Εκ-στατικοί ....

Το περιστατικό συνέβη λίγο πριν ή λίγο μετά την Μικρασιατική Καταστροφή...
Ο π.Δημάς ήταν πρώην αξιωματικός του Τσαρικού στρατού...
Τότε και η Ρωσική Εκκλησία μαζί με τις αρχαίες λυχνίες της Αποκαλύψεως, τις τοπικές εκκλησίας της Μ.Ασίας περνούσαν πολύ δύσκολες, αιματηρές και μαρτυρικές ημέρες...
Κι όμως σε μια κακοτράχαλη γωνιά του Αγ.Όρους , ο Θεός τεχνουργούσε έναν από τους μεγαλύτερους αγίους που πέρασαν ποτέ από την επιφάνεια του πλανήτη, έναν νέο Αδάμ, μια προεικόνιση του ανθρώπου στην μέλλουσα κτίση  ...

Διηγείται ο π.Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης:

«Να σας πω πώς μου συνέβηκε.
Ένα πρωί, κατά τις τρεισήμισι, επήγα στο Καθολικό, στην Αγία Τριάδα, για την ακολουθία. Ήταν νωρίς ακό­μη. Δεν είχε χτυπήσει ακόμη το σήμαντρο. Κανείς δεν ήταν μες στην εκκλησία. Κάθισα στον πρόναο, κάτω από μία σκάλα. Ήμουν αθέατος και προσευχόμουν.
 Σε μια στιγμή ανοίγει η πόρτα της εκκλησίας και μπαίνει ένας ψη­λός κι ηλικιωμένος μοναχός.
Ήταν ο Γερο-Δημάς.
 Μόλις μπήκε, κοίταξε δεξιά-αριστερά· δεν είδε κανένα. Τότε, λοι­πόν, κρατώντας ένα μεγάλο κομποσχοίνι, άρχισε τις μετά­νοιες τις στρωτές, πολλές και γρήγορες, κι έλεγε συνεχώς: "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με... Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς".
 Σε λίγο έπεσε σ' έκσταση.
Δεν μπορώ, δεν βρίσκω λόγια να σας περιγράψω τη συμπεριφορά του απέ­ναντι στον Θεό· κινήσεις αγάπης και λατρείας, κινήσεις θείου έρωτος, θείας αγάπης κι αφοσιώσεως.
Τον είδα να στέκεται, ν' ανοίγει τα χέρια του όρθιος, σε σχήμα σταυ­ρού, όπως έκανε ο Μωυσής στη θάλασσα, κι έκανε ένα πράγ­μα: "Ούουουουου!...".
Τι ήταν αυτό;
Ήταν μέσα στην χά­ρι. Έλαμπε μέσα στο φως....»

πηγή