«ΤΟ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ, ΜΟΝΤΕΡΝΟ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ»!

Χαρακτηρίζεις κάτι “μοντέρνο” (ὅσο μεσαιωνικὸ κι ἂν εἶναι) καὶ τὸ προωθεῖς ἀνενόχλητα στὴν ἀγορὰ τῶν ἀποχαυνωμένων. Ἑκατομμύρια ἄνθρωποι ἔχοντας ἐξοικειωθεῖ μὲ ἕνα μεθοδικῶς προβαλλόμενο “ἀνθρωπομοντέλο” ὑπανθρώπου, ἔχοντας οὐσιαστικὰ ἀπολέσει τὴν αὐτοαίσθηση τοῦ ὅτι εἶναι ἄνθρωποι (δηλ. ΕΙΚΟΝΕΣ ΘΕΟΥ) καὶ συνεπῶς ἔχοντας ἐκχωρήσει τὰ πνευματικά τους πρωτοτόκια στὸν διογκούμενο ὁλοκληρωτισμὸ εἶναι δυνητικὰ πρόθυμοι νὰ παραχωρήσουν ἀσυζητητὶ ἀντὶ πινακίου μοντέρνας φακῆς –τῆς ἠλεκτρονικῆς παρακολουθήσεως / διευκολύνσεως– καὶ τὰ τελευταῖα ὑπολείμματα ἀνθρωπίνης ἐλευθερίας καὶ ἀξιοπρεπείας.

 Σχόλιο Ἱστολογ. «Κόκ. Οὐρανός»: Τὸ σημαντικὸ σὲ αὐτὸ τὸ ἄρθρο τοῦ ECONOMIST, εἶναι τὸ πὼς ἡ παρακολούθηση γίνεται πλέον «κομμάτι τῆς σύγχρονης ζωῆς». Ὅπως ἔγινε μέσα σὲ λίγα χρόνια μὲ τὸ κινητὸ τηλέφωνο, ποὺ θεωρεῖται πλέον ἀπαραίτητο ἐργαλεῖο καὶ ἀναπόσπαστο μέρος τῆς καθημερινότητας. «Δὲν μποροῦμε νὰ ζήσουμε χωρὶς αὐτό»! Καὶ ὅπως ἔγινε καὶ μὲ τὸ facebook. Καὶ φυσικὰ ἡ «νέα τεχνολογία» ἀπευθύνεται κυρίως στοὺς νέους καὶ ἀγκαλιάζεται πιὸ εὔκολα ἀπὸ τοὺς νέους. Ἔτσι τὸ νὰ παρακολουθεῖς καὶ νὰ σὲ παρακολουθοῦν, θὰ εἶναι κάτι ἀπόλυτα φυσιολογικό, μοντέρνο, ἀλλὰ καὶ «ἀπαραίτητο». Στὴν ἀπενοχοποίηση τῆς παρακολουθήσεως στὶς συνειδήσεις τῶν μαζῶν, ἄλλωστε, συνέβαλαν ὅλα ἐκεῖνα τὰ χαζο-ριάλιτυ τοῦ στὺλ ‘Big Brother’. Τὸ ἴδιο φυσιολογικό, ὡς καὶ «πιὸ ἀσφαλές», θὰ εἶναι τὸ τσιπάρισμα. Ὡς «πιὸ ἀσφαλὲς» ἐννοεῖται ὅτι θὰ εἶναι ἡ ἐμφύτευση τοῦ τσὶπ στὸ ἀνθρώπινο σῶμα. Ἄλλωστε τὸ ἄρθρο, ὅπως θὰ διαβάσετε, προετοιμάζει τὸ κοινὸ γιὰ τὸ ἑπόμενο βῆμα, «τὸ ἐμφυτεύσιμο τσίπ». Ὅταν οἱ ἄνθρωποι ξυπνήσουν μία μέρα καὶ δοῦν ὅτι εἶναι ἔγκλειστοι σὲ ὄμορφα hi tech ψηφιακὰ κελιά, ὄχι χάριν «μόδας» καὶ ὄχι ὑπὸ τὸ ἄγρυπνο μάτι τοῦ «στοργικοῦ μπαμπά», ἀλλὰ βάσει σχεδίου καὶ ὑπὸ τὸ ἄγρυπνο βλέμμα τοῦ πραγματικοῦ Μεγάλου Ἀδελφοῦ, θὰ εἶναι ἀργά.  

.          Ὁ Paul Wallich πηγαίνει συνήθως ὁ ἴδιος τὸν μικρὸ γιό του στὴν στάση τοῦ λεωφορείου ποὺ εἶναι σὲ ἀπόσταση ἀναπνοῆς ἀπὸ τὸ σπίτι τους στὸ Βερμόντ. Ἀλλὰ μπορεῖ ἐπίσης νὰ χρησιμοποιήσει ἕνα ρομπότ: ἕνα drone σὲ μέγεθος μπάλας ποδοσφαίρου, αἰωρεῖται ἀρκετὰ μέτρα πάνω ἀπὸ τὸ ἔδαφος, ἀκολουθεῖ ἕνα beacon (μικρὸς φάρος ποὺ ἀναβοσβήνει) ποὺ εἶναι κρυμμένο στὴν σχολικὴ τσάντα τοῦ μικροῦ ἀγοριοῦ. Ἕνα smartphone ποὺ εἶναι δεμένο στὴν συσκευὴ βιντεοσκοπεῖ περιμετρικὰ τὰ πάντα.
.          Λίγοι γονεῖς εἶναι ἐπιδέξιοι σὰν αὐτὸ τὸ σύστημα, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ σὲ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι δὲν εἶναι καθόλου ‘fan’ τῆς τεχνολογίας, ἀρέσει ἡ ἰδέα ἑνὸς ἠλεκτρονικοῦ ματιοῦ ποὺ προσέχει τοὺς μικρούς τους. Ἕνα ἀπὸ τὰ πρῶτα τέτοια συστήματα, ἀπὸ τὸ 2003, ἦταν ἕνα ‘Wherify’, μία συσκευὴ ἐντοπισμοῦ, ποὺ κλειδώνει στὸν καρπὸ ἑνὸς παιδιοῦ. Ἀπὸ τότε ἐφευρέθηκαν συσκευές, για  νὰ προστατεύουν τὰ αὐτιστικὰ παιδιά, τὰ ὁποῖα εὔκολα μπορεῖ νὰ χαθοῦν ἢ νὰ βρεθοῦν σὲ κίνδυνο. Τὰ μικρὰ παιδιὰ στὰ ἀγροκτήματα στὸ Καναδὰ φοροῦν ἐτικέτες ραδιοφωνικῆς συχνότητας (radio tags) σὲ βραχιόλια, γιὰ νὰ ἐκπέμπουν τὴν ἐγγύτητά τους μὲ ἐνήλικες ποὺ χειρίζονται βαρέα μηχανήματα.
.            Οἱ μπαταρίες μεγαλύτερης διάρκειας ζωῆς καὶ ἡ διεύρυνση τῶν ὁρίων τῆς μικροτεχνίας (miniaturisation) κάνουν τὴν παρακολούθηση φθηνότερη καὶ πιὸ πρακτική. Ὁ εὐκολότερος τρόπος εἶναι νὰ χρησιμοποιήσετε smartphones. Πολλὲς ἑταιρεῖες κινητῆς τηλεφωνίας προσφέρουν ὑπηρεσία παρακολούθησης παιδιοῦ (child-tracking) μὲ ἐπιπλέον κόστος, ἀλλὰ ὁ ἀριθμὸς τῶν free tracking ἐφαρμογῶν αὐξάνεται μὲ ταχεῖς ρυθμούς. Ἡ ἐφαρμογὴ Life360, (ποὺ «δίνει τὴ δυνατότητα νὰ ἐντοπίζετε τὰ ἀγαπημένα σᾶς πρόσωπα ἀνὰ πάσα στιγμὴ πληκτρολογώντας τὸν ἀριθμὸ τηλεφώνου τοὺς») ἐκτοξεύθηκε ἀπὸ 1 ἑκατομμύριο ἐγγεγραμμένους χρῆστες τὸ 2010 σὲ σχεδὸν 26 ἑκατομμύρια τώρα. Ἡ Berg Insight, μία ἑταιρεία ἐρευνῶν, ἐκτιμᾶ ὅτι 70 Ἀμερικανοὶ καὶ Εὐρωπαῖοι θὰ χρησιμοποιοῦν συσκευὲς ἐντοπισμοῦ τῶν μελῶν τῆς οἰκογένειας μέχρι τὸ 2016.
.          Αὐτὲς οἱ ὑπηρεσίες καὶ οἱ συσκευὲς μποροῦν νὰ παρέχουν τὴν τοποθεσία τῶν παιδιῶν, ἢ νὰ στέλνουν εἰδοποιήσεις σχετικὰ μὲ τὴ συμπεριφορά τους: ὅταν ἐπιστρέφουν στὸ σπίτι τους, ἢ ὅταν ἀπομακρύνονται πέρα ἀπὸ ἕνα συμφωνημένο ὅριο, ἢ ὅταν βγαίνουν ἀργά.  Ἡ ἀνίχνευση ταχύτητας ἀποκαλύπτει ἐὰν κάποιος εἶναι σὲ ἕνα ὄχημα, καὶ ἐὰν ἔχει ξεπεράσει τὸ ὅριο ταχύτητας.
.          Καμία συσκευή, μέχρι στιγμῆς, δὲν ἔχει πλήρεις λειτουργίες-ὅπως νὰ ἀποκαλύπτει ὕποπτες κινήσεις σὲ ἕνα σταθμευμένο ὄχημα. Ἀλλὰ ὁρισμένοι παροχοι ἔχουν ἐπιπλέον πρωτότυπα χαρακτηριστικά. Τὰ beacons ἐντοπισμοῦ τσέπης τοῦ Amber Alert GPS, μιᾶς ἑταιρείας ποὺ ἑδρεύει στὴν Γιούτα, φέρει ἕνα μικρόφωνο ποὺ ἐπιτρέπει στοὺς γονεῖς νὰ ‘στήνουν αὐτί’. Ἡ SecuraTrac, μία καλιφορνέζικη ἑταιρεία, ἔχει ἕνα προϊὸν ποὺ ἀπενεργοποιεῖ e-mail τηλεφώνου καὶ γραπτὰ κείμενα, ὅταν εἶναι κάποιος ἐν κινήσει: ποὺ σταματᾶ τὰ ἀγόρια ποὺ τρέχουν στὸ δρόμο ἀπὸ τὸ νὰ πληκτρολογοῦν κατὰ τὴν ὁδήγηση. Χάρτες Life360 τονίζουν τὶς διευθύνσεις τῶν δραστῶν σεξουαλικῶν ἀδικημάτων.
.          Οἱ γονεῖς σὲ Ἰαπωνία καὶ Ἀμερικὴ εἶναι οἱ πιὸ δυνατοὶ μὲ τέτοια μαραφέτια. Οἱ Εὐρωπαῖοι φαινομενικὰ εἶναι πιὸ χαλαροὶ σχετικὰ μὲ τὴν ἀσφάλεια τῶν παιδιῶν καὶ μὲ τοὺς πιὸ περίπλοκους νόμους περὶ προστασίας τῆς ἰδιωτικῆς ζωῆς, εἶναι λιγότερο ἐνθουσιασμένοι. Ὁρισμένες εὐρωπαϊκὲς χῶρες ἀπαιτοῦν τὴν συγκατάθεση τῶν ἀνηλίκων γιὰ ὁρισμένα εἴδη ἐπιτηρήσεως. Οἱ συσκευὲς ἐντοπισμοῦ παιδιῶν ἀπευθύνονται ἰδιαίτερα σὲ οἰκογένειες τῆς μεσαίας τάξεως στὶς χῶρες τῆς Νότιας Ἀμερικῆς, ποὺ ἀνησυχοῦν γιὰ τὶς ἐγκληματικὲς συμμορίες ποὺ ἀπάγουν παιδιά, λέει ὁ Andre Malm, ἀναλυτῆς τῆς Berg Insight.
.          Οἱ δημόσιες ἀρχὲς εἶναι ἐπίσης πρόθυμες. Τὰ σχολεῖα στὴν Ὀσάκα τῆς Ἰαπωνίας ἄρχισαν νὰ ἐκδίδουν ἐτικέτες ἀναγνωρίσεως ραδιοσυχνοτήτων (RFID) γιὰ τοὺς μαθητὲς τὸ 2004. Αἰσθητῆρες σὲ σχολικὰ κτίρια ‘διαβάζουν’ τὰ κτίρια, γιὰ νὰ ἐλέγξουν τὴν συμμετοχὴ καὶ τὴν θέση τῶν μαθητῶν (ἂν καὶ ὄχι τί κάνουν ἐκτὸς τῶν ἐγκαταστάσεων). Στὸ Ντουμπάι ἡ ἴδια τεχνολογία εἰδοποιεῖ τοὺς γονεῖς, ὅταν τὰ παιδιά τους ἀνεβαίνουν ἢ κατεβαίνουν ἀπὸ τὰ σχολικὰ λεωφορεῖα. Τὸν Μάρτιο τοῦ περασμένου ἔτους σὲ 20.000 μαθητὲς στὴν βραζιλιάνικη πόλη τῆς Vitoria da Conquista ράφτηκαν ἐτικέτες ἀναγνωρίσεως ραδιοσυχνοτήτων στὶς στολὲς τους προκειμένου νὰ ἐντοπίζονται οἱ ἀποντες (βλ. ἐδῶ).
.          Τὸν Αὔγουστο τοῦ 2012 δύο σχολεῖα στὸ Σὰν Ἀντόνιο τοῦ Τέξας, ἐνσωμάτωσαν  ἐτικέτες RFID στὶς ταυτότητες τῶν 4.200 μαθητῶν τους. Αὐτὸ βοηθάει τὴν διεύθυνση νὰ μετρᾶ τοὺς μαθητὲς ποὺ εἰσέρχονται στὴν τάξη, ἀλλὰ λείπουν ἀπὸ τὴν πρωινὴ καταγραφή. Ἐπειδὴ ἡ χρηματοδότηση συνδέεται μὲ τὴν καθημερινὴ παρακολούθηση, τὸ σύστημα δίνει τὴν δυνατότητα στὰ σχολεῖα νὰ διεκδικήσουν περισσότερες κρατικὲς ἐπιδοτήσεις. Στὶς 8 Ἰανουαρίου ἕνα δικαστήριο ἦρε μία προηγούμενη ἐντολὴ νὰ σταματήσει τὴν ἀποβολὴ ἀπὸ τὸ σχολεῖο ἑνὸς παιδιοῦ, ποὺ ἀρνήθηκε νὰ φορέσει τὴν ταυτότητα μὲ τὸ RFID γιὰ θρησκευτικοὺς λόγους. Ἡ οἰκογένεια προτίθεται νὰ ἀσκήσει ἔφεση[…]
.          Ἀλλὰ τί γίνεται μὲ τὴν προστασία τῆς ἰδιωτικῆς ζωῆς; Ἐκεῖνοι ποὺ ἀγαπᾶνε αὐτὲς τὶς συσκευὲς λένε ὅτι παρακολούθηση σημαίνει περισσότερη ἐλευθερία, ὄχι λιγότερη. Οἱ γονεῖς ποὺ ξέρουν ὅτι μποροῦν νὰ βροῦν εὔκολα τὰ παιδιά τους μπορεῖ νὰ εἶναι πιὸ ἥσυχοι νὰ τὰ ἀφήσουν νὰ κυκλοφοροῦν. Οἱ ἔφηβοι γλιτώνουν ἐνοχλητικὰ τηλεφωνήματα (ἀπὸ τοὺς γονεῖς). Ἡ Daisy Ashford, μία μητέρα δύο παιδιῶν ἡλικίας δέκα καὶ ὀκτὼ ἐτῶν ποὺ ζεῖ στὸ Ashland τῆς Βιρτζίνια, λέει ὅτι τὰ παιδιά της, ὅπως ὁ “James Bond” ἔχουν αἴσθηση τῶν συσκευῶν παρακολουθήσεως τοῦ Amber Alert. Ἐπειδὴ στὴν οἰκογένειά της εἶναι στρατιωτικοί, μετακινοῦνται κάθε 18 μῆνες, γεγονὸς ποὺ καθιστᾶ δύσκολο νὰ ἀναπτυχθεῖ ἕνα προστατευτικὸ δίκτυο φίλων καὶ γειτόνων: οἱ συσκευὲς εἶναι “ἄλλο ἕνα ζευγάρι μάτια”.
.          Οἱ ἐπικριτὲς ὅμως λένε ὅτι ἡ παρακολούθηση δὲν προστατεύει πραγματικὰ τὰ παιδιά. Οἱ ἀπαγωγεῖς θὰ ἀφαιρέσουν τηλέφωνα ἢ ἄλλες συσκευὲς (τὸ ἐμφυτεύσιμο τσὶπ ἐντοπισμοῦ εἶναι, μέχρι στιγμῆς, κάτι ποὺ ὑπάρχει σὲ κατασκοπικὲς ταινίες μόνο). Καὶ ἄγνωστοι σπάνια ἐπιτίθενται στὰ παιδιὰ ἔτσι κι ἀλλιῶς: οἱ γονεῖς εἶναι οἱ πιὸ πιθανοὶ δολοφόνοι, καὶ τὰ ἀτυχήματα εἶναι πολὺ πιὸ σοβαρὸς κίνδυνος ἀπὸ τὶς ἐπιθέσεις. “Ἡ συσκευὴ ἐντοπισμοῦ θέσεως δὲν θὰ σταματήσει τὸ παιδί σας ἀπὸ τὸ νὰ πέσει σὲ ἕνα ποτάμι,” λέει ἡ Anne-Marie Oostveen, ἡ ὁποία μελετᾶ τὴν ἐπιτήρηση στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Ὀξφόρδης. Γιὰ ἀνήσυχους γονεῖς οἱ νέες συσκευὲς μπορεῖ νὰ σημαίνουν ἁπλῶς ἕναν ἀκόμη λόγο γιὰ ἀνησυχία.
.          Ἡ ἴδια τεχνολογία ἐπιτρέπει ἐπίσης παρακολούθηση σὲ ἐνήλικες. Στὴν Ἀμερικὴ οἱ συνδρομητὲς κινητῆς τηλεφωνίας μποροῦν νὰ ἀγοράσουν ὑπηρεσίες παρακολουθήσεως γιὰ ὅλους τοὺς χρῆστες τοῦ οἰκογενειακοῦ προγράμματος. Μερικοὶ ποὺ ἔχουν ζήσει περιστατικὰ ἐνδοοικογενειακῆς βίας λένε ὅτι αὐτὸ κάνει πιὸ δύσκολο τὸ νὰ ξεφύγει κάποιος. Οἱ γονεῖς χρησιμοποιοῦν κάμερες, γιὰ νὰ παρακολουθοῦν ἐκείνους ποὺ φροντίζουν τὰ παιδιά τους, ὅταν λείπουν (γενικὰ νόμιμα, ἂν καὶ ἡ πρακτικὴ τῶν δειγμάτων ἀπὸ κρυφὴ κάμερα μπορεῖ νὰ παραβιάσει τοὺς νόμους γιὰ ὑποκλοπὴ τηλεφωνικῶν συνδιαλέξεων). Μία Σαουδαραβικὴ κρατικὴ ὑπηρεσία στέλνει γραπτὰ μηνύματα σὲ ἄνδρες, ἂν τὰ παιδιά τους ἐγκαταλείψουν τὴν χώρα καὶ βοηθᾶ, ἐπίσης, στὴν παρακολούθηση τῶν συζύγων.
.          Ἄλλοι φοβοῦνται ὅτι τὰ παιδιὰ ποὺ ὑποβάλλουν σὲ παρακολούθηση στὸ σχολεῖα πιὸ εὔκολα θὰ δεχθοῦν καὶ τὴν κρατικὴ παρακολούθηση, ὅταν γίνουν ἐνήλικες. Τὸν Αὔγουστο μία ἀμερικάνικη ὀργάνωση γιὰ τὴν προστασία τῶν πολιτικῶν δικαιωμάτων ἐνημέρωσε τὰ σχολεῖα νὰ μὴν κάνουν τέτοια ὑποχρεωτικὴ παρακολούθηση. Χαρακτήρισε τὴν τεχνολογία “dehumanising” (ὅτι δηλ. καταργεῖ τὸν ἀνθρώπινο παράγοντα) καὶ εἶπε ὅτι, ὅπου δραστηριοποιεῖται, οἱ αἰσθητῆρες θὰ πρέπει νὰ εἶναι ὁρατοί.

πηγή