του Λουκά Τσουκνίδα
Τη δουλειά του Λι Τσανγκ-ντονγκ, τη γνωρίσαμε σε παλιότερο Φεστιβάλ Κινηματογράφου, τη χρονιά που βγήκε στις αίθουσες το συγκλονιστικό “Secret Sunshine”. Μετά από αρκετό καιρό ο Κορεάτης δάσκαλος (στην κυριολεξία, αφού υπήρξε η κυρίως δουλειά του) επιστρέφει στις οθόνες μας με το καινούργιο του πόνημα, το καθηλωτικό “Poetry”, μια φιλοσοφική μελέτη που αντλεί αφορμές απ’ την προσπάθεια να δούμε τον κόσμο όμορφο μέσα από δημιουργικές διαδικασίες, όπως η ποίηση. Τι γίνεται, όμως, όταν ο κόσμος δε φαίνεται και τόσο όμορφος;
Κεντρικός χαρακτήρας στην ταινία του Λι, είναι η κυρία Μίτζα, μια γυναίκα που έχει φτάσει σε προχωρημένη ηλικία, αλλά παρά τα πρώτα σημάδια Αλτζχάιμερ που της ανιχνεύουν, εκείνη παραμένει αισιόδοξη, γλυκομίλητη και προσεγμένη πάντα στην εμφάνισή της. Ζει με τον εγγονό της, ένα κακομαθημένο παιδί που μιλάει λίγο και δε συμμαζεύει τίποτα πίσω του, τον οποίο η μάνα του της έχει φορτώσει μετά το διαζύγιο και τη μετακόμισή της σε μεγαλύτερη πόλη. Για να τα βγάλει πέρα, συμπληρώνει τη σύνταξή της με τα χρήματα που παίρνει για να πλένει έναν εύπορο γέρο, τον κύριο Κανγκ, που έχει μισοπαραλύσει από εγκεφαλικό. Μια μέρα, με οδηγό την αγάπη της για τα λουλούδια, η κα Μίτζα εγγράφεται σε ένα σεμινάριο ποίησης διάρκειας ενός μήνα. Εκεί, ελπίζει να μάθει να περιγράφει με λόγια την ομορφιά που βρίσκει σε όλα γύρω της.
Εν τω μεταξύ, το ποτάμι έχει ξεβράσει μια μαθήτρια λίγο πιο πέρα από τη γέφυρα και η τοπική κοινωνία είναι ανάστατη με το νέο της αυτοκτονίας. Η κα Μίτζα απορεί γιατί κάποιος αποφασίζει ν’ αφήσει πίσω του όλη αυτή την ομορφιά και σοκάρεται όταν την καλούν για να της ανακοινώσουν τι έχει συμβεί. Ξαφνικά η ποίηση γίνεται καταφύγιο και η ομορφιά εξαρτάται απ’ το μάτι του παρατηρητή. Έχει, όμως η κα Μίτζα ποιητική φλέβα όπως της έλεγε πάντα η κόρη της; Θα καταφέρει να γράψει το μοναδικό ποίημα που ο δάσκαλος ζήτησε απ’ τους μαθητές του στο τέλος του σεμιναρίου;
[Το trailer της ταινίας]
Ο Λι αφηγείται με αργούς ρυθμούς την πορεία της πρωταγωνίστριάς του προς τη διαπίστωση ότι η ομορφιά δεν είναι κάτι δεδομένο και προς την κατάρρευση του κόσμου γύρω της, όπως τουλάχιστον τον αντιλαμβανόταν εκείνη μέχρι σήμερα. Μας αφήνει να τη γνωρίσουμε καλά και να την κρίνουμε για την αφέλεια ή την συχνά αυτάρεσκη ταπεινοφροσύνη της, πριν τα γεγονότα τη φέρουν σε μια θέση που δεν είχε ξαναβρεθεί, ενώπιον σημαντικών αποφάσεων ηθικής φύσεως, αλλά και μιας επικείμενης ρήξης με την καλόβολη, χριστιανική φιλοσοφική της προσέγγιση. Η σκηνοθεσία και η αφήγησή του, όπως και στο “Secret Sunshine”, απαιτεί την υπομονή του θεατή, αλλά τον αποζημιώνει όσο η ώρα περνά και ο κεντρικός χαρακτήρας βρίσκεται όλο και πιο μόνος μέσα στην κατάστασή του και πρέπει να πάρει τις αποφάσεις του.
Η Γιουν Ζέονγκ-χι δίνει μια εκπληκτική ερμηνεία, συγκρατημένη, εσωστρεφή και στοιχειωτική στο ρόλο της κας Μίτζα, μιας γυναίκας που παρ’ ότι όλα γύρω της γκρεμίζονται εκείνη δεν παρατά την προσπάθειά της να γράψει έστω κι ένα ποίημα, να εκφράσει με περιεκτικό ποιητικό λόγο το χείμαρρο συναισθημάτων και συμπερασμάτων που τη συνεπαίρνει σ’ όλον αυτόν τον καταραμένο μήνα της ζωής της.
Το “Poetry” είναι ακόμη μία καλοδουλεμένη ταινία από έναν πολύ καλό Κορεάτη δημιουργό κι ίσως, τελικά, να είναι η πιο συγκλονιστική της φετινής σεζόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου