Κατ' αρχας, δεν αμφισβητείται η ύπαρξη κουκουλοφόρων-ασφαλιτών και παρακρατικών σε πάρα πολλές διαδηλώσεις. Υπάρχουν άλλωστε και σχετικά οπτικοακουστικά ντοκουμέντα. Απ' αυτό όμως, εως ότου να χαρακτηρίζει ο κάθε βλαξ δημοσιογράφος, "χουλιγκάνο" και "μπαχαλάκια" όποιον συγκρούεται με τα ΜΑΤ, υπάρχει μεγάλη απόσταση!
Είναι τόσο άσχετοι και φυτά (όσοι εκ των «δημοσιογράφων» δεν εντάσσονται στη στρατευμένη συνομωταξία των Πρετεντεροιδών),που μολονότι ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ έκαναν σήμερα αναφορές για 1000-1500"μπαχαλάκηδες" στο Σύνταγμα, δεν μπήκαν στον κόπο να σκεφτούν, τι σημαίνει αυτό.
Μήπως δεν έχουν δει πολυάρθμους νεαρούς με κουκούλες να σπάνε McDonald's και τράπεζες στο Siatl των Η.Π.Α, στη Βαρκελώνη, στο Λονδινο κι αλλού; Μήπως δεν γνωρίζουν πόσοι πιτσιρικάδες έχουν -άνευ λόγου-συρθεί σε αστυνομικά τμήματα κι έχουν φάει της χρονιάς τους, έτσι...για εξακρίβωση κι όπως είναι φυσικό, εξοργίζονται μόνο και μόνο στη θέα των ΜΑΤατζήδων; Δεν θυμούνται ότι τα ΜΑΤ άφησαν ετοιμοθάνατο -πριν ένα μήνα- το διαδηλωτή Γ. Κάυκα; Μήπως αγνοούν το γεγονός ότι η νεολαία ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΛΛΗ με τη ζωή, που της έχουν επιβάλλει κι ως εκ τουτου εξεγείρεται τόσο ΒΙΑΙΑ, όσο ΒΙΑΙΑ της φέρεται το κοινωνικό-πολιτικό σύστημα; Δεν τα σκέφτηκαν όλα αυτά, οι αστοιχείωτοι και άσχετοι δημοσιογράφοι; Μάλλον όχι...
Ε, τότε ας τους θυμήσουμε δύο σημαντικά γεγονότα της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας, μπας και βγάλουν το χυλό απ’ το μυαλό τους:
1) Στις 8 Μάη του 1936 ,7.000 «μπαχαλάκηδες» απεργοί της Θεσσαλονίκης κατευθύνονται προς τη γενική Διοίκηση Βορείου Ελλάδος. Η έφιππη κι η πεζή χωροφυλακή προσπαθεί να τους σταματήσει, πλην όμως ανεπιτυχώς. Τότε οι χωροφύλακες άρχισαν να πυροβολούν κατά του άοπλου πλήθους, που ύστερα από το πρώτο σάστισμα, αναδιοργανώνει τις δυνάμεις του και στήνει οδοφράγματα. Την ίδια ώρα, μια επιπλέον διαδήλωση από 4.000 περίπου εργάτες, με κατεύθυνση προς το διοικητήριο, δέχεται επίθεση από τη χωροφυλακή. Οι «κουκουλοφόροι» εργάτες σπάνε το μπλόκο των χωροφυλάκων κι ενώνονται στα οδοφράγματα με τους υπόλοιπους εργάτες.
Το πρωί της 9ης Μαΐου οι χωροφύλακες χτύπησαν στον ψαχνό και σε λίγο έπεσε ο πρώτος νεκρός απεργός: ήταν ο αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης
Το βράδυ της 9ης Μαΐου ο λαός, οι «μπαχαλακηδες-κουκουλοφόροι»,δηλαδή οι εργάτες -απεργοί της Θεσσαλονίκης είναι η πραγματική εξουσία στην πόλη. «Οι αρχές είχαν ουσιαστικά καταλυθεί. Οι συνοικισμοί όλοι είχαν καταληφθή από τους διαδηλωτάς», γράφει ο επιμελητής του ημερολογίου του Ιωάννη Μεταξά, Π.Σιφναίος. Και ο Γρ. Δαφνής συμπληρώνει: «Τη νύκτα της 9ης προς 10η Μαΐου, ούτε ο Γενικός Διοικητής, ούτε ο Σωματάρχης, ούτε καμία άλλη αρχή ημπορούσε να ασκήση εξουσίαν! Ητο εκτός πάσης αμφιβολίας ότι ο λαός της Θεσσαλονίκης ήτο κύριος της καταστάσεως».
Σημειωτέον, ότι ο Γιάννης Ρίτσος, ενεπνεύσθη τον «ΕΠΤΑΦΙΟ» με αφορμήτον...«μπαχαλάκια-κουκουλοφόρο» νεκρό απεργό, Τάσο Τούση!
2) Μετά το παλατιανόπραξικόπημα της 15ης Ιούλη , ο λαός και η νεολαία διαδηλώνει και συγκρούεται με την αστυνομία καθημερινά στους δρόμους της πρωτεύουσας, διεκδικώντας στοιχειώδεις δημοκρατικές ελευθερίες. Στις 21 Ιούλη, γίνεται μεγάλη συγκέντρωση στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου, κυρίως από «μπαχαλάκηδες-κουκουλοφόρους»φοιτητές και οικοδόμους.
Οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς την Ομόνοια και στρίβουν στη Σταδίου. Στο ύψος της οδού Χρ. Λαδά, βρίσκουν τις «αύρες» των Σωμάτων Ασφαλείας και στημένα οδοφράγματα από σίδερο και καταιγισμό από καπνογόνα. Η αστυνομία χτυπάει αδίστακτα, οι συγκρούσεις είναι σφορδές. Ο απολογισμός είναι αμέτρητοι τραυματίες και ανάμεσά τους ένας νεκρός. Ο 23χρονος φοιτητής της Ανωτάτης Εμπορικής Σχολής και στέλεχος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, ...«μπαχαλάκιας-κουκουλοφόρος», Σωτήρης Πέτρουλας.
Σημειωτέον, ότι ο Μίκης Θεοδωράκης, ενεπνεύσθη το ομώνυμο ιστορικό του τραγούδι, με αφορμή τον...«μπαχαλάκια-κουκουλοφόρο» νεκρό φοιτητή, Σωτήρη Πέτρουλα!
Αν λοιπόν εξακολουθούν να βαφτίζουν "χουλιγκάνο" και"μπαχαλάκια" όποιον συγκρούεται με την αστυνομία, ίσως να κατάλαβαν τώρα, ότι ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΣ και ο ΤΑΣΟΣ ΤΟΥΣΗΣ δολοφονήθηκαν, ενώ συμμετείχαν ΣΕ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ!
Κι είναι τόσο ηλίθιοι, που αφενός αναφέρονται τιμητικά στη μνήμη του Σωτήρη Πέτρουλα, ως μάρτυρα της Δημοκρατίας, αφετέρου συγκινούνται όταν παίζει ο «Επιτάφιος» του Ρίτσου και του Θεοδωράκη για τον Τάσο Τούση, ενώ με τη λογική τους τους θεωρούν "χουλιγκάνους" και "μπαχαλάκηδες"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου