Ποιητής, δοκιμιογράφος, διπλωμάτης και... φωτογράφος. Στο
άγνωστο -στο ευρύ κοινό- πάθος του μεγάλου Ελληνα νομπελίστα Γιώργου
Σεφέρη, τη φωτογραφία, είναι αφιερωμένη η έκθεση η οποία ξεκινάει στις
17 Ιανουαρίου στο ιστορικό κτίριο Palazzo Sormani, που βρίσκεται στο
Μιλάνο.
Εξήντα λήψεις -μικρός αριθμός, αλλά άκρως αντιπροσωπευτικός- του αγαπημένου λογοτέχνη παρουσιάζονται στο εξαιρετικό οίκημα με την πρωτοβουλία του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης.
Οπως επισημαίνουν και οι διοργανωτές, στόχος τής εν λόγω έκθεσης είναι να αναδείξει τον φωτογράφο Γιώργο Σεφέρη και τη μακρά ενασχόλησή του με την τέχνη της εικόνας, ένα πάθος που άφησε πίσω του γόνιμους καρπούς από σχεδόν 2.500 λήψεις.
Ο Γιώργος Σεφέρης τράβηξε τα πρώτα κλικ την περίοδο των σπουδών του στο Παρίσι και από τότε δεν αποχωρίστηκε ποτέ τη φωτογραφική μηχανή του, η οποία τον συνόδευε σε όλα τα ταξίδια του εντός και εκτός Ελλάδος. «Σταματήσαμε λίγο πιο κάτω από το Amshit και κοιτάξαμε τον ήλιο να βουλιάζει στην ήσυχη θάλασσα της Φοινίκης. Μα γιατί κάποτε βλέπει κανείς τα πράγματα καθαρά - θέλω να πω όπως όταν η φωτογραφική μηχανή είναι σωστά κανονισμένη» είχε σχολιάσει ο ίδιος ο Σεφέρης.
Δήλωνε λάτρης του ασπρόμαυρου φιλμ, το οποίο χρησιμοποιούσε κατά κόρον ακόμη και όταν έκαναν την εμφάνισή τους οι έγχρωμες εκτυπώσεις, υποστηρίζοντας ότι οι ασπρόμαυρες λήψεις έχουν μεγαλύτερη γοητεία.
«Τον ενδιέφερε πολύ η φωτογραφία ως τέχνη, ως μάθημα» είχε αναφέρει η Μαρώ Σεφέρη για το πάθος του συζύγου της. «Ξεχώριζε την ωραία από την άσχημη ή την ωραιοπαθή φωτογραφία. Του άρεσε ο άνθρωπος με καλό μάτι»
Πορτρέτα, τοπία, αρχαιότητες και στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής με πρωταγωνιστές πρόσωπα της διπλανής πόρτας μπήκαν στο κάδρο του ερασιτέχνη αλλά ιδιαίτερα ταλαντούχου φωτογράφου, ο οποίος μέσα από το πάθος του αυτό έβρισκε διέξοδο να μιλήσει για τα πράγματα, τους τόπους και τα περιστατικά που σημάδεψαν το ταξίδι της ζωής του.
«Σήμερα κρέμασα πάνω από το γραφείο μου τη μοναδική φωτογραφία ενός ελληνικού τοπίου που βρέθηκε, ολωσδιόλου τυχαία, μέσα σε κάτι χαρτιά. Τη φωτογραφία της μεγάλης άγκυρας του Πόρου. Την είχα κάνει ένα πρωί της άνοιξης του '40. Καθώς την κοιτάζω τώρα αισθάνομαι την ψυχή μου πλημμυρισμένη. Αλλά δεν είναι αυτά που μου χρειάζονται: πελεκώντας τον εαυτό μας, έτσι γράφουμε» είχε περιγράψει γλαφυρά ο ποιητής για την τέχνη που τον είχε κερδίσει.
Μάλιστα, σύμφωνα με τους ερευνητές, ο Σεφέρης δεν τύπωνε ο ίδιος τις φωτογραφίες του. Κρατούσε μόνο όσα αρνητικά τον ενδιέφεραν, ενώ καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του φαίνεται ότι είχε αλλάξει πέντε ή έξι φορές τον απαραίτητο εξοπλισμό.
Η πορεία μέσα από δυόμισι χιλιάδες αρνητικά
Το φωτογραφικό αρχείο, μετά την ευγενή δωρεά της συζύγου του Μαρώς Σεφέρη το 1984 και της κόρης του Αννας Λόντου το 1999, απόκειται πλέον ολόκληρο στο Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης. Περιέχει πάνω από δυόμισι χιλιάδες αρνητικά φωτογραφιών που έβγαλε ο Σεφέρης από το 1920, την περίοδο παραμονής του στο Παρίσι, ως τον τελευταίο χρόνο της ζωής του, το 1971. Τα περισσότερα αρνητικά βρέθηκαν ταξινομημένα και αρχειοθετημένα, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι από τότε μέχρι σήμερα οι φωτογραφίες του Γιώργου Σεφέρη έχουν παρουσιαστεί σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Η έκθεση «Με το φακό του Γιώργου Σεφέρη» παρουσιάζεται στο ιστορικό κτίριο Palazzo Sormani στο Μιλάνο από τις 17 Ιανουαρίου έως τις 16 Φεβρουαρίου. Πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στο Μιλάνο αλλά και την κεντρική βιβλιοθήκη της πόλης Sormani. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.
Γιώτα Βαζούρα
Εξήντα λήψεις -μικρός αριθμός, αλλά άκρως αντιπροσωπευτικός- του αγαπημένου λογοτέχνη παρουσιάζονται στο εξαιρετικό οίκημα με την πρωτοβουλία του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης.
Οπως επισημαίνουν και οι διοργανωτές, στόχος τής εν λόγω έκθεσης είναι να αναδείξει τον φωτογράφο Γιώργο Σεφέρη και τη μακρά ενασχόλησή του με την τέχνη της εικόνας, ένα πάθος που άφησε πίσω του γόνιμους καρπούς από σχεδόν 2.500 λήψεις.
Ο Γιώργος Σεφέρης τράβηξε τα πρώτα κλικ την περίοδο των σπουδών του στο Παρίσι και από τότε δεν αποχωρίστηκε ποτέ τη φωτογραφική μηχανή του, η οποία τον συνόδευε σε όλα τα ταξίδια του εντός και εκτός Ελλάδος. «Σταματήσαμε λίγο πιο κάτω από το Amshit και κοιτάξαμε τον ήλιο να βουλιάζει στην ήσυχη θάλασσα της Φοινίκης. Μα γιατί κάποτε βλέπει κανείς τα πράγματα καθαρά - θέλω να πω όπως όταν η φωτογραφική μηχανή είναι σωστά κανονισμένη» είχε σχολιάσει ο ίδιος ο Σεφέρης.
Δήλωνε λάτρης του ασπρόμαυρου φιλμ, το οποίο χρησιμοποιούσε κατά κόρον ακόμη και όταν έκαναν την εμφάνισή τους οι έγχρωμες εκτυπώσεις, υποστηρίζοντας ότι οι ασπρόμαυρες λήψεις έχουν μεγαλύτερη γοητεία.
«Τον ενδιέφερε πολύ η φωτογραφία ως τέχνη, ως μάθημα» είχε αναφέρει η Μαρώ Σεφέρη για το πάθος του συζύγου της. «Ξεχώριζε την ωραία από την άσχημη ή την ωραιοπαθή φωτογραφία. Του άρεσε ο άνθρωπος με καλό μάτι»
Πορτρέτα, τοπία, αρχαιότητες και στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής με πρωταγωνιστές πρόσωπα της διπλανής πόρτας μπήκαν στο κάδρο του ερασιτέχνη αλλά ιδιαίτερα ταλαντούχου φωτογράφου, ο οποίος μέσα από το πάθος του αυτό έβρισκε διέξοδο να μιλήσει για τα πράγματα, τους τόπους και τα περιστατικά που σημάδεψαν το ταξίδι της ζωής του.
«Σήμερα κρέμασα πάνω από το γραφείο μου τη μοναδική φωτογραφία ενός ελληνικού τοπίου που βρέθηκε, ολωσδιόλου τυχαία, μέσα σε κάτι χαρτιά. Τη φωτογραφία της μεγάλης άγκυρας του Πόρου. Την είχα κάνει ένα πρωί της άνοιξης του '40. Καθώς την κοιτάζω τώρα αισθάνομαι την ψυχή μου πλημμυρισμένη. Αλλά δεν είναι αυτά που μου χρειάζονται: πελεκώντας τον εαυτό μας, έτσι γράφουμε» είχε περιγράψει γλαφυρά ο ποιητής για την τέχνη που τον είχε κερδίσει.
Μάλιστα, σύμφωνα με τους ερευνητές, ο Σεφέρης δεν τύπωνε ο ίδιος τις φωτογραφίες του. Κρατούσε μόνο όσα αρνητικά τον ενδιέφεραν, ενώ καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του φαίνεται ότι είχε αλλάξει πέντε ή έξι φορές τον απαραίτητο εξοπλισμό.
Η πορεία μέσα από δυόμισι χιλιάδες αρνητικά
Το φωτογραφικό αρχείο, μετά την ευγενή δωρεά της συζύγου του Μαρώς Σεφέρη το 1984 και της κόρης του Αννας Λόντου το 1999, απόκειται πλέον ολόκληρο στο Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης. Περιέχει πάνω από δυόμισι χιλιάδες αρνητικά φωτογραφιών που έβγαλε ο Σεφέρης από το 1920, την περίοδο παραμονής του στο Παρίσι, ως τον τελευταίο χρόνο της ζωής του, το 1971. Τα περισσότερα αρνητικά βρέθηκαν ταξινομημένα και αρχειοθετημένα, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι από τότε μέχρι σήμερα οι φωτογραφίες του Γιώργου Σεφέρη έχουν παρουσιαστεί σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Η έκθεση «Με το φακό του Γιώργου Σεφέρη» παρουσιάζεται στο ιστορικό κτίριο Palazzo Sormani στο Μιλάνο από τις 17 Ιανουαρίου έως τις 16 Φεβρουαρίου. Πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στο Μιλάνο αλλά και την κεντρική βιβλιοθήκη της πόλης Sormani. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.
Γιώτα Βαζούρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου