Η ταινία είναι μια σύγχρονη ελληνική ιστορία ειπωμένη μέσα από… τραγούδια. Ο Λουκιανος Κηλαηδονης συγκέντρωσε τα πιο χαρακτηριστικά πολιτικά τραγούδια όλων των παρατάξεων και βοήθησε στο στήσιμο ενός ελληνικού πολιτικού μιουζικαλ. Ο Αγγελοπουλος έχει ομολογήσει την βασική επίδραση που του έχει εξασκήσει το μιουζικαλ και το αστυνομικό στη διαμόρφωση των αισθητικών κινηματογραφικών αντιλήψεών του. Στο Θιασο το στοιχείο αυτό είναι πολύ πιο απτό από οποιαδήποτε άλλη ταινία. Η εκπληκτική σκηνή στην ταβέρνα, την παραμονή της πρωτοχρονιάς του 1946, όπου στη μία μεριά κάθονται οι βασιλικοί και στην άλλη οι δημοκρατικοί, είναι μία «μάχη» με τραγούδια.
-Των άγγλων τα κανόνια/ κι η νέα διαταγή/ εκάναν τους αντάρτες/ να τρέχουν σαν λαγοί/ την κόκκινη αρκούδα/ να παρει τα βουνά/ ω, γενναίε βασιλιά.
-Δεν μας τρομάζουν/ των άγγλων τα κανόνια/ ούτε του Σκόμπι/ η νέα διαταγή./ Το χουμε γράψει/ στο Σύνταγμα με αίμα/ ελευθερία και όχι κατοχή.
-Έτσι θέλουμε/ και θα τον φέρουμε/ τον βασιλιά, τον βασιλιά/ που θα μας φέρει λευτεριά.
- Γιουπι για-για-, γιούπι-γιούπι για/ δεν τον θέλουμε τον βασιλιά/ θέλουμε λαοκρατία/ λαϊκή κυριαρχία/ γιούπι για-για, γιούπι-γιούπι για.
-Γιούπι για-για, γιούπι-γιούπι για/ των Ταγμάτων Ασφαλείας τα παιδιά/ με τους άγγλους χέρι-χέρι/ και με τα παιδιά της «Χ»/ ως τη Μόσχα θε να κάνουν κατοχή.
-Το πουλί του Σκόμπι/ είναι κόμποι κόμποι/ κι έβγαλε φιρμάνι/ για να ξεθυμάνει/ πάει στο Κολωνάκι/ για να βρει αγοράκι/ το πουλί του Σκόμπι/ είναι κόμποι κόμποι/ κι αν λυθούν οι κόμποι/ τι θα γίνει, Σκόμπι/ με την αγγλική πολιτική.
-Γύρνα ξανά/ στην παλιά σου φωλιά/ βασιλιά./ Ο λαός σου εσένα ζητά/ γύρνα ξανά./ Κι όταν θα ρθεις/κουκουέδες εδώ δεν θα βρεις/ εθνοφύλακες θα ναι φρουροί/ γύρνα ξανά.
Και πάει λέγοντας. Σίγουρα από τις πιο καλοστημένες τεχνικά και αισθητικά σκηνές. Η οποία όμως στέρησε από τον Θίασο, με την επάνοδο της δημοκρατίας το 1975, τη δυνατότητα να πάει στις Κάννες ως επίσημη συμμετοχή του Ελληνικού κράτους. Ήταν πολύ αριστερό για την εποχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου