Ο οδοντίατρο​ς πατήρ Νικόλαος Χαρτουλάκη​ς

Ο Πατέρας Νικόλαος Χαρτουλάκης δεν είναι συνηθισμένη περίπτωση κληρικού.

Ξεκίνησε από την πατρίδα του την Κεφαλλονιά και αναζήτησε την αλήθεια σε όλο τον κόσμο. Ταξίδεψε στην Ινδία, στην Αμερική, πολλές ευρωπαϊκές χώρες και κατέληξε να διακονεί το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, με μεγάλη ιεραποστολική δράση στην Αφρική.

"Μετά το γυμνάσιο σπούδασα οδοντιατρική, στη συνέχεια ιατρική και μετά θεολογία. Ήθελα από μικρός να γίνω γιατρός, αλλά είχα μεγάλη αγάπη και για την Εκκλησία. Συνέχισα με την ιατρική, γιατί ήθελα να μπορώ να προσφέρω στον συνάνθρωπο, και μετά θεολογία, για να ικανοποιήσω τις πνευματικές μου ανάγκες"

Για 30 χρόνια ασκεί την οδοντιατρική, ανοίγοντας ιδιωτικό ιατρείο, ενώ συνεργάζεται τα τελευταία 15 χρόνια με το Ταμείο Νομικών. Όλα αυτά τα χρόνια όμως οι πνευματικές του αναζητήσεις τον οδήγησαν στους Αγίους Τόπους, στον Άγιον Όρος, στην Αλεξάνδρεια, αλλά και σε άλλους πολιτισμούς και θρησκείες που ήθελε να γνωρίσει.

"Στο Σικάγο ένιωσα ότι μιλούσα με τον Θεό, Όμως ήθελα να είμai βέβαιος για την πίστη μου. Έτσι πήγα στην Ινδία και έμεινα αρκετό καιρό. Έζησα μαζί τους και βεβαιώθηκa ότι οι ορθόδοξοι έχουμε έναν πολύτιμο θησαυρό στα χέρια μας, που πρέπει να διαφυλάξουμε"

Ο π.Νικόλαος από μικρό παιδί ήταν κοντά στην Εκκλησία. Η ιεροσύνη ουσιαστικά ήταν η φυσική συνέπεια αυτής της έντονης πίστης του. Τον πρώτο και τον δεύτερο βαθμό της ιεροσύνης έλαβε από τον μακαριστό Πατριάρχη Αλεξανδρείας Πέτρο. Για τέσσερα χρόνια προσέφερε τις υπηρεσίες του ως ιεραπόστολος στη Ζιμπάμπουε και τη Νότια Αφρική. "Οι εμπειρίες που έζησα ήταν συγκλονιστικές. Προσφέραμε βοήθεια όχι μόνο σε χριστιανούς, αλλά σε όλους όσοι είχαν ανάγκη" Ο π.Νικόλαος περιγράφει δύο περιστατικά που δεν θα ξεχάσει από τις αποστολές του στη Ζιμπάμπουε

"Μια φορά μας κάλεσαν σε ένα σπίτι Ελλήνων ορθοδόξων για αγιασμό. Όταν τελειώσαμε κάποιοι ντόπιοι (μη χριστιανοί) που ήταν εκεί μας περιέγραψαν εκστασιασμένοι ότι έβλεπαν το αγιασμένο νερό σαν να ήταν φωτιά! Το δεύτερο γεγονός έγινε όταν μυρώσαμε τα παράθυρα και τις μάντρες ντόπιων κατοίκων και σχηματίσαμε το σημείο του Σταυρού. Έπειτα από καιρό ήρθαν και μου είπαν ότι οι κλέφτες που προσπάθησαν να μπουν απέτυχαν κατ επανάληψη, σαν να τους κρατούσε μακριά μια Δύναμη".

Μετά τα τέσσερα χρόνια της ιεραποστολής ο π.Νικόλαος επιστρέφει στη Σύρο κοντά στον μητροπολίτη Δωρόθεο, ενώ ύστερα αναλαμβάνει προϊστάμενος στο προσκύνημα της Παναγίας Ελευθερώτριας στην Κηφισιά, με το οποίο συνδεόταν από τα φοιτητικά του χρόνια.

Αποφάσισε να διατηρήσει το ιατρείο, αλλά να το λειτουργεί κυρίως για τους φτωχούς και για δικούς του ανθρώπους. Αφοσιώθηκε στα απαιτητικά καθήκοντα του προσκυνήματος αναπτύσσοντας μεγάλο φιλανθρωπικό έργο υπό την ευλογία του τοπικού Μητροπολίτη Κηφισίας κ. Κυρίλλου.

"Δεν κοίταξα ποτέ να βγάλω χρήματα. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να προσφέρω" λέει ο αρχιμανδρίτης, που είναι από τα ιδρυτικά μέλη των Γιατρών του Κόσμου. Πρόσφατα μάλιστα φρόντισε να υιοθετήσει δύο παιδιά της Action Aid και έτσι ουσιαστικά συνεχίζει την ιεραποστολή του.

Όσο για την κρίση στη χώρα, υποστηρίζει: "Μοναδικό αποκούμπι του λαού είναι η Εκκλησία. Εμείς οι κληρικοί πρέπει να ακούσουμε τους ανθρώπους. Έρχονται τρελαμένοι, με ψυχοφάρμακα, απογοητευμένοι και πρέπει να τους δώσουμε ελπίδα. Να "γιατρέψουμε" την ψυχή τους. Δυστυχώς δεν τα καταφέρνουμε πάντα".

πηγή