Τσάι μὲ τὸν ἀρχιτρομοκράτη τῆς Αἰγύπτου

Ένας  εξωγήινος νοσταλγός

Ἂν ἀφήσεις λίγο ἐλεύθερη τὴν σκέψη σου, μπορεῖς νὰ φανταστεῖς πόσο ‎ἐπικίνδυνο εἶναι νὰ κυκλοφορεῖς στὴν Αἴγυπτο καὶ στὸ Σινᾶ. Φαίνεται πὼς ‎ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ κινδυνεύει ἡ ζωή σου. Καὶ μὲ τέτοια αἰσθήματα ταξίδεψα ‎τὴν προηγούμενη ἑβδομάδα στὸ Κάιρο γιὰ λόγους ἐπαγγελματικούς. ‎Ἀσπάστηκα τοὺς δικούς μου, τακτοποίησα κάποιες ἐκκρεμότητες, ἄφησα ὡς ‎παρακαταθήκη μερικὲς συμβουλὲς καὶ βουρκωμένος ἀναχώρησα. «Κάπως ‎ἔτσι θὰ ἔφευγαν οἱ φαντάροι γιὰ τὴν Πίνδο τὸ ᾿40», συλλογίστηκα.‎

Χρειάστηκε νὰ περπατήσω σὲ δρόμους τοῦ Καΐρου ἀναζητώντας κάποια ‎προϊόντα. Στὴν πλατεῖα Ταχρίρ, στὸ Χαν ελ Χαλίλ, σὲ γειτονιὲς ‎ὑποβαθμισμένες, σὲ λεωφόρους, σὲ σοκάκια. Κάποια στιγμὴ μοῦ λέει ‎χαμογελώντας ὁ Αἰγύπτιος συνοδός μου:‎
‎- Ἐπιτέλους χαλάρωσες… Αὐτὸ εἶναι τὸ Κάιρο!‎

Μόλις τότε συνειδητοποίησα ὅτι τόσο πολὺ εἶχα ἀπορροφηθεῖ ἀπὸ τὴν ‎ἀλλοπρόσαλλη τούτη πολιτεία, ποὺ ὅλοι οἱ φόβοι μου εἶχαν ἐξαφανιστεῖ. ‎Στοὺς δρόμους μὲ τὴν παγκατευθυντικὴ λαοθάλασσα, μὲ τὰ σαραβαλάκια ‎νὰ κορνάρουν ἀσταμάτητα, τὰ κάρα μὲ τὰ γαϊδουράκια νὰ ἀναζητοῦν ‎ὑπόσταση ἀνάμεσα σὲ τόσους ἀντιπάλους, ποδήλατα, πεζούς, ‎μικροπωλητές, λόφους ἀπὸ σκουπίδια, τὰ καυσαέρια… μέσα στὸ ‎ἀπερίγραπτο αὐτὸ κομφούζιο προσπάθησα νὰ ἐντοπίσω τὶ αἰσθανόμουν. ‎Πολλὰ καὶ διάφορα, ἀλλὰ ὄχι φόβο. Οὔτε φανατικοὺς ἰσλαμιστὲς ‎συνάντησα, οὔτε τρομοκράτες, οὔτε εἶδα κανέναν νὰ τρέχει (!), οὔτε ‎χρειάστηκε νὰ προστατεύσω τὸν ἑαυτό μου ἀπὸ κάτι (πέραν τῶν τελείως ‎ἀπρόβλεπτων ὁδηγῶν, ποὺ θύμιζαν μᾶλλον συγκρουόμενα σὲ λούνα πάρκ)! ‎Καὶ ἔκανα μιὰ σύγκριση τῆς σύντομης αὐτῆς ἀντιπροσωπευτικῆς ‎ἐπισκέψεώς μου στὸ Κάιρο μὲ μιὰ βόλτα στὴν Ὀμόνοια. Πραγματικά, ἡ ‎δεύτερη θὰ τολμοῦσα νὰ ἰσχυριστῶ πὼς εἶναι πιὸ ἐπικίνδυνη. Πόσο ‎λανθασμένη εἰκόνα μοῦ εἶχαν δημιουργήσει οἱ εἰδήσεις τῶν ΜΜΕ!‎

 

Σινᾶ
Σὲ ἕνα τριήμερο κενὸ τοῦ ταξιδιοῦ μου ποὺ προέκυψε, δὲν ἔχασα τὴν ‎εὐκαιρία νὰ ἐπισκεφθῶ τὸ θρυλικὸ μοναστήρι τοῦ Σινᾶ. Δὲν εἶναι τῆς ὥρας ‎νὰ περιγράψω τὴν συγκίνηση ποὺ ἔνιωσα καὶ τὸ ἀπαράμιλλο μεγαλεῖο ‎αὐτοῦ τοῦ ἑλληνικοῦ θησαυροῦ μὲ τὴν παγκόσμια ἀκτινοβολία. Τοῦ ‎μνημείου μὲ τὴν ζωντανὴ ὀντότητα καὶ τὴν ἀδιάκοπη λειτουργία ἐπὶ 15 ‎αἰῶνες! Αὐτὸ θὰ ἀπαιτοῦσε ὁλόκληρο βιβλίο. Θὰ σταθῶ καὶ πάλι, μονάχα ‎στοὺς κινδύνους ποὺ φανταζόμουν ὄτι ἐκτίθενται οἱ Μοναχοί.‎
‎- Πάνω ἀπὸ τὴν Φαρὰν [βρίσκεται σὲ ἀπὸσταση 60 χλμ ἀπὸ τὸ μοναστήρι] ‎δὲν κουνιέται φύλλο!‎
‎- Ἂν δὲν διαβάζαμε εἰδήσεις, δὲν θὰ ὑποπτευόμαστε ὅτι κάτι κάπου ‎συμβαίνει.‎
‎- Τί θὰ ξημερώσει αὔριο δὲν γνωρίζω, ἀλλὰ μέχρι σήμερα εἴμαστε ‎βασιλιάδες.‎
‎- Αὐτὰ ποὺ ἀκοῦτε εἶναι μεμονωμένα περιστατικὰ σὲ μιὰ χώρα 80 ἐκατ. ‎κατοίκων. Καὶ φυσικὰ μπορεῖ νὰ συμβοῦν ὁπουδήποτε. Μπορεῖ νὰ τὴν ‎πάθεις καὶ στὴν πιὸ πολιτισμένη πολιτεία.‎

Αὐτὲς ἦταν μερικὲς ἀπὸ τὶς κουβέντες τῶν Μοναχῶν ποὺ ἄκουσα. Μοῦ ‎εἶπαν καὶ γιὰ μιὰ πολεμοχαρῆ φυλὴ στὴν περιοχὴ τῆς Φαράν, γύρω ἀπὸ τὸ ‎γυναικεῖο ἡσυχαστήριο. Γιὰ κάποιον Ἄλυ ποὺ σκοτώνει ἀστυνομικούς, ‎κλέβει αὐτοκίνητα, κόβει κάθε τόσο τὸ τηλέφωνο. Καὶ πῶς τὸν καλύπτει ὁ ‎Σέχας καὶ ὅλη ἡ φυλή, πῶς ἀπειλοῦν τὶς Μοναχὲς γιὰ νὰ ἐκβιάσουν τὴν ‎Κυβέρνηση, πῶς ὁ Στρατὸς φοβᾶται νὰ ἐπέμβει πιὸ δυναμικὰ γιὰ νὰ μὴ ‎δυναμιτίσει τὸ κλίμα. Ρώτησα ἂν θὰ μποροῦσα νὰ πλησιάσω τὴν φυλὴ ‎αὐτή, τοὺς Γκαράρσι. Τὶ καταπληκτικὴ σύμπτωση! Κάποιος ἀπὸ τοὺς ‎Σιναΐτες θὰ πὴγαινε τὴν ἑπομένη νὰ τοὺς μοιράσει μιὰ μικρὴ ἐνίσχυση σὲ ‎τρόφιμα. Μὲ χαρὰ δέχθηκε νὰ τὸν συνοδεύσω.‎

 

Πρῶτος μας σταθμὸς ὁ Σέχας τῶν Γκαράρσι, ὁ Ἄχμετ. Μᾶς περίμενε ἔξω ‎ἀπὸ τὸ σπίτι του, πρόδηλα χαρούμενος. Μᾶς ἀσπάστηκε ἐγκάρδια καὶ ‎ἀγκάλιασε τὸν Μοναχό. Ὁ διάλογός τους εἶχε ζεστασιὰ ἀδελφικὴ καὶ μεγάλη ‎εὐδιαθεσία. Κοίταζα ἀπορημένος. Αὐτὸς ἦταν ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος τῆς ‎περιοχῆς, ὁ κολλητὸς καὶ πάτρωνας τοῦ Ἄλυ, ὁ ἠθικὸς αὐτουργὸς τῆς ‎τρομοκρατίας; Ὁ 10χρονος γιὸς του Ἀμπντάλλαχ δὲν ἄργησε νὰ μᾶς φέρει ‎τὸ καθιερωμένο τσάι. Νά καὶ ἡ 8χρονη Οὐάντ. Μᾶς χαιρέτησαν μὲ ‎ἁπλότητα. Πρόσωπα ποὺ ἔλαμπαν ἀπὸ χαρά. Θὰ ἤθελες νὰ τὰ πιεῖς στὸ ‎ποτήρι!‎
‎- Τὸ θεωροῦν μεγάλη τιμή ποὺ καθίσαμε μαζί τους, μοῦ ἐξήγησε ὁ Μοναχός.‎
‎- Αὐτὸς εἶναι ποὺ ἔχει ἀναστατώσει τὴν Αἴγυπτο, συνέχισε σὲ λίγο ‎χαμογελώντας καὶ ἐμφανῶς ἰκανοποιημένος γιὰ τὴν πετυχημένη ὑπερβολή.‎

Σὲ λίγο τοὺς ἀνακοίνωσε ὅτι πρέπει νὰ φύγουμε. Εἴχαμε νὰ ἐπισκεφθοῦμε ‎πολλοὺς βεδουΐνους. Ὁ Ἀμπντάλλαχ τὸν ἔπιασε ἀπὸ τὸ χέρι:‎
‎- Καθῆστε λιγάκι ἀκόμη!
Ἦταν ἀδύνατο νὰ τοῦ τὸ ἀρνηθεῖ. Μείναμε κάμποση ὥρα. Ἔτσι κι ἀλλιῶς, ‎χρόνος δὲν ὑπάρχει στὸ Σινᾶ, ἄγνωστη εἶναι ἡ ἔννοια τῆς βιασύνης…‎

πηγή