Του Μιχάλη Μιχελή
Προμυθείς ή Επιμυθείς; Με τα παλιά χούγια του βαλκάνιου επαρχιωτισμού ή με τα νεωτερίστικα νεόπτωχα ταμεία ανεργίας;
Ο κόμβος με τις άλυτες άκρες του, που κυνηγιέται από το δίλημμα του δεσμώτη ήρωα, αναζητεί σύγχρονους Ελληναράδες, να πάνε μέχρι το Γόρδιο (Σαββατοκύριακη εκδρομή), ν’ αγοράσουν στο τούρκικο παζάρι, ιστορικής κοπής κομποσκοίνια (δια χειρός Αλεξάνδρου).
Βρε πως το κατάφερε ο άτιμος τούτο το θαύμα; Λες το τόλμημα να πετύχει με το τρίπλεξ έμπλαστρο των κυβερνητικών συνεταίρων κι έτσι ν’ απαλλαγούμε μια κι έξω (δια της εξοδίου ακολουθίας), το κοψομέσιασμα των υποκλίσεων, στις περίλαμπρες συνάξεις του Eurogroup, που οι κρεατοφάγοι συνεταίροι μας, αγωνιούν για την υψηλή χοληστερίνη των χαραμοφάηδων Γραικών, γι αυτό και τους επιβάλλουν αυστηρή δίαιτα;
Έλληνες κι Ελληνίδες, αν δεν βρέξουμε κώλο, ψάρι δεν θα φάμε (για καλύτερη διατροφή) κι αφήστε τα κόλπα με τα κατεψυγμένα. Δεν υπάρχει σάλιο ούτε και γι’ αυτά.
Μας εγκατέλειψε ακόμη και ο από μηχανής θεός, της ύστατης ελπίδας, που θες μ’ εκείνο, θες με τ’ άλλο, έσπρωχνε τον αραμπά της Ελλάδας από το Εuro του 2004, μέχρι τα θαύματα του Ευρωπαϊκού Χόλυγουντ, ανάμεσα στους μετρ της υποκριτικής, που έφτιαχναν υπερπαραγωγές σε Μάαστριχ και Λισσαβώνα.
Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα. Τώρα εδώ που ήρθαμε αγαπητέ Παύλε Τσίμα, έχουμε άσχημα ξεμπερδέματα. Και το τριφύλλι της προσφιλούς σου ομάδας ξεράθηκε (ψάχνοντας την μεταλλαγμένη του ανάσταση του σε «Πράσινες Συμμαχίες») και στους άλλους, τους πολυτασικούς Συνασπισμούς σου, το σφυροδρέπανο των συναισθημάτων σκούριασε κι έτσι ξενόφερτοι απόκληροι της Γής, το ανασύρουν καθημερινά από τα σκουπίδια, για να το ανακυκλώσουν κι από τα λιγοστά ευρουλίνια που θα κερδίσουν, θα φάνε, θα πιούν και ότι περισσέψει, θα το προσφέρουν προλεταριακή συνδρομή στην Αλέκα, για να κρατήσει έστω και με τα δόντια, την «Τυποεκδοτική» στο καπιταλιστικό δούναι λαβείν.
Πάρε τ’ αυγό (του φασισμού)και κούρεψ’ το και κάντο σαν τα κεφάλια της Χρυσής Αυγής, λαμπιρίζον μονόκροκον ή δίκροκον, για να τα πετάξουμε σ’ εκείνους που άνοιγαν το κουτί με τις αυταπάτες, για μια Ελλάδα πρότυπο πνεύματος και χλιδής, madeinYannaAgelopoulos.
Γιατί να διαλέξετε λοιπόν μόνο μια παράσταση τραγωδίας, που τη βλέπει καταστεναχωρημένος ο απορημένος δημοσιογράφος; Εγώ σας δίνω τέσσερα εισιτήρια , τώρα που αρχίζουν οι φθινοπωρινές πολιτικές ανασυντάξεις και οι αποαναπτυγμένες συντάξεις, αδυνατούν να πληρώσουν το τίμημα του θεάματος.
1. Η Ιφιγένεια, εν είδη περιστεράς, ως καταλύτης για την κάθαρση της ευρωζώνης. Μια φιγούρα γυναικείας αυτοθυσίας, εφάμιλλης των ιστορικών ρήσεων περί της αδάμαστης «αρετής των Ελλήνων», που προτιμούν καλύτερα μιας ώρας ζωή με τη δραχμή, παρά σαράντα χρόνια, ευρώ και νηστικοί.
2. Ο Μύθος του Σίσυφου. Μ’ ένα αδιάλειπτο κουβάλημα των χρεών, με ολοένα το βάρος να μεγαλώνει και τα πόδια να λυγίζουν, από την ατέρμονη δοκιμασία του βαστάζου, που δεν βλέπει την τύφλα του, από την ξευτίλα που του ‘κατσε, στην ισχυρή Ελλάδα του Σημίτη.
3. Ο Οδυσσέας (Τσίπρας) λυτρωτής, αφού απελευθερώνει από τα θέλγητρα της Κίρκης , τα ευρω-γουρουνοποιημένα συντρόφια του, αφού ξεπερνά τις φαρμακόγλωσσες Σειρήνες ( του MEGA) και τον απομονωτισμό της Καλυψούς Μερκελόπης, αναπτερωμένος από το όραμα της πάτριας Ιθάκης, επιστρέφει για να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με τους μνηστήρες επενδυτές, που έχουν στήσει τρελό πανηγύρι, στη λαχειοφόρο αγορά «για την Ελλάδα ρε γαμώτο».
Θα τα καταφέρει ο πολυμήχανος ήρωας ή θα ξεφτιλιστεί κι αυτός (σαν τον Τσοχατζόπουλο), κάνοντας μπάζες από ετερόκλητες μπίζνες (για το καλό της πατρίδας), αναζητώντας άδηλους πόρους για να ντύσει, να τα ταΐσει και να νοικοκυρέψει την Πηνελόπη του, που της διάβηκαν τα χρόνια στην αναμονή κι έτσι το πρόσωπο της γέμισε ραγάδες και τα πόδια της κυτταρίτιδα.
4. Η τσιγκουνιά είναι μαγκιά; (Σατούρνε Κρόνε) ακόρεστε παιδοκτόνε; Εσύ στήριγμα της Ευρώπης, που νουθετείς τους απείθαρχους, προβάλλοντας τις αδηφάγες χαψιές σου,. Τελείωνε τα στραβοκαταπίματα και τα ρεψίματά σου, στο greeksalad. Σου έμεινε μια ακόμη πιρουνιά, συνταξιούχων και ανέργων. Σκουπίσου και απόλαυσε:
Τελικά πριν το ύστατο «dancingwiththestars», που φέτος θα γίνει στο Ζάλογγο, σε τούτη τη «Δανία του Νότου», ας φωνάξουμε ως γνήσιοι επίγονοι του Ζορμπά, ασθμαίνοντας «το χαίρε ως χαίρε Σαμαρά», που τού ’λαχε να είναι ο τελευταίος βασιλιάς της Ασίνης, αιώνιο σύμβολο γκρεμισμένου ειδώλου, φετίχ της Πουαρό Νικολούλη.
Η Ελλάδα έχει ταλέντο και ποτέ δεν πεθαίνει! Ζήτω το χάος Τσαρούχη, που δεν κατάλαβες ποτέ, γιατί στη χώρα αυτή είσαι ότι δηλώσεις.
Αριστερός με δεξιές τσέπες ή δεξιός με αδέξιες προοπτικές;
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου