Malena tiene pena de bandoneón
Homero Manzi
Γλυκόνειρα μεστώσαν * νερά και συνιστώσες
μαγδαληνών χασμάτων * και ξέχωροι χοροί·
με ξόβεργες ορμήσαν * των τακουνιών οι τόσες
ντοπιολαλιές ν’ αρθρώσουν * σιωπή ευρύχωρη.
Το τάνγκο, de profundis * εκφώνημα μιάς μάζας
παθών παρεστιγμένων, * τονίζει ηδυπαθώς
τη βιάση που τυλίγει * σε μιά λωρίδα γάζας
τη λίγη στόχασή μας * να γίνεσαι παθός.
Με φεγγαρίσια νέον * μπαντονεόν διαβάζει
τα βήματα του ζεύγους * που ’ναι σπουργίτια απτά·
και σέρνουν οι σεντάδες * καθέτως το μαράζι
σε τρίγωνα ορθογώνια * και αενάως συναπτά.
Τα οχτάρια καρτεράνε * στη μέση μεινεσμένα·
κι αν έσβησε, όμως λάμπει * σπιθαμιαίος σπινθήρ·
στις βάρκες των ματιών μου * θα τραγουδά η Μαλένα
κρατώντας λαγουδέρα * hasta el día del morir…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου