Προσφιλές μου πρόσωπο προ ολίγων ημερών, σε συζήτηση που είχαμε για την συγκομιδή της ελιάς, μου δήλωσε ότι προτιμά να αγοράζει το λάδι έτοιμο, παρά να μαζέψει τις 10 ρίζες ελιές που έχει και να βγάλει το δικό του. “Πλήρωσε για λιοπάνια, λανάρια, εργάτη, λιοτρίβι, σακιά κλπ…, ενώ με 50-60 ευρώ βρίσκω τον τενεκέ από την γειτόνισσα και χωρίς να κουραστώ”. Το ίδιο σκεπτικό έχουμε οι περισσότεροι από εμάς και όχι μόνο σε ό,τι αφορά τις αγροτικές δουλειές. Απλώς το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι ενδεικτικό της αλλαγής που έχει συντελεστεί στην κοινωνία της χώρας μας. “Γιατί να βγω να μαζέψω χόρτα, όταν με 5 ευρώ το πρωί στη λαϊκή και 2-3 ευρώ το μεσημέρι τα αγοράζω ξεκούραστα”; “Γιατί να έχω πέντε κότες, που θέλουν περιποίηση, καθάρισμα, μυρίζουν κλπ κλπ, όταν στο super market τα αγοράζω φθηνά και ξεκούραστα”; Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά παρόμοια παραδείγματα, όμως είναι σε όλους μας γνωστά. Το θέμα είναι κατά πόσον θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον εντελώς λανθασμένο τρόπο σκέψης.
Το μόνο που μπορώ με σιγουριά να βεβαιώσω είναι ότι αυτή η νοοτροπία δεν περιορίζεται μόνο στην εργασία, αλλά σταδιακά επεκτείνεται και σε άλλους τομείς της ζωής μας. “Αργία μήτηρ πάσης κακίας” είχε δηλώσει ο Σόλων και είχε απόλυτο δίκιο. Όσο αποφεύγουμε να κουραστούμε και αρκούμαστε στα “έτοιμα”, τόσο στο παρασκήνιο εθιζόμαστε στην μαλθακότητα, στην νοοτροπία του ελάσσονος κόπου και στον ωχαδερφισμό. Δεν είναι τυχαίο που ερήμωσαν τα χωριά και οι πόλεις της επαρχίας, αφού οι περισσότεροι, στην αναζήτηση ευκολότερης απασχόλησης και απαλλαγής από την κοπιώδη αγροτική εργασία, κατέφυγαν στις μεγάλες πόλεις. Έτσι, σταδιακά ξεχάσαμε τι θα πει μοχθώ για τα προς το ζην, μάθαμε στα εύκολα, αρκεστήκαμε σε αυτά που μπορούμε να αγοράζουμε, παρασυρθήκαμε στην καλοπέραση. Και αφού βολευτήκαμε, άρχισε χωρίς να το καταλάβουμε η διάβρωση και ο ακούσιος επαναπρογραμματισμός μας. Αφού πλέον όλα τα αγοράζαμε από τα μαγαζιά, υποχρεωτικά έπρεπε να αρκούμαστε σε αυτά που εκείνα μας παρείχαν. Ακόμα και οι αγρότες, ακολουθώντας την ίδια φιλοσοφία, περιόρισαν την παραγωγή τους σε προϊόντα που απαιτούσαν λιγότερο κόπο και απέφεραν μεγαλύτερο κέρδος. Άρχισαν λοιπόν οι εισαγωγές ξένων προϊόντων, βιολογικών και μη, έκλεισαν οι βιομηχανίες της χώρας αφού κανείς δεν ήθελε να δουλέψει σε φάμπρικα και άνοιξε η χοάνη του δημοσίου, απορροφώντας όλον αυτόν τον όγκο των ανθρώπων που ήθελαν μεν να εργάζονται, χωρίς όμως κούραση.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα. Με την ανεργία που μαστίζει την χώρα και την διακοπή του έτοιμου χρήματος, εάν δεν φροντίσουμε άμεσα να αποκολληθούμε από την αρρωστημένη νοοτροπία του ελάσσονος κόπου, θα συναντήσουμε σοβαρό πρόβλημα συντήρησης. Καλούμαστε να ξεχάσουμε τον μέχρι σήμερα τρόπο ζωής μας και να υιοθετήσουμε ένα νέο (ή μάλλον έναν παλιό), προσαρμοσμένο στις σημερινές απαιτήσεις. Όσο γρηγορότερα το καταλάβουμε, τόσο γρηγορότερα και ομαλότερα θα απολαύσουμε καρπούς. Ό,τι άλλο και να προσθέσω εδώ επί του θέματος αυτού είναι περιττό. Αυτό που θα ήθελα να συμπληρώσω, είναι οι λόγοι που απαντούν στο, γιατί να κουραστώ για να αποκτήσω κάτι το οποίο μπορώ εύκολα, ακόμα και με την σημερινή κρίση, να αγοράσω.
(συνεχίζεται)
πηγή
(Α’ Μέρος)
από ΛεωνίδαςΠροσφιλές μου πρόσωπο προ ολίγων ημερών, σε συζήτηση που είχαμε για την συγκομιδή της ελιάς, μου δήλωσε ότι προτιμά να αγοράζει το λάδι έτοιμο, παρά να μαζέψει τις 10 ρίζες ελιές που έχει και να βγάλει το δικό του. “Πλήρωσε για λιοπάνια, λανάρια, εργάτη, λιοτρίβι, σακιά κλπ…, ενώ με 50-60 ευρώ βρίσκω τον τενεκέ από την γειτόνισσα και χωρίς να κουραστώ”. Το ίδιο σκεπτικό έχουμε οι περισσότεροι από εμάς και όχι μόνο σε ό,τι αφορά τις αγροτικές δουλειές. Απλώς το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι ενδεικτικό της αλλαγής που έχει συντελεστεί στην κοινωνία της χώρας μας. “Γιατί να βγω να μαζέψω χόρτα, όταν με 5 ευρώ το πρωί στη λαϊκή και 2-3 ευρώ το μεσημέρι τα αγοράζω ξεκούραστα”; “Γιατί να έχω πέντε κότες, που θέλουν περιποίηση, καθάρισμα, μυρίζουν κλπ κλπ, όταν στο super market τα αγοράζω φθηνά και ξεκούραστα”; Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά παρόμοια παραδείγματα, όμως είναι σε όλους μας γνωστά. Το θέμα είναι κατά πόσον θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον εντελώς λανθασμένο τρόπο σκέψης.
Το μόνο που μπορώ με σιγουριά να βεβαιώσω είναι ότι αυτή η νοοτροπία δεν περιορίζεται μόνο στην εργασία, αλλά σταδιακά επεκτείνεται και σε άλλους τομείς της ζωής μας. “Αργία μήτηρ πάσης κακίας” είχε δηλώσει ο Σόλων και είχε απόλυτο δίκιο. Όσο αποφεύγουμε να κουραστούμε και αρκούμαστε στα “έτοιμα”, τόσο στο παρασκήνιο εθιζόμαστε στην μαλθακότητα, στην νοοτροπία του ελάσσονος κόπου και στον ωχαδερφισμό. Δεν είναι τυχαίο που ερήμωσαν τα χωριά και οι πόλεις της επαρχίας, αφού οι περισσότεροι, στην αναζήτηση ευκολότερης απασχόλησης και απαλλαγής από την κοπιώδη αγροτική εργασία, κατέφυγαν στις μεγάλες πόλεις. Έτσι, σταδιακά ξεχάσαμε τι θα πει μοχθώ για τα προς το ζην, μάθαμε στα εύκολα, αρκεστήκαμε σε αυτά που μπορούμε να αγοράζουμε, παρασυρθήκαμε στην καλοπέραση. Και αφού βολευτήκαμε, άρχισε χωρίς να το καταλάβουμε η διάβρωση και ο ακούσιος επαναπρογραμματισμός μας. Αφού πλέον όλα τα αγοράζαμε από τα μαγαζιά, υποχρεωτικά έπρεπε να αρκούμαστε σε αυτά που εκείνα μας παρείχαν. Ακόμα και οι αγρότες, ακολουθώντας την ίδια φιλοσοφία, περιόρισαν την παραγωγή τους σε προϊόντα που απαιτούσαν λιγότερο κόπο και απέφεραν μεγαλύτερο κέρδος. Άρχισαν λοιπόν οι εισαγωγές ξένων προϊόντων, βιολογικών και μη, έκλεισαν οι βιομηχανίες της χώρας αφού κανείς δεν ήθελε να δουλέψει σε φάμπρικα και άνοιξε η χοάνη του δημοσίου, απορροφώντας όλον αυτόν τον όγκο των ανθρώπων που ήθελαν μεν να εργάζονται, χωρίς όμως κούραση.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα. Με την ανεργία που μαστίζει την χώρα και την διακοπή του έτοιμου χρήματος, εάν δεν φροντίσουμε άμεσα να αποκολληθούμε από την αρρωστημένη νοοτροπία του ελάσσονος κόπου, θα συναντήσουμε σοβαρό πρόβλημα συντήρησης. Καλούμαστε να ξεχάσουμε τον μέχρι σήμερα τρόπο ζωής μας και να υιοθετήσουμε ένα νέο (ή μάλλον έναν παλιό), προσαρμοσμένο στις σημερινές απαιτήσεις. Όσο γρηγορότερα το καταλάβουμε, τόσο γρηγορότερα και ομαλότερα θα απολαύσουμε καρπούς. Ό,τι άλλο και να προσθέσω εδώ επί του θέματος αυτού είναι περιττό. Αυτό που θα ήθελα να συμπληρώσω, είναι οι λόγοι που απαντούν στο, γιατί να κουραστώ για να αποκτήσω κάτι το οποίο μπορώ εύκολα, ακόμα και με την σημερινή κρίση, να αγοράσω.
(συνεχίζεται)
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου