Τὸ αὔριο, τὸ μεθαύριο, τὸ παραμεθαύριο, τοῦ χρόνου ὅλα τὰ αὕριο βέβαια

ἐγὼ κυρ-Σωτήρη μου, βέβαια, τὸ σήμερον ἡμέραν, εὐρίσκομαι σὲ μίαν ἡλικίαν κατὰ τὴν ὁποίαν πᾶς ἕνας τὶς εἵς ἄνδρας, ὀφείλει νὰ φροντίζει διὰ τὸ μέλλον του. Τὸ αὔριο, τὸ μεθαύριο, τὸ παραμεθαύριο, τοῦ χρόνου ὅλα τὰ αὕριο, βέβαια. Διότι ὅπως ξέρουμε ἐξ ἀρχαιάτατων χρόνων κύριε Σωτήρη μου, ξέρουμε ὅτι ὁ ἄνδρας εἶναι τὸ ἰσχυρὸν φύλον. Ὁ ἄνδρας. Ὁ ἄνδρας εἶναι ὁ ἀνὴρ καὶ ἡ γυνὴ εἶναι τὸ θήλυ, δίοτι καὶ ἡ Καινὴ Διαθήκη καὶ ἡ Βίβλος μᾶς ἐδίδαξεν ὅτι ὁ ἄνδρας κατὰ τοὺς πολέμους, ἱστορικοὺς πολέμους, βαλκανικοὺς ἀγῶνες προπολεμικοὺς ἀγῶνες, ὅλα αὐτὰ τελωνειακὰ δηλαδὴ ζητήματα, ἐκλογικῶν καταλόγων, τῶν βιβλιαρίων ὅλων αὐτῶν, τῶν μὴ χείρον βέλτιστον, τῶν τροπίων, διερχομένων αὐτῶν,βοήθειά μας δηλαδή, δι' εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν Κύριε Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.Ἀμήν.
-Κατάλαβες κύριε Σωτήρη μου;
-Κατάλαβα, κατάλαβα...
-Εὐτυχῶς γιατὶ δὲν κατάλαβα ἐγώ!

 

πηγή