Εκοιμήθη ο ''καλός σαμαρείτης'' π. Ιακώβ Μάγιερς

Μέ συντριβή για τόν προσωρινό ἀποχωρισμό μας, ἀλλά καί βεβαιότητα γιά τήν ἀνάπαυση τῆς ψυχῆς του, πληροφορηθήκαμε τήν ἀποχώρηση ἀπό τήν ματαία αὐτή ζωή τοῦ πατρός Ἰακώβ Μάγιερς, ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἰωάννη Μαξίμοβιτς, στήν Ἀτλάντα Ἀμερικῆς. 

Γιά ἐμᾶς πού τόν γνωρίζαμε γιά περισσότερο ἀπό μία δεκαετία, στάθηκε ἀδελφός, φίλος πιστός καί ἐγκάρδιος καί κυρίως μεγάλος μας εὐεργέτης, ἀφοῦ εἶναι αὐτός πού μᾶς ἐδώρισε τό ζωστικό (ἀντερί) τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη Μαξίμοβιτς, μέ τήν εὐχή ὁ Ἅγιος Ἰωάννης νά γίνει ὁ ἀγαπητός ἅγιος καί τῶν Ἑλλήνων πού θά εὐεργετοῦνται ἀπό τίς μεσιτεῖες του καί τά θαύματά του.

Πραγματικά ἀπό τότε πού ἔφτασε τό ἁγιασμένο μοναχικό ἔνδυμα στό Μοναστήρι μας, πού φοροῦσε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης, ἔχει βοηθήσει καί θεραπεύσει ἀμέτρητες φορές ὅσους ἔρχονται μέ πίστη καί σταυρώνονται καί ζητοῦν τίς μεσιτεῖες τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη.

Ἔτσι λοιπόν κι ἐμεῖς, καθώς μάθαμε τήν πρόωρη ἐκδημία του πρός Κύριον τόν ὁποῖον τόσον ἡγάπησε καί τόσο πιστά ὑπηρέτησε, θέλουμε νά μοιραστοῦμε μαζί σας τήν εἴδηση τῆς ἐκ τῶν προσκαίρων ἀναχωρήσεώς του, μαζί μέ λίγα λόγια γιά τό μεγάλο του ἔργο.

Ἔφυγε ἀπό αὐτήν τήν ζωή ἕνας ἄνθρωπος πού ἀγάπησε καί ὑπηρέτησε τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπό του περισσότερο ἀπό ὁτιδήποτε ἄλλο, ἀκόμη καί ἀπό τόν ἴδιο του τόν ἑαυτό. Ἕνας φιλότιμος ἐργάτης στόν ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου πού πορεύθηκε στήν ζωή του σύμφωνα μέ τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ μας, τό Εὐαγγέλιο τῆς ἀγάπης, τήν ὁποία ἔζησε στήν πράξη.

Ὁ π. Ἰακώβ Μάγιερς ἦταν ὁ ἱδρυτής τῆς πρώτης ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στήν Ἀμερική πού φέρει τό ὄνομα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη Μαξίμοβιτς. Ἀγάπησε τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόσο πολύ καί τόν τίμησε ἐπάξια ἀκολουθώντας τά χνάρια του.

Ἔγινε πατέρας καί ὁδηγός κάθε μιᾶς ψυχῆς τῶν ἐνοριτῶν του. Καθημερινά, ἀκούραστος στήν ὑπηρεσία τοῦ Χριστοῦ μας, τελοῦσε ἀπό τίς 5 τά ξημερώματα ὅλες τίς καθιερωμένες ἀκολουθίες καί τήν Θεία Λειτουργία καί ὅλη τήν ὑπόλοιπη ἡμέρα ἔτρεχε νά διακονήσει ὡς ἀληθινός λειτουργός τοῦ Χριστοῦ τά πνευματικά του παιδιά, νά ἐξομολογήσει, νά νουθετήσει, νά ἐπιτελέσει πάμπολλες βαπτίσεις ἀνθρώπων πού ὁ ἴδιος ὁδήγησε στήν Ὀρθοδοξία.

Ἐκεῖνο ὅμως πού ἔγινε κύριο μέλημά του ἦταν ἡ στοργική καί πατρική μέριμνά του σέ κάθε πονεμένο καί φτωχό πού διέσχιζε τό κατώφλι τῆς ἐνορίας.
Ἡ ἐνορία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη εἶχε γίνει τό σπίτι τῶν φτωχῶν, τῶν πεινασμένων καί τῶν ἀστέγων πού ἔβρισκαν καθημερινά στοργή, φαγητό, ἀγάπη, παρηγοριά, βοήθεια, καί μιά φιλική ἀγκαλιά πάντοτε ἀνοιχτή πρός ὅλους, στό πρόσωπο τοῦ πατρός Ἰακώβ.

Ἀγάπησε ἰδιαίτερα αὐτές τίς βασανισμένες ψυχές καί ἔγινε γι᾽ αὐτούς ὁ δικός τους ἄνθρωπος. Συνέτρωγε καθημερινά μαζί τους καί ὀργάνωσε ἑκατοντάδες πιστούς ὡς ἐθελοντές κοντά του σ᾽ ἕναν ἀδιάκοπο ἀγώνα συλλογῆς ἐνδυμάτων, εἰδῶν πρώτης ἀνάγκης, ἀλλά καί διαμόρφωσε τούς χώρους τῆς ἐνορίας ὡς καταφύγιο, ὡς ζεστή φωλιά γιά ὅσους εἶχαν ἀνάγκη.

Σήμερα εἴμεθα βέβαιες ὅτι κάθε ψυχούλα πού τόν γνώρισε καί εὐεργετήθηκε ἀπό αὐτόν θά ἔχει βρεῖ μιά μικρή γωνίτσα γιά νά κλάψει τόν πατέρα, τόν φίλο, τόν ἀδελφό πού ἔχασε καθώς ἐκεῖνος ταξιδεύει χαρούμενος γιά νά ζήσει γιά πάντα κοντά σ᾽ Αὐτόν πού ἀγάπησε καί τόσο πιστά ὑπηρέτησε στό πρόσωπο τοῦ κάθε πλησίον, ἔτσι ἀκριβῶς ὅπως περιγράφεται στό Εὐαγγέλιο τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτη.

Ὁ καλός Σαμαρείτης τῆς Ἀτλάντα, ἔφυγε κοντά στούς Ἁγίους του πού τόσο ἀγάπησε καί πού εἶχε καθημερινά συντροφιά του μέ τά ἱερά λείψανα πού θησαυρίζονται στό ἱερό βῆμα τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη. Πρῶτος ἀπ᾽ ὅλους ἀφοῦ πρῶτος ἦταν καί μέσα στήν καρδιά του, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς θά τόν προϋπαντήσει τώρα καί θά τόν βάλει δίπλα του ἀφοῦ τόσο πολύ τόν μιμήθηκε καί βάδισε κατά τό παράδειγμά του.

Τό ἔργο του γιά τό ὁποῖο θά γράψουμε ἐκτενέστερα καί στό περιοδικό μας «Μοναχική Ἔκφραση» εἶναι πολύ μεγάλο γι᾽ αὐτό καί ἡ εἴδηση τῆς ἐκδημίας του ἔχει φέρει πένθος στόν ὀρθόδοξο κόσμο τῆς Ἀμερικῆς ἀλλά καί σέ ὅλους μας, ἀφοῦ τόσο μεγάλη ἀνάγκη ἔχουμε ἀπό μεγάλους ἄνδρες, ποιμένες στό ὕψος τοῦ πατρός Ἰακώβ.

Ὅσοι Ἕλληνες βρίσκεσθε στήν Ἀτλάντα, ἀλλά καί ὅσοι ἔχετε τήν δυνατότητα ἀπό ἄλλα μέρη τῆς Ἀμερικῆς νά παρευρεθεῖτε στήν ἐξόδιο ἀκολουθία τοῦ πατρός Ἰακώβ πραγματικά θά ξεπροβοδίσετε πρός Κύριον στήν αἰώνια κατοικία του ἕναν ἅγιο τῶν ἡμερῶν μας, ἕναν πραγματικό ποιμένα τῶν λογικῶν προβάτων τοῦ Κυρίου μας πού ἐργάσθηκε ἀόκνως μέχρι τήν τελευταία του πνοή γιά κάθε μία ψυχή πού τοῦ ἐνεπιστεύθη ὁ Ἰησοῦς μας.

Ἀπό τήν ὥρα πού μάθαμε γιά τήν ἐκδημία του μνημονεύουμε τόν πατέρα Ἰακώβ στίς θεῖες Λειτουργίες καί σύσσωμη ἡ Ἀδελφότητά μας, καθημερινά στό παρεκκλήσιο τῆς Μονῆς μας, πού φυλάσσονται τά ἱερά κειμήλια τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη Μαξίμοβιτς, διαβάζουμε τό ψαλτήρι καί οἱ ἀδελφές συνοδεύουν τήν ἀνάγνωση μέ κομβοσχοίνι γιά τήν ψυχή του, ὡσάν νά βρίσκεται παρόν τό ἱερό σκήνωμά του, τοῦ ἁγίου αὐτοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ.

Ἄς ἔχουμε τήν εὐχή του καί ἄς μεσιτεύει γιά ὅλους μας ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ.

Εἴθε ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου μας νά παρηγορήσει τά μέλη τῆς οἰκογενείας του, τήν πρεσβυτέρα του Ρεββέκα Μάγιερς, ἀκούραστη συνοδοιπόρο καί συνεργάτιδα στό φιλανθρωπικό ἔργο του καθώς καί τά κατά σάρκα παιδιά του, ἀλλά καί τίς χιλιάδες πονεμένες ψυχές πού ὀρφάνεψαν ἀπό τόν πνευματικό τους πατέρα, τόν φίλο, τόν συμπαραστάτη, τόν δικό τους ἄνθρωπο.

Καί γιά μᾶς ἐδῶ εἶναι ὁ δικός μας ἄνθρωπος καί πάντα θά εἶναι ὁ ἀγαπημένος μας παπούλης καί ἄς μήν τόν συναντήσαμε ποτέ ἀπό κοντά, ὅμως τόν γνώρισε ἡ ψυχή μας, ἀφοῦ ὁ Χριστός ἑνώνει τά παιδιά Του μέ μιά ἀγάπη πού δέν γνωρίζει σύνορα, ἀποστάσεις καί χρόνο.

Θά συμφωνήσουμε μέ κάποιον πού συντετριμμένος ἔγραψε γιά τόν πατέρα Ἰακώβ ὅτι «ὁ κόσμος μας εἶναι πολύ μικρός κι ἐκεῖνος ἦταν πολύ μεγάλος...»

Αἰωνία του ἡ μνήμη. Καλό Παράδεισο πατέρα Ἰακώβ.

πηγή