτσι που ήθελε να μάθει τα όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας..
Έπιασε λοιπόν ένα μπαλόνι και το φούσκωνε,  το φούσκωνε μέχρι που να γίνει όσο πρέπει στρογγυλό,  έδεσε την άκρη του μ' ένα πολύ μακρύ σπάγγο και το άφησε να πετάξει..
Το μπαλόνι,  πετούσε..  πετούσε..  πάνω από γαλάζιες θάλασσες,  πάνω από πράσινα χωράφια..  έκανε χαρούμενες τούμπες στον αέρα,  και κάποιες φορές κόντευε να πλησιάσει τον ήλιο,  κι όλο αυτό,  το κορίτσι το ονόμασε ''φαντασία''.
Κάποια στιγμή το μπαλόνι κουράστηκε εκεί ψηλά μόνο του κι έκανε μια ''μπαμ''  κι έσκασε..  και τότε..  όλο αυτό,  το μεγάααλο κορίτσι το ονόμασε ''πραγματικότητα''.

με το φεγγαρι αγκαλια