Επιστροφή
Με σπαραγμό κρατώντας τη βαριά καρδιά μου
βρήκα το πατρικό μου σπίτι να κοιτάζει,
μες απ’ τις φυλλωσιές, σαν άλλοτε, τη δύση.
με σπαραγμό κρατώντας τη βαριά καρδιά μου.
Γοργά το τζάκι η μάνα μου τρέχει ν’ ανάψει.
Κ’ενώ απ’ την πόρτα βλέπω τις γλυκές του λάμψεις,
με σπαραγμό κρατώντας τη βαριά καρδιά μου
δε μπαίνω μέσα. Απέξω κάθομαι και κλαίω..
βρήκα το πατρικό μου σπίτι να κοιτάζει,
μες απ’ τις φυλλωσιές, σαν άλλοτε, τη δύση.
με σπαραγμό κρατώντας τη βαριά καρδιά μου.
Γοργά το τζάκι η μάνα μου τρέχει ν’ ανάψει.
Κ’ενώ απ’ την πόρτα βλέπω τις γλυκές του λάμψεις,
με σπαραγμό κρατώντας τη βαριά καρδιά μου
δε μπαίνω μέσα. Απέξω κάθομαι και κλαίω..
νικηφόρος βρεττάκος
Τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν όλες τις χαρές, ούτε και αυτή που νιώθουμε σήμερα όλοι εμείς οι αδελφοί σας. Σας ευχόμαστε η χαρά αυτή να σας συνοδεύει πάντα. Αρκετά πονέσατε, αρκετά κλάψατε. Καιρός για ξεκούραση. Στο ΣΠΙΤΙ σας. Στην Εκκλησία Του Χριστού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου