Ξινό κεφάλι και στυφό
όπου σταθώ σε βρίσκω
και ανεβαίνω στα βουνά
να μη σε συναντησω
Εκεί που μόνος περπατώ
ποτάμι συναντάω
στην άλλη όχθη απέναντι
στέκει ότι αναζηταω
Παίρνω πέτρες ξεκινώ
γιοφύρι εγω να στησω
κι ήρθαν μαστόροι απο μακρυά
χωρίς να τους ζητήσω
του πρωτομαστορα αρνι
της γέφυρας κοκόρι
κι απο τη φαβα την καλη
να τρωνε οι μαστόροι
Τη θολωτή μου γέφυρα
μου τη ζηλευαν ολοι
και μυθο πλεχτανη στησανε
πως στα θεμελια έχει κόρη
Με κλεισανε στη φυλακη
ποιος δικαστης να νοιωσει
πως ναρκισσο θυσιασα
που χει κοκορου γνωση
Στο μυθο μου που τελειωσε
το τελος αρχη θα δωσει
όποιος ζητα θεμελια
το ναρκισσο ας σκοτωσει.
PS:
Θωμά σε ευχαριστώ απο τα βάθη της ψυχής μου
που μου εμπιστεύτηκες αυτο το έπος.Όσο υπάρχουν
Άνθρωποι σαν εσένα η ελπίδα δεν χάνεται .
aetiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου