Ζεράρ Ντεπαρντιέφσκι

Ο Ντεπαρντιέ ως Ρασπούτιν σε φίλμ του 2011

Ο Ρώσος πρόεδρος, Β. Πούτιν, υπέγραψε τη χορήγηση ρωσικής υπηκοότητας στον Γάλλο ηθοποιό Ζεράρ Ντεπαρντιέ ο οποίος τελευταία είχε φασαρίες με την κυβέρνηση Ολάντ σχετικά με τη φορολόγηση των πλουσίων. Ετσι, ο ηθοποιός μπορεί πλέον να πάει στη Μόσχα και να απολαύσει της… φορολογικής ασυλίας που του δίνει η ρωσική του «καταγωγή». Μπορεί να θέλει να γίνει και… Ντεπαρντιέφσκι αν το επιθυμεί.
Η υπόθεση Ντεπαρντιέ δεν είναι απλή και σίγουρα δεν μπορεί να περάσει ασχολίαστη. Πρόκειται κατ΄ αρχάς για τη δεύτερη σύγκρουση του Ολάντ με διάσημο μετά από αυτή με τον Αρνό, ενώ ακούγεται ότι και ο Ζαν Μισέλ Ζαρ θα ήθελε να φύγει από τη Γαλλία για να αποφύγει την υπερβολική φορολόγηση. Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση Ολάντ είχε σημαία προεκλογική τη φορολόγηση με 75% όσων εισοδημάτων είναι πάνω από 1 εκατ. Ωστόσο, υπέστη ήττα όταν στις 29 Δεκεμβρίου το Συνταγματικό Δικαστήριο αποφάνθηκε πως η έκτακτη φορολόγηση είναι άδικη. Ετσι τώρα η κυβέρνηση σκέφτεται τρόπους για να επαναφέρει το μέτρο χωρίς αυτό να προσκρούει σε δικαστικές αποφάσεις.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι 75% για 1 εκατ. ευρώ εισόδημα είναι υπερβολή. Δε μπορεί να δουλεύει κανείς και να δίνει το 75% στο κράτος, ακόμη κι αν αυτός ο κανείς είναι πάμπλουτος. Μέχρι και οι ΗΠΑ δεν έχουν συντελεστή μεγαλύτερο από 40% κι αυτό για εισοδήματα πάνω από 450 χιλ. δολάρια. Επομένως, η κυβέρνηση Ολάντ εγκλωβίστηκε σε μια ακραία προεκλογική υπόσχεση και τώρα προσπαθεί να μαζέψει όλο το θέμα που έχει προκύψει. Κυρίως τη σύγκρουση με τους διασήμους. Από την άλλη, όλοι αυτοί οι ζάμπλουτοι, που μετρούν τα εκατομμύρια λες και είναι… φασόλια πόσο πατριώτες είναι όταν εγκαταλείπουν την πατρίδα τους και γίνονται κάτι άλλο προκειμένου να γλιτώσουν τους φόρους; Θα μπορούσαν να το παλέψουν δικαστικά κι όχι να προκαλούν την κοινωνία με τα καμώματά τους;
Για σκεφτείτε, λοιπόν, στην Ελλάδα της κρίσης, κάποιοι που πληρώνουν 45% για μεγάλα εισοδήματα να πουν ότι φεύγουν από τη χώρα, αναζητούν άλλες υπηκοότητες και μας κουνάνε το μαντήλι όλων εμάς. Ας πούμε ότι ένας επιχειρηματίας αποφασίζει να γίνει… Τούρκος για να γλιτώσει φόρους. Σκεφτείτε μόνο τη χλεύη του κόσμου. Αλλωστε, τα έχουμε γράψει και με τις επιχειρήσεις που εγκατέλειψαν το καράβι και πήγαν σε άλλες πολιτείες.
Εντάξει, η Ελλάδα έχει χιλιάδες προβλήματα με το φορολογικό της σύστημα. Αν όμως ο καθένας από εμάς επέλεγε να εγκαταλείψει το πλοίο, αυτό θα είχε ήδη βουλιάξει. Κάποιος πρέπει να μείνει στη χώρα αυτή, αλλά και στη Γαλλία ή όπου αλλού.
Κατά τη γνώμη μας, η υπερβολική φορολόγηση δεν κάνει καλό και είναι άδικη, έστω κι αν πρέπει να πληρώσουν οι πλούσιοι για την κρίση. Ωστόσο, ανθρωπάκια  ή επιχειρηματίες «απάτριδες» είναι πολύ χειρότεροι από τις φορολογικές αδικίες.

πηγή