Μια αγνή ψυχή

Μια αγνή ψυχούλα πέταξε ψηλά στους αιθέρες της ελευθερίας! Η Μαίρη μας ήταν άνθρωπος αληθινά ελεύθερος και αδέσμευτος από τις συμβατικότητες και τα ευτελή! Μια βαθιά ανθρώπινη ύπαρξη και καλλιτεχνική φύση που ήξερε να αγαπάει! Είναι προτέρημα αυτό: να αγαπάς! Όχι μόνο την οικογένειά σου και τους «δικούς σου» αλλά ευρύτερα τον Άνθρωπο! Για τη Μαίρη αυτή η αντίληψη δεν ήταν κάτι σαν… καθήκον, αλλά μια αυτονόητη διαδικασία, απόλυτα συνδεδεμένη με την ίδια την ανθρώπινη υπόσταση. Η καλοσύνη, η τρυφερότητα, ο αλτρουισμός, η αλληλεγγύη απέναντι στον διπλανό, στον γνωστό και στον άγνωστο, ήταν για εκείνη συνειδητή στάση και τρόπος ζωής. Και όλα τούτα τα έκανε πράξη, σε κάθε βήμα της, από παιδί μέχρι τη δύση του βίου της! Στα εύκολα και στα δύσκολα, με ένα μαγικό δικό της «κλικ», έβρισκε «τον τρόπο» να στηρίξει και να βοηθήσει διακριτικά χωρίς ποτέ ο αποδέκτης να νιώσει προσβεβλημένος! Ίσως γι’ αυτό κιόλας να ήταν τόσο αξιολάτρευτη σε τόσους διαφορετικούς ανθρώπους. Η Μαίρη αγάπησε και αγαπήθηκε, άρα ΕΖΗΣΕ αληθινά! Ήταν παράφορα ερωτευμένη με την τέχνη, με τον κινηματογράφο, το θέατρο, τη φωτογραφία, την ποίηση, τη συγγραφή και σε αυτούς τους τομείς δημιούργησε και προσέφερε τις πιο ευαίσθητες πτυχές της ίδιας της ψυχής της. Λένε ότι ο άνθρωπος πεθαίνει μονάχα όταν ξεχνιέται. Η Μαίρη θα ζει και θα είναι παντοτινά μαζί μας, σε εκείνα τα αγαπημένα διαχρονικά φιλμάκια, στις σελίδες των βιβλίων που θα ξεφυλλίζουμε, στην παρεούλα με το κρασάκι, στις χειμωνιάτικες νύχτες δίπλα από το τζάκι, στα καλοκαιρινά βράδια στην αστροφεγγιά, στα κατακόκκινα λουλούδια που λάτρευε…

"Ευρυτάνας ιχνηλάτης"