Ο νέος Πατριάρχης θα επαναφέρει τον χαρακτήρα που είχε το Πατριαρχείο

Του Ανδρέα Ν. Παπαβασιλείου

Τον μακαριστό Πατριάρχη Ιγνάτιο Δ΄ διαδέχθηκε στον θρόνο του αραβόφωνου Πατριαρχείου Αντιοχείας ο Μητροπολίτης Δυτικής και Κεντρώας Ευρώπης Ιωάννης.

Η εκλογή του νέου Πατριάρχη, λόγω της εμπόλεμης κατάστασης στη Συρία έγινε στη Μονή του Μπαλαμάντ του Λιβάνου, στις 17 Δεκεμβρίου του λήξαντος έτους.

Στο τριπρόσωπο, που καταρτίστηκε γι’ αυτή την εκλογική διαδικασία, περιελήφθησαν τρεις Μητροπολίτες, από τους οποίους οι δύο είναι κατά σάρκα αδελφοί, ο Δυτικής και Κεντρώας Ευρώπης Ιωάννης και ο Χαλεπίου Παύλος.

Ο τρίτος υποψήφιος ήταν ο Βόστρων Σάββας, ο οποίος ήταν και ο Τοποτηρητής.

Ανάμεσα σ’ αυτούς, η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Αντιοχείας, στις 10 Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους, ως νέο Προκαθήμενο της Αντιοχειανής Εκκλησίας εξέλεξε τον Μητροπολίτη Δυτικής και Κεντρώας Ευρώπης Ιωάννη.

Η ενθρόνιση του νέου Πατριάρχη έγινε στον Καθεδρικό Ναό του Τιμίου Σταυρού, στη Δαμασκό.

Δεν είχε τον χαρακτήρα μιας πανηγυρικής σχετικής τελετής, στην οποία συνήθως αντιπροσωπεύονται επίσημα όλες οι άλλες αυτοκέφαλες Εκκλησίες της Ορθοδοξίας, εξαιτίας της συνεχιζόμενης έκρυθμης κατάστασης στη Συρία.

Ωστόσο στην τελετή εκπροσωπήθηκαν το Πατριαρχείο της Ρωσίας, το Βατικανό και οι ετερόδοξες τοπικές Εκκλησίες.

Στον ενθρονιστήριο του λόγο, ο νέος Πατριάρχης Αντιοχείας Ιωάννης ο Θ΄ και όχι ο Ι΄, όπως εσφαλμένα αναφέρθηκε στα ΜΜΕ, εξέθεσε το περίγραμμα των στόχων της Πατριαρχίας του.

Με πόνο ψυχής αναφέρθηκε στην εφιαλτική κατάσταση που επικρατεί στη Συρία κατά τα δύο τελευταία χρόνια με τις εκατόμβες των θυμάτων όλων των ηλικιών.

Μόνο η αγάπη, είπε, μπορεί να αναχαιτίσει τη βία, ανεξάρτητα από πού προέρχεται, ιδιαίτερα, όταν αυτή καθίσταται η κυριότερη αιτία αφαίρεσης της ζωής.

Σ’ αυτό το σημείο έστρεψε τη σκέψη του προς τη νεολαία, η οποία, όπως είπε, είναι ο θησαυρός της Εκκλησίας και άρα, όχι μόνο θα πρέπει να περιφρουρηθεί, αλλά και να καταστεί συνεργός στην προ-αγωγή του κοινωνικού της έργου.

Οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν αυτή την περίοδο στη Συρία, προσέθεσε, επιβάλλουν την ιδιαίτερη μέριμνα της Εκκλησίας για όσους βιώνουν εντονότερα τις τραγικές συνέπειες του πολέμου, δίδοντας προτεραιότητα στους αστέγους και στους ανέργους.

Κι επειδή η βία δεν διακρίνει τα θύματά της σε χριστιανούς και μουσουλμάνους,  γι’ αυτό το χέρι της βοήθειας θα πρέπει να απλωθεί, για να αγκαλιάσει όλους, επειδή όλοι είναι «γιοι και κόρες αυτής της καλής γης», της Συρίας.

Αυτό, κατά τον νέο Πατριάρχη, εξυπα-κούει τη συνύπαρξη, τον αμοιβαίο σεβασμό και τη συνεργασία για τη διατήρηση της κοινής πολιτιστικής κληρονομιάς, χωρίς ίχνος μίσους, φόβου και αλαζονείας.

Από τη σκέψη τού πολλά υποσχόμενου νέου Αντιοχειανού Πρωθιεράρχη δεν απουσίασε η κατάσταση  στον χώρο της Εκκλησίας, η οποία, εξακολουθεί να είναι ακόμη διαιρεμένη, λέγοντας ότι άοκνη θα είναι η προσπάθειά του για την προα-γωγή της συνεργασίας στα θέματα της ποιμαντικής μέριμνας και στην προώθηση του διαλόγου για την επίτευξη της χριστιανικής ενότητας.

Θα πρέπει, ανέφερε, να ενθαρρυνθεί ο διάλογος, από τον οποίο θα προέλθει και η αμοιβαία γνω-ριμία, η οποία και θα επιτρέψει «εν ευθέτω χρόνω» τη συμμετοχή στο κοινό ποτήριο.

Η Αντιοχειανή ΄Εδρα, κατέληξε ειπών ο νέος Πατριάρχης Ιωάννης ο Θ΄, θα δώσει έμφαση στην περαιτέρω συνεργασία της, σε όλα τα επίπεδα, με τις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, όπως και με όλους τούς καλής θέλησης ανθρώπους.

΄Οσα είπε στον επιβατήριό του λόγο ο νέος Πατριάρχης Αντιοχείας Ιωάννης Θ΄ δίδουν ασφαλώς το στίγμα της προσωπικότητάς του, των προθέσεών του και των προτεραιοτήτων της Πατριαρχίας του.

΄Ομως δεν θα επηρεαστούμε μόνο από αυτά για να αναχθούμε σε γενικά συμπεράσματα, όταν, παράλληλα με αυ-τά, έχουμε ενώπιόν μας και τα άλλα βιογραφικά του στοιχεία, τα οποία αποτελούν εχέγγυο μιας λαμπρής σταδιοδρομίας από τη θέση του τρίτου Πρωθιεράρχη, κατά την τάξη των πρεσβυγενών Πατριαρχείων της Ορθόδοξης Ανατολής, μετά τους Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως και Αλεξανδρείας.

Δεν μπορεί κανείς, λόγου χάρη, να μη λάβει υπόψη το οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο ανδρώθηκε ο Πατριάρχης Ιωάννης, ο οποίος μας παραπέμπει σε μία άλλη οικογένεια του 4ου αιώνα μ. Χ., την οικογένεια του Μεγάλου Βασιλείου, από την οποία αναδείχθηκαν τρεις αδελφοί Επίσκοποι, ο Καισαρείας Βασίλειος, ο Νύσσης Γρηγόριος και ο Σεβαστείας Πέτρος, όπως και μία μοναχή, η Μακρίνα.

Από τη σύγχρονη ευσεβή αυτή οικογένεια της Λατάκειας, από όπου κατάγεται ο Πατριάρ-χης Ιωάννης, προέρχεται, όπως προαναφέρθηκε, και ο αδελφός του Μητροπολίτης Χαλεπίου Παύλος, καθώς και η αδελφή τους μοναχή Μακρίνα, η οποία τώρα είναι Ηγουμένη της Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Ταρτούς, στη Δυτ. Συρία.

Εκτός από την οικογενειακή χριστιανική του ανατροφή, ο Πατριάρχης Ιωάν-νης πολλήν ωφέλεια αποκόμισε από την αναστροφή του με Αγιορείτες Πατέρες και μάλιστα από τη διαμονή του στη Μονή του Αγίου Παύλου και την εκεί πνευματική του καθοδήγηση από τον Ηγούμενο Παρθένιο.

Τη μόρφωσή του στη Θεο-λογική του Μπαλαμάντ, της οποίας διετέλεσε αργότερα Καθηγητής και Πρύτανις, συνεπλήρωσε με τη φοίτησή του στη Θεολογική της Θεσσαλονίκης, από όπου έλαβε και το Διδακτορικό Δίπλωμα. Είναι συνεπώς άριστα καταρτισμένος και γνώστης της Ελληνικής γλώσσας και της Ελληνικής παιδείας.

Χωρίς να παραγνωρίζουμε την προσφορά των αραβοφώνων Πατριαρχών Αντιοχείας του περασμένου αιώνα, έχουμε την αίσθηση ότι ο νέος Πατριάρχης θα μπορεί να επαναφέρει τον χαρακτήρα που είχε το Πατριαρχείο Αντιοχείας μέχρι την εποχή του τελευταίου ελληνόφωνου Πατριάρχη Σπυρίδωνα (+ 1898 ), ο οποίος ήταν και κυπριακής καταγωής.

Θα έχει τη συμπαράσταση όλης της Ελληνικής Ορθοδοξίας.

πηγή