Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΤΟΥ ΖΗΖΙΟΥΛΑ ΑΠΟΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΑ ΤΟ ΝΕΟ

Η ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΟΣΙΑΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΥΠΟ ΤΩΝ "ΕΥΣΕΒΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ"

Αναλογίζομαι το μαρτύριο του Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας, ενός αγίου του 20ου αι., και των σύγχρονων οσιακών μορφών, Παϊσίου του Αγιορείτου, Γέροντος Πορφυρίου και Αρχιμ. Ιάκωβου Τσαλίκη.

Αυτοί οι πατέρες δεινοπαθούν, στην κυριολεξία, μετά θάνατον, από τους “ευσεβείς χριστιανούς”.

Ο Άγιος Λουκάς έχει καταστεί υπόθεση εμπορική. Θεωρείται θαυματουργός και ως εκ τούτου οι σημερινοί “γεροντάδες” εκμεταλλεύονται τον εν αφθονία γύρω μας ανθρώπινο πόνο και θησαυρίζουν με απίθανους τρόπους στο όνομα του Αγίου. Δεν εννοώ μόνο χρήματα, αλλά και την επάρατη εξουσία επί του ποιμνίου, στο όνομα μιας κατασκευασμένης – φευ! - ελπίδας...

Ο Άγιος Λουκάς από την Κριμαία είναι πλέον πιο δημοφιλής κι από την Παναγία. Για παράδειγμα στον Μητροπολιτικό Ναό της Πάτρας έχει σαφώς υποσκελίσει την Ευαγγελίστρια. Αλλά και γενικά παντού στην Ελλάδα η “λατρεία” του ξεφυτρώνει εκεί που δεν το περιμένεις. Στον πρόσφατο έρανο της Αγάπης στην Αθήνα, μια κεντρική ενορία μοίραζε ως “αντίδωρο” στους πιστούς που προσέφεραν τον όβολό τους μια πλαστικοποιημένη εικόνα του Αγίου Λουκά!

Ούτε που το είχε φανταστεί ο Άγιος ότι θα “εισέβαλε” στην Ελλάδα του 21ου αι. και θα την κατακυρίευε κυριολεκτικώς!

Οι γέροντες Παϊσιος, Πορφύριος και λιγότερο ο Ιάκωβος, είναι στην ημερήσια διάταξη. Για ό,τι και να συμβαίνει στον εκκλησιαστικό ή κοινωνικό χώρο, οι “ευσεβείς” ανασύρουν από τα τεράστια σεντούκια τους κι από ένα τσιτάτο “του γέροντα” για την περίσταση. Θαρρεί κανείς πως αυτοί οι ασκητές δεν έκαναν τίποτε άλλο στη ζωή τους παρά να ομιλούν περί παντός επιστητού και ...ανεπαισθήτου. Μίλησαν ακόμη και για την “μεταπατερική και συναφειακή” θεολογία και την κατακεραύνωσαν (!!!) ή ακόμη για το ότι ο καθαιρεθείς επίσκοπος Αρτέμιος της Σερβικής Εκκλησίας ήταν ο καλύτερος απ' όλους τους Σέρβους ιεράρχες και άλλα παρόμοια απίθανα και παρανοϊκά. Εννοείται, επίσης, πως έχουν προφητεύσει όλα τα μελλούμενα κακά.

Σκέπτομαι πραγματικά αυτούς τους σύγχρονους ...μάρτυρες. Τι τραβάνε στα χέρια των αδηφάγων “ευσεβών χριστιανών”, οι οποίοι τους κραδαίνουν ως δαμόκλειο σπάθη επί τας κεφαλάς πάντων και πασών!

Το δε εμπόριο γύρω απ' αυτούς (χιλιάδες βιβλία, cd's, εικόνες και άλλα απίστευτα) ούτε που θα το φαντάζοταν οι ταπεινοί γέροντες.

Ίσταμαι ενεός προ του μαρτυρίου το οποίο υφίστανται. Διαστροφή και εκμετάλλευση. Ό,τι ακριβώς λέει ο Ντοστογιέφσκι στη σκηνή του Μεγάλου Ιεροεξεταστή, που μας αποκαλύπτει πόσο ο χριστιανισμός μας απέχει πόρρω του Χριστού.

Π.Α.Α.   πηγή Ιδιωτική Οδός

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΟΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ 18 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ...

"Τους ανθρώπους που έχουν φύγει αλλά παραμένουν ζωντανοί τους έχουμε καθημερινά τοποθετημένους μέσα μας και τους κουβαλάμε σ' ολόκληρη τη ζωή μας… το θέμα παύει να έχει χρόνο. Η μνήμη γίνεται παρόν..."

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ - Ο ΝΕΟΣ ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΖΗΖΙΟΥΛΑ

18 χρόνια μ.Χ. Και η μνήμη του παραμένει ολοζώντανη μέσα μας.

Κρατώ, εκτός από την ακριβή μουσική του που είναι μαθητεία στην ομορφιά, την μαχητικότητά του, το πάθος του για τον έρωτα και την επανάσταση - την αληθινή, όχι την κάλπικη που "επαγγέλλονται" κάποιοι τυχοδιώκτες του καιρού μας - την ασυμβίβαστη στάση του απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις, το σπάνιο ήθος του.

Ήταν ένας μεγάλος Έλληνας - δίχως να κραυγάζει την ελληνικότητά του - κι ένας μεγάλος Ερωτικός. Γι' αυτό και οικουμενικός.

Η διαχρονικότητα του έργου του είναι ολοφάνερη στις μέρες μας. Και η επιρροή του πάντα καταλυτική στους νέους που αναζητούν την αλήθεια της μουσικής και της ζωής.

ΣΧΟΛΙΟ : ενεός= άλαλος, ούτε ακούει ούτε λαλεί, ως επί τό πλείστον συνδιάζεται μετά τού κωφός. Δυστυχώς ο μή έχων ώτα, ψάχνει αλλού γιά ... χριστόνια.

«Το δε εμπόριο γύρω απ' αυτούς (χιλιάδες βιβλία, cd's, εικόνες και άλλα απίστευτα) ούτε που θα το φαντάζοταν οι ταπεινοί γέροντες.»

Τό εμπόριο γύρω από τόν Χατζιδάκι είναι πολιτισμός, τό ότι πλουτίζουν τόσοι από τό ταλέντο τού Χατζιδάκι είναι αγαθό. Τό ότι πλουτίζουν τόσοι γύρω από τό τάλαντο τού Αγίου Λουκά , τού γέροντα Παΐσιου είναι ατιμωτικό. Νά πλουτίζει ο Καλαϊτζίδης είναι θεάρεστο, νά τρώμε τά κονδύλια είναι ανώτερο από τίς εικονίτσες.

Η ΠΟΡΝΙΚΟΤΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΑΡΕΣΚΗ ΣΤΕΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΛΗΡΙΚΑΛΙΣΜΟΥ.
ΑΥΤΗ Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ κ.Καλαϊτζίδη;

Αμέθυστος