και θα ‘ρθεί η Ανάσταση!

Ἀδελφοί  μου,

ἡ κρίση ἡ βαθιὰ  καὶ ἐπώδυνη εἶναι  καὶ σωτήρια

καὶ ἰαματική.

Ἀρχίζεις καὶ νοιάζεσαι καὶ μοιράζεσαι

τὸ τριμμένο παλτό σου μ᾽ αὐτὸν  ποὺ κρυώνει. Ἀρχίζεις καὶ πονᾶς

καὶ  συμπονᾶς…

Καὶ ὁ ἄλλος  ἄνθρωπος γίνεται  συνάνθρωπος.

Ὁ κάτοικος,  συγκάτοικος.

Ὁ πατριώτης, συμπατριώτης.

Καὶ ὁ ἄλλος  Ἕλληνας

γίνεται  συνέλληνας,

ἐγγενὴς

καὶ  συγγενὴς

καὶ ὅμαιμος καὶ ἀδελφός.

Ἀδελφοί  μου,

ὁμοιοπαθεῖς καὶ συμπένητες,

ἡ κρίση ἡ βαθιὰ  καὶ ἡ ὀδυνηρὴ

εἶναι  γι᾽ ἄλλους  ἡ ἀσωτία

καὶ γι᾽ ἄλλους  ἡ ὑποκρισία.

Ἡ στείρα  θρησκευτικότητά μας.

Ἡ ἠθική  μας αὐτάρκεια…

Κανεὶς  δὲν κλαίει…

Καὶ ἡ κρίση ἐντείνεται.

Καὶ κάνει κρύο.

Πολὺ κρύο!

Χωρὶς μετάνοια

πῶς νὰ τὸ διαχειριστεῖς;

Χωρὶς τὴν ἐλπίδα στὸ ἀμέτρητο  ἔλεος

τοῦ ἀγαπῶντος Θεοῦ,

χωρὶς τὴν ἐμπειρία τῆς Παρουσίας  Του

πῶς νά βγοῦν οἱ χειμῶνες;

Πῶς νά βγοῦμε ἀπ᾽ τ᾽ ἀδιέξοδο

χωρὶς θύρα  ἐξόδου;

Ἀδελφοί  μου,

ὁμοιοπαθεῖς καὶ συμπένητες,

ἡ κρίση ἡ μεγάλη

δέν εἶναι  ποὺ δὲν εὐημεροῦμε.

Εἶναι  ποὺ δὲν μετανοοῦμε.

Ἡ κρίση ἡ μεγάλη

δὲν εἶναι  ποὺ ἁλώσανε  τὴν ψυχή  μας.

Εἶναι  ποὺ τὴν παραδώσαμε μόνοι μας.

Πρέπει νὰ περάσει καλὰ

καὶ γιὰ πάντα

στὸν πυρήνα τοῦ εἶναι  μας:

ἡ κρίση ἡ μεγάλη,

ἡ μέγιστη τῶν συμφορῶν,

δὲν εἶναι  ἡ ὀφειλὴ  τῶν δανείων.

Εἶναι  ἡ ὀφειλὴ  τῶν δακρύων

Ἀδελφοί  μου,

ἔτσι παραγράφονται ὅλα τὰ χρέη:

μὲ δάκρυα!

Καὶ θὰ δοῦμε τὴν ἄνοιξη

νὰ πετάγεται κάτω  ἀπ᾽ τὰ μάρμαρα…

Καὶ τὰ δέντρα  ν᾽ ἀνθίζουν…

Καὶ θα᾽ρθεῖ ἡ Ἀνάσταση!

ΜΑΡΙΑ ΜΟΥΡΖΑ

(από την ποιητική της συλλογή «Σε καιρούς χαλεπούς», εκδ. Σταμούλη, Αθήνα 2012 – μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν όλη τη συλλογή σε μορφή e-book από την ηλεκτρονική διεύθυνση: stamoulis

ΕΙΚΟΝΑ: ΒΑΣΩ ΓΩΓΟΥ

πηγή