Το Μοναστήρι του Γκλόζενε

Το Гложенски манастир (Γκλοζένσκι μαναστίρ) ήταν για μένα ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μοναστήρια που επισκέφτηκα όσο ζούσα στην Βουλγαρία... Βρίσκεται κοντά στο χωριό Гложене (Γκλόζενε), στην κεντρική Βουλγαρία, γύρω στα 100 χιλιόμετρα βόρεια της Σόφιας.

Σύμφωνα με την παράδοση, το αρχικό μοναστήρι ιδρύθηκε το 1250 από τον θεοσεβούμενο Ουκρανό πρίγκηπα Георги Глож (Γκεόργκι Γκλόζ). Ο πρίγκηπας και οι στρατιώτες του είχαν συμμετάσχει πλάι στον Βούλγαρο τσάρο Иван Асен II (Ιβάν Άσεν Β΄) στην Μάχη της Κλοκοτνίτσας εναντίον του Δεσπότη της Ηπείρου, Θεόδωρου Κομνηνού. Μετά την μάχη, ο Βούλγαρος τσάρος, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης, επέτρεψε στον Γκλόζ να εγκατασταθεί στην περιοχή που φέρει ακόμα και σήμερα το όνομα του. Αρχικά το μοναστήρι ήταν αφιερωμένο στην Μεταμόρφωση του Σωτήρος, ο θρύλος, όμως, λέει ότι κάποια στιγμή το μοναστήρι άρχισε να τρέμει και η εικόνα του Αγίου Γεωργίου του τροπαιοφόρου, την οποία είχε φέρει ο πρίγκηπας μαζί του εξαφανίστηκε. Η εικόνα ξαναεμφανίστηκε αργότερα πάνω στο λόφο κοντά στο χωριό. Τρείς φορές εξαφανίστηκε η εικόνα και τρεις φορές ξαναεμφανίστηκε πάνω στον λόφο. Οι μοναχοί εξέλαβαν αυτό σαν μήνυμα από τον άγιο να μεταφέρουν το μοναστήρι πάνω στο λόφο, όπως και έκαναν. Αυτό έγινε κάπου στα τέλη του 14ου αιώνα. Έτσι, το νέο μοναστήρι ονομάστηκε Свети Великомъченик Георги Победоносец (Σβέτι βελικομιτσένικ Γεόργι Πομπεντονόσετς - Άγιος Γεώργιος ο τροπαιοφόρος).

Για ένα διάστημα συνυπήρχαν ταυτόχρονα και τα δύο μοναστήρια, τα οποία επικοινωνούσαν με μία σήραγγα. Πολλά χρόνια μετά την σήραγγα θα την χρησιμοποιήσει ο γνωστός Βούλγαρος επαναστάτης, Васил Левски (Βασίλι Λέφσκι), για να ξεφύγει από τους Τούρκους διώκτες του. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι κάθε Βουλγαρική περιοχή που σέβεται τον εαυτό της έχει και μια ιστορία που σχετίζεται με τον Βασίλη Λέφσκι...

Η σήραγγα θα καταστραφεί από τον μεγάλο σεισμό του 1928. Κάποια χρόνια νωρίτερα, το 1913, είχε καταστραφεί και η κεντρική εκκλησία του μοναστηριού από τον μεγάλο σεισμό της 14ης Ιουνίου (με το νέο ημερολόγιο) στην Горна Оряховица (Γκόρνα Οριαχόβιτσα). Η έκκλησια είχε ήδη υποστεί μεγάλες ζημιές και από τον μεγάλο σεισμό του 1904.

Κατά τον 18ο αιώνα μέχρι και τις αρχές του 19ου, το μοναστήρι αποτέλεσε μεγάλο εκπαιδευτικό κέντρο.

Τα μοναστικά κελιά που υπάρχουν σήμερα χρονολογούνται από το 1858, αν και έχουν υποστεί αρκετάς μετατροπές από τότε. Η σημερινή κεντρική εκκλησία χρονολογείται από το 1931.

Η αυθεντική εικόνα του Αγίου Γεωργίου δεν βρίσκεται πλέον στο μοναστήρι, αλλά έχει μεταφερθεί στην πόλη του Ловеч (Λόβετς).

πηγή